“Aan zes naasten gaf ik de opdracht me te waarschuwen als ik naast mijn schoenen zou lopen”, zegt de nieuwe schepen Fabrice Goffin (Vooruit Plus). In zijn bureau koestert hij twee bijzondere mappen met oude postkaarten over Oostende.
Fabrice Goffin (53) is oprichter van het technologiebedrijf Zorabots/Talemate, bekend van humanoïde robots Zora en Pepper. Oostende leerde hem vooral kennen als de voorzitter die voor peper zorgde bij het zieltogende Blauw Kruis van de kust en ijverde voor een nieuw dierenasiel in het Bosje. Die ambitie deed hem in 2018 al eventjes op de lijst van de socialisten belanden. Na jaren wachten op een nieuw asiel, stapte hij zelf in de politiek. Als onafhankelijke haalde hij 1.099 stemmen.
De vader van drie volwassen kinderen is getrouwd en sinds begin december voltijds schepen. “Ik had mee de coalitiegesprekken gevoerd en aangegeven dat ik een mandaat wou opnemen. Maar tussen droom en realiteit staat soms een hele wereld. Het is pas een kwartier voor de ledenvergadering bij Vooruit dat John me belde om te vragen of ik schepen wilde worden. Uiteraard heb ik ja gezegd. Ik volgde trouwens al vier jaar elke gemeenteraad en voelde alsmaar meer de nood om erbij te zijn en iets te kunnen veranderen.”
Afscheid nemen
Vooruit vraagt dat schepenen hun mandaat voltijds uitoefenen. “Dat betekende dat ik geen zaakvoerder meer kon zijn van Talemate. Ik had die mogelijkheid daarvoor al besproken met mijn zakenpartner en medeoprichter Tommy Deblieck. En ik kon daar een stap terugzetten. Het bedrijf is bij hem in goede handen”, zegt Goffin daarover.
Ook het voorzitterschap van het Blauw Kruis moest hij opgeven. “Daar had ik het echt moeilijk mee, want het Blauw Kruis en de dieren dat zijn mijn kindjes, hé. Ik heb daarvoor van mijn dierenhart een steen moeten maken. Maar ik kan geen twee petjes tegelijk op hebben als bestuurder van de stad en als voorzitter van een organisatie die met de stad samenwerkt.”
Dierenwelzijn
Goffin komt op dreef: “Ik wil van Oostende de diervriendelijkste stad van Vlaanderen maken. Het is meer dan een slogan. Dieren zijn levende wezens met gevoelens en ze moeten het respect en bescherming krijgen die ze verdienen. We namen al eerste beslissingen rond het houden van dieren bij verwaarlozing. Maar er moet ook een meldpunt ‘gif’ komen waar mensen kunnen melden als er in bepaalde buurten gif voor dieren ligt. Daarop kan de stad actie ondernemen en de buurt informeren. Er moet ook een centrum voor dierenwelzijn komen. Ik heb al de nodige contacten gelegd om dit ook op Vlaams niveau bekend te maken.” Hij heeft al een tweede concreet dossier klaar: “Het omvat een betere bescherming van de zeehonden op het Klein Strand.”
Goffin is ook bevoegd voor de ontmoetingscentra: “Die hebben het imago dat ze er vooral zijn voor ouderen die bingo spelen. Er is niets mis met die ontspanning maar de oc’s zijn veel meer dan dat. We moeten die meer openstellen voor alle bevolkingsgroepen en de Oostendenaars moeten er terechtkunnen voor dienstverlening in de buurt. De loketfunctie van het stadhuis in een oc lijkt me een evidentie.”
Bijzondere opdracht
En die oc’s lijken Goffin wel te liggen: “Twee weken geleden ging ik er op een vrijdagavond kerstliederen zingen. In een ander centrum at ik mee met de buurt. Ik kom er graag. Het is te vergelijken met het Blauw Kruis, dat ook een soort oc is met vrijwilligers en ontmoeting.”
Aan zes mensen uit zijn naaste omgeving gaf Fabrice Goffin een bijzondere opdracht: “Ik ben nu gestart als schepen en ga me daar volledig voor smijten. Maar ik heb geen politiek DNA en er moet gewaakt worden dat ik blijf wie ik ben. Ik wil doen wat ik zeg dat ik zal doen. De traditionele politiek zegt graag veel dingen maar dan ligt er een wereld tussen zeggen en doen. Mijn motto is: goed gedaan klinkt beter dan goed gezegd. De groep van zes moet me erop wijzen als dat niet zo is, als ik enkel bepaalde zaken doe om stemmen te winnen, van mijn pad en principes afwijk of een traditionele politicus word.”
Oude postkaarten
Zijn kantoor is nog karig aangekleed maar twee boeken liggen prominent op de kast. Goffin leidt iedere bezoeker erheen: “Tijdens de campagne kwam ik terecht bij Peter Depoorter, een verzamelaar van oude postkaarten over Oostende en maalboten. Hij was terminaal en verkocht me die boeken. Peter heeft nog geweten dat ik verkozen werd, maar niet meer dat ik ook schepen werd. Ik heb hem en zijn dochter beloofd dat ze een mooie plaats zouden krijgen. Ze liggen nu in mijn kantoor als herinnering aan hem. De komende jaren wil ik die postkaarten tonen aan al wie hier over de vloer komt. En als ik geen schepen meer ben, dan schenk ik ze aan het stadsarchief.”
