Stijn De Zaeytijd, kabinetscoördinator bij Kris Declercq: “Mijn echtgenote leren kennen op het stadhuis”

Op een dag vind je de job van je leven. Dat waren de exacte woorden van Stijn De Zaeytijd toen hij in september 2019 coördinator werd van het kabinet van de Roeselaarse burgemeester Kris Declercq. Drie jaar later onderschrijft hij nog steeds deze woorden.

Ben je al je hele carrière ambtenaar bij de stad Roeselare?

Stijn De Zaeytijd: “Neen, de eerste vier jaar van mijn loopbaan was ik educatief medewerker bij de KWB. Ik moest in de regio Oostende-Westhoek de verenigingen met raad en daad bijstaan bij het organiseren van lokale activiteiten. Ik heb in die periode heel veel bijgeleerd en een schat aan praktijkervaring opgedaan. Op school leer je de theorie en dat moet ook, maar de broodnodige ervaring doe je op in het werkveld.”

Na vier jaar kreeg je ineens de kans om van je hobby je beroep te maken?

“Precies. Ik was al een tijdje jeugdraadvoorzitter in Izegem waar ik woonde toen ik een vacature in het Roeselaarse jeugdcentrum Diezie zag. Ik nam deel aan de selecties en in maart 2004 mocht ik als jeugdconsulent starten in Roeselare. De jeugddienst vormde in die periode een beetje een bijzondere entiteit onder de ambtenaren. Het was een mengeling van routiniers en jonge mensen en dat klikte goed.”

Je leerde in die periode ook de stad kennen?

“Inderdaad. Ik kende Izegem uiteraard zeer goed, maar in mijn kennis van Roeselare zaten hier en daar zwarte gaten (lacht). Ik heb toen in mijn middagpauzes heel veel de verschillende fietsroutes door de stad en daarbuiten afgereden om de stad te leren kennen.”

Werken voor de stad bleef boeiend, want nu en dan kwam er een interne switch?

“In 2011 verliet ik de jeugddienst en werd ik cultuurbeleidscoördinator. Ik heb de huidige burgemeester nog gekend als schepen van cultuur. Ik bleef op de dienst cultuur tot 2019. Ik hoorde dan dat er een plaats vrij kwam op het kabinet van de burgemeester. Ik heb met succes meegedaan aan de selecties en in september 2019 werd ik kabinetscoördinator. Ik ga graag nieuwe uitdagingen aan, ik hou echt oprecht van deze stad en werk heel graag samen met onze burgemeester. Ik onderschrijf inderdaad nog steeds de woorden van drie jaar geleden: op een dag vind je de job van je leven.”

“We werken met drie op het kabinet van de burgemeester. Naast mezelf zijn dat Charlotte die zorgt voor de opvolging van persoonlijke vragen van onze inwoners en Ines die instaat voor de planning en het beheer van de agenda van de burgemeester.”

Je bent echt van Roeselare gaan houden?

“Heel zeker. Roeselare is de laatste jaren enorm geëvolueerd, maar blijft bevattelijk. Op bepaalde vlakken heeft Roeselare zeker het voortouw genomen en ik geloof dat het burgemeesterschap van Luc Martens een positief scharniermoment was. Op dat ogenblik heeft Roeselare de trein niet gemist.”

Zou je ook kabinetscoördinator kunnen zijn onder een andere burgemeester?

“Dat is een moeilijke. Ik zou eerst vragen aan de nieuwe burgemeester of hij of zij het ziet zitten om met mij samen te werken. En dan zou ik mezelf afvragen of ik het zie zitten om met de nieuwe burgemeester samen te werken (lacht).”

En wat als de huidige burgemeester je zou vragen om pakweg in Brussel te werken voor hem?

“Dat zou ik vermoedelijk niet doen. Ik vrees te weinig tijd voor mijn gezin te kunnen vrijmaken.”

Heb je zelf politieke ambities?

“Tot nu toe niet, neen. Zoals gezegd ben ik ambtenaar en ben ik niet politiek aangestuurd en dat vind ik uitstekend. Ik zie vanop de eerste rij wat onze burgemeester en schepenen doen in Roeselare. Er wordt hier keihard gewerkt en na zes jaar moeten ze het vertrouwen van de kiezers opnieuw winnen. Ik werk ook midden de Roeselaarse politiek, ik ken het huis en zijn gevoeligheden en ik voel me hier goed én gewaardeerd.”

Je was ooit supporter van David Boucher, een wielrenner die nooit een platte prijs heeft gewonnen?

“Nu is David geen wielrenner meer, hij is nu 42 jaar en met wielerpensioen. David Boucher was de eeuwige aanvaller die inderdaad nooit een prijs won. Ik heb altijd een zwak gehad voor de underdog, voor de mens die zich 100 procent inzet, maar niet altijd het resultaat plukt hiervan.”

Jij hebt je echtgenote Ann-Sophie ook leren kennen op het stadhuis?

“Ann-Sophie werkte op de sportdienst en als jeugdconsulent passeerde ik daar veel. We lachten iedere keer naar elkaar en op een bepaald ogenblik heb ik mijn stoute schoenen aangetrokken. Et voilà! Weet je dat ik later als cultuurbeleidscoördinator op precies dezelfde plek mijn bureau had? En dat het raam van onze vroegere werkplek in de Zuidstraat één van de weinige overblijfselen is van het vroegere stadhuis? Toeval bestaat niet.”