Youri Devlaminck komt op met eenmanspartij in Anzegem: “Ik zie mezelf als de hofnar”

Youri Devlaminck komt op met eenmanspartij Lijst Youri. © GV
Gerda Verbeke

Youri Devlaminck uit Vichte wil een meer inclusief en toegankelijker beleid in Anzegem met participatie en gelijke kansen voor alle burgers. Vanuit de slogan ‘Niets over ons zonder ons.”.

Hij weet wat het is om te leven met (clusterhoofd)pijn en wil als ervaringsdeskundige een groep vertegenwoordigen die ondervertegenwoordigd is. Verkiezingscampagnes met plakborden, affiches en andere marketingstrategieën, zijn niet aan hem besteed. “Ik zie me eerder als de hofnar van de burgemeester die de afgevaardigden een spiegel voorhoudt”, knipoogt Youri Devlaminck (50) van Lijst Youri.

Devlaminck stelt dat de werkelijkheid een verpletterend karakter kan hebben. “De gebeurtenissen in onze gemeente gaan hun gang en ik ervaar mezelf als een machteloze burger zonder invloed. Ik wil staan voor een Anzegem waar ieder vrijuit mag spreken.”

“In de kern ben ik een oppositioneel met beperkte energie, die steeds geprotesteerd heeft en steeds protesteren zal. Ik heb een opstandige houding. Dat wil zeggen dat ik me innerlijk en ook uiterlijk verzet als het nodig is en me ver wil houden van zinloos oeverloos politiek gekrakeel.”

“Politieke actie is meer mijn dada, zie mij als een activist. Enerzijds is het zonder belang dat ik deelneem aan de verkiezingen op 13 oktober. Het is kwestie van met mijn stem, visie en perspectief het narratief te triggeren, nuanceren, verbreden. Anderzijds is het wel van belang voor personen met een handicap, chronische aandoeningen, in armoede, met tegenslag, ziekte, die niet worden gehoord.”

Zingeving

Als freelancer bij verschillende organisaties zoals HuisvandeMens Kortrijk, VC Mozaïek Kortrijk, HV Kortrijk, GRIP vzw dat opkomt voor inclusie, De Maakbare Mens vzw, Over de Grenzen heen vzw en lid bestuur Vichtse Dorpsraad vzw en Heemkundige kring de Spinspoele, tracht Youri Devlaminck zijn steentje bij te dragen aan het welzijn in de samenleving.

Ook is hij medewerker bij het 11 novembercomité Vichte, was hij al raadslid in Anzegem van 2013 tot 2014 en is hij politiek actief via Actiegroep Recht op Ondersteuning. Verder houdt hij van reizen met gezin, wandelen, lezen, morele en ethische dilemma’s en zingevingsgesprekken. Hij is gehuwd met Ann Goerlandt en heeft een zoon (18) en een dochter (15).

Dorre woestijn

Youri Devlaminck denkt, luistert, zwijgt en spreekt wanneer nodig. “Ik heb geen behoefte aan populariteit of eensgezindheid. Zie me in het landschap van het provocatief absurdisme staan. Soms is dit een dorre verlaten woestijn waar men alleen staat te roepen, soms zijn er bondgenoten op trage dromedarissen die meeroepen.”

“Bij ‘provo-absurden’ hoort muziek, humor, proza, amusement, poëzie, leergierigheid, kunst, introspectie en af en toe een ferme middelvinger of een ludieke actie.” Partijpolitiek ziet Devlaminck niet in zijn landschap. “Te veel waan, gebekvecht achter de schermen, schijn, geacteerde verontwaardiging en zelfcastratie.”

Bruggen bouwen

De afschaffing van de gezins- en bedrijfsbelastingen na intensief protest van de bevolking, ziet hij als de belangrijkste realisatie van de voorbije legislatuur. “Nu nog juist de betaalde belastingen van 2020 terug storten naar de bevolking”, klinkt hij.

“Dat kan in Anzegembons, zo wordt de lokale economie extra ondersteund. Communicatie en inspraak konden beter. Ik pleit voor volwaardige participatieraden nauw samenwerkend met de gemeente met opwaardering van de gemeenteraad.”

“Ik heb lak aan het meerderheid tegen oppositie spel. Lokale politiek gaat over bruggen bouwen met de bevolking, de verenigingen en het bevorderen van sociale cohesie, niet over politieke stratego. Expertise en ervaringsdeskundigheid integreren in beleid is een must waarbij iedere individuele burger en vereniging meetelt. Samen bereikt men een beter Anzegems gemeentelijk beleid.”

Verkeersveiligheid

Devlaminck stelt dat verkeersveiligheid in de dorpskernen prioritair moet aangepakt worden. “Meer contact en dialoog met gewestelijke overheden en openbare vervoermaatschappijen. Ook dient de gemeentelijke infrastructuur toegankelijk gemaakt te worden voor iedere weggebruiker. En liefst geen saaie lelijke blokkendozen; wat architecturale creativiteit passend in de bestaande dorpskernen is van immens belang.”

(GV)