Het zitje van Fre Devos in de gemeenteraad van Koksijde wordt straks ingenomen door Sabelle Diatta (49). In 2018 zette deze voormalige Senegalese wielerkampioene haar eerste politieke stappen als kandidaat op de Lijst Burgemeester.
Sabelle Diatta werd geboren in Dakar in Senegal, maar groeide op en ging naar de lagere school in Sindone, het mooie gebied aan de Casamance-rivier in Zuid-Senegal. “Ik was enig kind langs moeders kant, maar kreeg later nog vijf halfbroers en twee halfzussen”, vertelt Sabelle. “Ik werd opgevoed door mijn fantastische oma. Mijn ouders werkten 500 kilometer verderop in Dakar. Daardoor werd ik op school gepest als ‘het kindje zonder ouders’. Dat stimuleerde mij net om mezelf op school te bewijzen. En dat lukte me ook: ik was elk jaar de eerste van de klas! Mijn middelbare studies kon ik starten in het college Amical Cabral in Ziguinchor. Dat betekende wel dat ik elke dag vier keer de afstand aflegde tussen mijn gastgezin en de school: 60 kilometer, onder een verzengende zon, langs stofferige wegen. Omdat ik goeie schoolresultaten behaalde, kreeg ik van mijn papa een fiets. Zo werd de verplaatsing van en naar school draaglijker. Toen sloot ik me ook aan bij de plaatselijke wielertoeristenclub, maar die bestond alleen uit mannen! Af en toe kreeg ik een koersfiets in bruikleen zodat ik mee kon rijden tijdens de tochten. Mijn eerste echte koersfiets en bijhorende koersuitrusting kreeg ik van een Frans jumelagecomité.”
Wielerkampioene
In 1992 werd in Ziguinchor een wielerwedstrijd voor vrouwen georganiseerd. Aangemoedigd door haar clubleden nam Sabelle deel en … won prompt de wedstrijd. “Later op het jaar werd ik voor het eerst Senegalees kampioene dameswielrennen op de weg. Ik werd in totaal acht keer na elkaar nationaal wielerkampioene van mijn land, tot in 2000. Van die titel maakte ik ook gebruik voor een ander initiatief: ik werd de trekker van de allereerste ‘Caravane pour la Paix’. Een wielertocht tussen Ziguinchor en Dakar, in het teken van de verzoening tussen Noord- en Zuid-Senegal, na een bloedig onderdrukte burgeroorlog in het Zuiden. Er werden vijf edities georganiseerd en op het hoogtepunt namen een 150-tal renners deel uit diverse Afrikaanse en Europese landen. Tijdens een van die ‘caravanes’ leerde ik in de stopplaats Toubacouta onze latere Europese commissaris Marianne Thyssen en haar man kennen. Daaraan houd ik nog altijd een innige vriendschap over!”
Sabelle belandde in 2000 in België. In juli 2012 ontmoette ze Cyriel Caudron op het wereldfeest Dunia in Oostduinkerke. “Er waren meteen twee ongelofelijke matches: wielrennen en ontwikkelingssamenwerking”, lacht Sabelle. “We trouwden in augustus 2013. Het was mijn droom om verpleegster te worden. In 2019 behaalde ik mijn diploma. Nu werk ik als (covid)verpleegster in het revalidatieziekenhuis Koningin Elisabeth Instituut (KEI) in Oostduinkerke.”
Sociaal contact
Via de politiek wil Sabelle haar schouders zetten onder de uitbouw van een zorgverlening de klok rond in de Westkustgemeenten en de realisatie van een BMX-piste (olympische discipline). “De periode dat ik raadslid Julie Paelinck mocht vervangen was een goede ‘eyeopener’, weet Sabelle. “Zo maakte ik kennis met hoe een gemeente bestuurd wordt. Maar ik heb nog suggesties in petto!”
“Ik zet me graag in voor oudere, eenzame en zieke mensen”, gaat Sabelle voort. “Dat heeft zeker te maken met mijn roots. Senegalezen zijn vrolijke mensen met een open karakter. Voor hen is de familie heilig. Ze doen er ook alles aan om deze familiebanden warm te houden. Hier leven de mensen meer in hun eigen bubbel. Sociaal contact vind ik belangrijk! Hier vind ik dat ook in de wielerclub Coxy Cycling, in het Sint-Willibrorduskoor van Wulpen en ik engageer me ook voor de projectwerking van SOS Casamance Vlaanderen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
