Lieven Vanbelleghem is één jaar burgemeester: “Dit was geen droom, maar mijn plicht”

Lieven Vanbelleghem heeft zijn eerste jaar als burgemeester van Langemark-Poelkapelle achter de rug. “Na de gemeenteraadsverkiezingen kwam ik in een rollercoaster terecht. Het is pas sinds enkele weken dat de balans wat terugkeert in mijn leven. Burgemeester zijn, vergt wel wat, maar ik doe het enorm graag”, zegt Lieven Vanbelleghem (CD&V) openhartig.

Lieven Vanbelleghem (48) nam altijd al verantwoordelijk op in het verenigingsleven. “De handen uit de mouwen steken, was ik al gewend van bij de KSA en als praeses. In studentenclub Moeder Baekelandt aan de toog en met het lint omgord, hebben we wellicht geroepen dat we later ook wel burgemeester zouden worden. Maar verder dan het studentikoze heeft het nooit gereikt. De dag na de verkiezingen in 2018 om 8.30 uur ‘s morgens en na een korte nacht was het plots bittere ernst toen onze kopman Alain Wyffels me meldde dat hij wou stoppen. Hem ompraten, lukte niet. Met die switch had ik geen rekening gehouden. Ik moest meteen een coalitie leiden met N-VA, die zeven zetels had behaald. Het was zeker niet mijn grote droom om burgemeester te worden. Ik vond dat het gewoon mijn burgerplicht was om de verantwoordelijkheid op te nemen.”

Slapeloze nachten

Daarvoor was hij achttien jaar schepen. “De burgers benaderen je toch net iets vormelijker dan in de periode als schepen. Dat was een eerste vaststelling. In het begin wou ik dat men mij gewoon als Lieven bleef aanspreken. Maar al gauw had ik door dat je de mensen die je aanspreken als burgemeester waardeert voor het respect dat ze betonen voor het ambt. Los van partij- of ideologisch belang wil je burgemeester van iedereen zijn.”

“De burgers benaderen je toch net iets vormelijker dan in de periode als schepen”

De grote verantwoordelijkheid deed Lieven in de beginfase naar lucht happen. “Ik durf te bekennen dat ik me voor het slapengaan te vaak zorgen maakte over mogelijke rampen of ongevallen. Hoofdinspecteur Johan Vantomme toonde me gelukkig de juiste weg. Indien nodig, bellen de hulpdiensten ‘s nacht naar mijn vast nummer. De gsm laat ik beneden want die rinkelt of biept steeds door. Een goede nachtrust is voor mij noodzakelijk.”

Steun partner onontbeerlijk

“Ik heb het geluk dat mijn vrouw Marijke me volledig steunt. Zij gaat mee in mijn engagement. Op de meest onmogelijke momenten thuis moeten vertrekken, vormt geen probleem. Onze 17-jarige drieling is preus, maar zegt er niet veel over. Ze vinden het soms vervelend, maar zijn ongetwijfeld ook tevreden dat ze vaak het huis voor zich alleen hebben. Ik probeer ook wel tijd voor hen te maken, misschien te weinig. Ik vind het bijvoorbeeld zalig om met een van hen aan een auto te sleutelen.”

“Vooral tijd is erg kostbaar geworden. Ik ben iemand die makkelijker blijft hangen op een receptie. Maar je agenda neemt je op sleeptouw. Het verschil tussen het ambt van schepen en burgemeester vind ik daarin gigantisch. Als schepen van Openbare Werken had ik vooral werfvergaderingen en weinig externe meetings. Nu is er Westhoekoverleg, politiecollege, brandweerzone, intercommunales, overleg met de secretaris… Al die momenten moeten ook voorbereid worden. Als burgemeester bereid je het schepencollege ook meer in de diepte voor. Je wil alle dossiers opvolgen en zeker niet voor aap staan tijdens de gemeenteraad . In het begin bracht dat wel wat druk mee. Een goede voorbereiding stelt me meer op mijn gemak. Ik heb ook moeten aanvaarden dat iedere schepen zijn eigen bevoegdheden heeft. Als mensen me nu vragen stellen over een dossier dat een andere schepen beheert, zal ik doorverwijzen. Dat klinkt voor de burger misschien raar, maar elke schepen wil zelf aangesproken worden over problemen waarvoor hij of zij de volle bevoegdheid bezit. Ik heb ook geleerd sneller te communiceren met de collega’s, ook als het gaat om netelige dossiers.”

Vertrouwen groeit

“Onze achterban was erg kritisch voor een samengaan met N-VA. Maar ook zij kunnen de uitslag van de verkiezingen lezen. De twee grootste partijen hebben een coalitie gevormd. Als ik een evaluatie mag maken van het eerste jaar, denk ik dat het vertrouwen in het schepencollege groeit. Een cruciale horde die we moesten nemen, was de opstelling van het meerjarenplan, terwijl het goedgekeurd beleid nog moest uitgevoerd worden van de vorige legislatuur, met een andere coalitie. Dat leek voor de nieuwe collega’s van N-VA minder evident.”

Kerken herbestemmen

“Met het onderhoud van kerken is veel geld gemoeid. De keuze om voor buitenschoolse kinderopvang niet in de kerk van Poelkapelle te investeren, was ingegeven door wijzigingen in de wetgeving voor schoolinfrastructuur. Ook bij katholieken evolueren de geesten. We zien allemaal dat het kerkbezoek afneemt. Het is onze taak om daar haalbare oplossingen voor te bedenken. Voor Bikschote zou dat er in bestaan om de KSA in de kerk een ruimer bemeten onderkomen te bieden. Een ander voorbeeld is het in eigen beheer bouwen van assistentiewoningen. Wellicht was dit plan ook in een andere coalitievorm geschrapt. Nu gaan we voluit voor de verdere uitbouw van wzc De Boomgaard dat meer bewoners zal kunnen opnemen. Deze opportuniteit diende zich aan door de verplichting van het Vlaamse departement Welzijn om onze ongebruikte rusthuisbedden in te zetten. We mogen daarbij ook de factoren lokale tewerkstelling en de vergrijzing niet vergeten.”

“N-VA en CD&V werken samen, maar we zijn verschillende partijen. Als CD&V behandelen we in de gemeenteraad ieder raadslid met respect (N-VA-schepen Dominique Cool noemde SP.A’er Jean-Marie Callewaert ‘een simpele duif’, red.) Er zijn ook verschillen inzake asiel. Ik ben geen voorstander van een uitbreiding van het centrum voor onbepaalde duur. Het draagvlak voor de Vijfwegen is niet onbegrensd. Langs de andere kant zien we allemaal wat in de wereld gebeurt. Er is ook nog zoiets als menselijke plicht en waarden. Tot op vandaag moet ik vaststellen dat er geen asielzoekers zijn bijgekomen. Van overlast is geen sprake.”

Geen fan van fusie

“Ik hoop dat beide fracties nog meer naar elkaar toe groeien. Een andere verwachting is dat de gemeente zelfstandig blijft. Voor de grap heb ik ooit gezegd dat we zouden samengaan met Poperinge om Ieper er bij te nemen. Maar ik geloof niet in fusies. Grotere entiteiten brengen grotere structuren en hogere kosten met zich mee. Nu staan we zeer dicht bij de burger. Dat versnelt de besluitvormingsprocessen. We moeten er wel voor zorgen dat we zelf onze eigen boontjes kunnen doppen. Die financiële voorzichtigheid zit in het DNA van onze partij en met schepen van Financiën Dominique Cool (N-VA, red.), hebben we een goede stuurman”, besluit Lieven Vanbelleghem. (pco)