Zoals afgesproken zet Joris Hindryckx (CD&V) een stap opzij om partijgenoot Jeroen Vandromme burgemeester van Houthulst te laten worden. De zestigjarige Vives-directeur blikt tevreden terug op zijn burgemeesterschap, maar benadrukt dat hij nog niet op het einde van zijn Latijn zit.
De politieke carrière van Joris Hindryckx startte in 1995 toen hij na turbulente verkiezingen de jongste schepen van Houthulst werd. In 2003 werd hij voor de eerste keer burgemeester om na de verkiezingen van 2012 die eer aan Ann Vansteenkiste te laten. Hoewel hij geen lijsttrekker was, bleek hij in 2018 wel het grootste stemmenkanon van CD&V. “Er was toen niet voorzien dat ik burgemeester zou worden”, vertelt Joris Hindryckx. “Maar het was wel de wil van het volk en daar moet je naar luisteren. Aangezien Jeroen maar tien stemmen minder had, was de afspraak om nu de fakkel door te geven aan Jeroen. Het was lastig, vooral ook in combinatie met mijn job, maar uiteindelijk is het goed verlopen.”
Hij blijft wel schepen van Financiën, Patrimonium, Kerkfabrieken, Dorpskernvernieuwing, Gemeenteplanning en Jubilea. “Ik stop dus niet. Ik zal misschien geen spits meer zijn, maar ik hoop om nog een belangrijke middenvelder te worden. Zo zal ik nog eens meedoen aan de volgende verkiezingen. Ik hoop dat ik deel kan blijven uitmaken van het team. Het meest positieve is dat ik ’s nachts mijn gsm niet meer hoef aan te laten. Je mag die druk niet onderschatten.”
Verkavelingen
Als zijn belangrijkste erfenis noemt hij de decentralisatie van de gemeente. “Ik zou geassocieerd willen worden met het Dorpshuis en de vrijetijdscampus, maar ook met de vele verkavelingen. Ik heb enorm veel tijd ingestoken in het aantrekken van verkavelaars en stond zelfs nog op bouwbeurzen om bouwgrond te promoten. Twintig tot dertig jaar geleden was er hier niets. We waren de tweede oudste bevolking van West-Vlaanderen. Nu zijn we ongeveer de tweede jongste bevolking van West-Vlaanderen.”
Maar sommigen zaken lukten niet. “Dat La Kantina leegstaat op dit moment bijvoorbeeld. Ik heb nog inspanningen gedaan om iemand te vinden, maar daar ben ik niet in geslaagd. Dat vind ik jammer. Waar we ook niet in geslaagd zijn – maar dat is de vrije markt – is dat er niet zo veel cafés meer zijn. In de perceptie van het volk is dat een stuk falend beleid.”
Een standbeeld hoeft hij niet. “Er is al een klein wegeltje dat in de volksmond het Hindryckxpad genoemd wordt. Ik ben daar zo gelukkig mee, dus voor mij is dat genoeg. We hebben het altijd in groep gedaan. Ik ben nu niet triestig. Het is weer wat wennen, maar ik heb een goede opvolger. Ik heb hem zelf opgeleid. Van in het begin heb ik in Jeroen een sluwe vos gezien, in de goede zin van het woord”, besluit Joris Hindryckx.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
