Bart Coopman (WESTAON) is de enige niet-CD&V’er in het nieuwe college van burgemeester en schepenen, maar heeft niettemin een aantal ‘zware’ bevoegdheden in zijn portefeuille. Bart vindt dat er vooral opnieuw naar de mensen geluisterd moet worden. “We moeten ook enorme inspanningen leveren om weer dicht bij de mensen te staan”, klinkt het.
Bart Coopman
Privé: Bart Coopman werd geboren in Kortrijk op 30 juni 1983. Hij woont samen met Kelly Plysier (42). Het koppel heeft een zoon: Arne (15).
Studies/loopbaan: Opvoeder aan Ipsoc in Kortrijk. Van 2004 tot 2007 werkte Bart in de bijzondere jeugdzorg bij Arcade in Gistel. Van 2007 tot 2019 was hij aan de slag bij Jobcentrum Gits als jobcoach, stafmedewerker en adjunct-directeur. Hij maakte ook deel uit van de operationele beleidscel van Dienstencentrum Gidts. Sedert 2019 is hij communicatieverantwoordelijke bij het Gespecialiseerd Team Bemiddeling Vlaanderen dat mensen met een beperking of gezondheidsprobleem helpt geschikt werk te vinden.
Vrije tijd: Bart pikt graag een voetbalmatch mee van zoon Arne bij SV De Ruiter en trekt geregeld naar KV Kortrijk. Hij gaat ook graag naar concerten.
Bart Coopman kwam een 12-tal jaar geleden in de Stadense politiek terecht. “De toenmalige coalitie van Open VLD, N-VA en SP.A wilde de speelpleinwerking centraliseren in Staden waardoor er geen werking meer zou zijn in de deelgemeenten”, vertelt Bart. “Ik stond toen samen met andere ouders op de barricaden tegen die maatregel. Ik was al lid van SP.A, het huidige Vooruit, en ben zo in de lokale politiek gerold. De toenmalige SP.A-afdeling was wat ingeslapen en John Crombez, die toen nationaal voorzitter was, sprak mij aan met de vraag om zonder veel conflict een nieuwe wind door de afdeling te laten waaien. Ik werd voorzitter van de afdeling nadat toenmalig voorzitter Willy Hoorelbeke verongelukte.”
Onafhankelijk
“Het was Marnick Hoorelbeke, oud-OCMW-voorzitter en zoon van Willy, die na verloop van tijd suggereerde om met een lijst op te komen die een mix zou zijn van onafhankelijken en leden van Vooruit. Daaruit is uiteindelijk WESTAON ontstaan, een onafhankelijke lokale progressieve lijst. Door die onafhankelijke koers kunnen we bij verkiezingen niet rekenen op steun van een nationale partij. Bij verkiezingen doen we echt alles zelf: van het nemen van foto’s tot het maken van drukwerk”, vertelt hij.
“Met WESTAON willen we de afstand tussen de politici en de bevolking wegnemen. Er wordt vaak niet geluisterd naar de mensen. We willen dat met WESTAON weer omdraaien. De 21 raadsleden moeten luisteren naar de mensen. Er moet meer afgetoetst worden bij de bevolking. Zo werd tijdens de infoavond rond de verkeersmaatregelen in het Oostnieuwkerkse centrum het veranderen van de rijrichting in de Mandelstraat aangekaart. De inwoners voerden toen diverse argumenten aan om de richting niet te veranderen. Hun opmerkingen bleken terecht waarop we de notulen voor de komende gemeenteraad – die overigens al klaar waren – nog op de valreep hebben laten aanpassen.”
Schepen
WESTAON haalde 2 van de 21 zetels binnen in de raad, was de partij met het minste stemmenaantal, maar raakte toch in de meerderheid door een coalitie met CD&V. “Ik had voor de verkiezingen niet verwacht om schepen te worden”, vertelt Bart. “We hadden niet de ambitie om de grootste partij te worden, maar wilden wel groeien. Het doel was om drie zetels te halen. Uiteindelijk werden het er twee, een winst van één zetel dus. Wouter Van Vooren was onze lijsttrekker en haalde tien stemmen meer dan ik. We hadden allebei ambitie om schepen te worden, maar er is nooit discussie geweest over wie schepen zou worden. Na een telefoongesprek van drie minuten waren we eruit. Onder andere doordat ik al zes jaar ervaring had als gemeenteraadslid liet Wouter mij schepen worden. Indien Wouter 100 stemmen meer gehad zou hebben dan was dit natuurlijk een ander verhaal.”
Ondanks die ene schepenzetel slaagde WESTAON erin flink wat (zware) bevoegdheden binnen te halen. “Bij de verdeling van de bevoegdheden werd het al vlug duidelijk wie welke bevoegdheid wou”, vertelt Bart. “Kinderopvang, communicatie en inspraak, ICT en personeel wilde ik zeker doen. Uiteindelijk kreeg ik er nog milieu en duurzaamheid, mobiliteit en ruimtelijke ordening en onderwijs bij.”
Vervreemding
“Deze legislatuur moeten we vooral enorme inspanningen leveren om opnieuw dicht bij de mensen te staan”, stelt Bart. “We moeten zien hoe we weer kunnen investeren in mensen via de dienstverlening. We moeten ons de vraag stellen hoe we kunnen zorgen voor mensen die ons nodig hebben. Ik denk daarbij onder andere aan voldoende kinderopvang en aan veilig verkeer. Er is ook de vervreemding. Mensen praten niet meer met elkaar. We moeten bekijken hoe we voor verbondenheid kunnen zorgen. Ook de grote groepen Polen en Roemenen die hier wonen moeten we daarbij betrekken. Hoe gaan we zorgen dat ze niet een aparte gemeenschap gaan vormen?”
