“Cultuur moet toegankelijk zijn voor iedereen”
Cultuur is geen evidente bevoegdheid, want hoe verantwoord je grote uitgaven aan toneel, dans en muziek terwijl er in Kortrijk mensen zijn die hun basisbehoeften niet eens vervuld zien? “Dat is net het mooie aan Kortrijk”, weet Axel Ronse. “Hier is cultuur sociaal. Zo is er onze letterzetter Jonas Bruyneel die jongeren aanspoort om iets te doen met literatuur, om zichzelf te ontplooien en zelfrespect te ontwikkelen. Prachtig vind ik dat. Zo wordt cultuur een opstap voor jongeren om iets te betekenen in ons mooie Kortrijk. En ik kan nog heel veel voorbeelden geven. WIT. H bijvoorbeeld, dat mensen met een beperking de kans geeft om zich artistiek uit te drukken en te ontwikkelen. Of Spinrag, dat kinderen van elke mogelijke achtergrond samenbrengt, ook dat is cultuur. Enkele dagen geleden was ik nog in de Kortrijkse Academy, daar zitten jonge mensen van 13 jaar naast gepensioneerden en allemaal volgen ze even gepassioneerd die les. Ik zal nu heel wollig klinken, maar voor mij hoeft cultuur niet elitair te zijn. Cultuur is gemaakt door mensen om andere mensen samen te brengen.”
Op dat gebied lijkt er nochtans nog werk aan de winkel te zijn. Divers kan je het publiek op een gemiddelde avond in de Kortrijkse Schouwburg immers niet noemen. “Daar zijn we ons van bewust”, klinkt het. “We willen experten inzetten om dat te veranderen. Maar ik wil ook een stem geven aan de mensen zelf. Ik zou bijvoorbeeld graag eens een Marokkaanse comedian zien in de Schouwburg en daar hebben we al een aantal initiatieven voor uitgedacht. Zo gaat Broelkaai 6 in mei open. Op die plek moet alles wat Kortrijkse cultuur is samenkomen, het moet een brug vormen tussen alle spelers. En er is natuurlijk ook nog onze Spotify voor cultuur waarmee we het hele cultuuraanbod verzamelen. Uiteraard zal er ook daar een sociaal tarief van toepassing zijn. Ik wil cultuur absoluut toegankelijk maken voor alle Kortrijkzanen.”
Culturele Hoofdstad van Europa
2024 wordt een belangrijk jaar voor de schepen van Cultuur. Dan duidt de Europese Commissie de twee steden aan die zichzelf in 2030 ‘Culturele Hoofdstad van Europa’ mogen noemen. In Vlaanderen viel die eer Antwerpen en Brugge al te beurt in respectievelijk 1993 en 2002. “Het is zeker een ambitie van mij en van het voltallige schepencollege om die titel binnen te halen. We hebben dat ook opgenomen in ons bestuursakkoord”, verduidelijkt Axel. “Veel Kortrijkzanen weten het misschien niet, maar wij herbergen de wereldtop als het op cultuur aankomt. Die ambitie is dus absoluut haalbaar. Nu zijn we nog in de creatieve fase. We willen ons zoveel mogelijk laten inspireren, vooral door mensen met ervaring. Tegen de zomer wil ik dan graag een aanvalsplan klaar hebben. Al is voor mij de weg naar de titel minstens even belangrijk als de prijs zelf. Het zal immers meer geld voor cultuur naar Kortrijk brengen maar ook onze eigen spelers uitdagen om nog unieker te zijn. Hier en daar zit er ook nog een gat in ons cultuurecosysteem. Bij muziekcentrum Track bijvoorbeeld past er volgens mij zeker nog een muziekwinkel.”
Na de opdoffer die N-VA te verduren kreeg tijdens de gemeenteraadsverkiezingen in oktober moest Axel Ronse (37) zijn plannen om de jongste burgemeester van Kortrijk te worden opbergen. Maar hij kon van zijn passie zijn beroep maken als schepen van Cultuur, Musea, Bibliotheken, Archief, Buda vzw en Roerend Erfgoed. En hij is ambitieus. “Tegen de zomer wil ik een plan van aanpak hebben voor de verkiezingen van 2024”, vertelt hij. Dan verkiest de Europese Commissie immers de Culturele Hoofdstad van 2030.
Op dit moment is Axel al bijna een maand aan de slag als schepen. Voorlopig deelt hij nog een bureau met zijn collega-schepen Kelly Detavernier. “Heel praktisch is dat niet”, zegt hij. “Maar binnenkort verhuizen we en dan volgt er een grote instuif. Tot dan zullen we moeten overeen komen.” (lacht)
Het is de eerste keer dat Axel zetelt als schepen, maar politiek onervaren is hij als voorzitter van N-VA Kortrijk en Vlaams Volksvertegenwoordiger allerminst. “In mijn jeugd was ik niet politiek actief. Ik studeerde filosofie en dat lag mij eigenlijk wel. Het existentialisme (een stroming uit de vorige eeuw die individuele vrijheid, verantwoordelijkheid en subjectiviteit vooropstelt, red.) van Albert Camus bijvoorbeeld is iets waar ik inspiratie uit haalde.”
Axel Ronse (37) kijkt vanuit het raam van zijn huis aan de Spinnerijkaai uit op het kanaal. Hij woont er al een jaar samen met zijn vriendin Hélène. Opgroeien deed hij in Jabbeke, waarna hij op kot ging in Gent om er filosofie te studeren. Hij kwam terecht in Brugge, maar werkte in Kortrijk als directeur van Unizo West-Vlaanderen. In 2014 raakte hij verkozen in het Vlaams Parlement. Hij is er kopman in de commissie Economie waar hij alles rond werk opvolgt. Hij zetelt ook in de commissie Ruimtelijke Ordening waar hij alles in de gaten houdt dat te maken heeft met ruimtelijke planning, vereenvoudiging van procedures en het beleidsplan ruimte Vlaanderen.
Axel Ronse studeerde af in 2005, maar haalde in 2016 nog een MBA aan de Vlerick Business School. “Ik heb mijzelf ook gewaagd aan het ondernemen, maar dat zag ik meer als een hobby. Zo kocht ik appartementen aan om die te renoveren en dan weer te verkopen. Daarnaast probeer ik ook start-ups te ondersteunen.”
Voor ik schepen werd, had ik nog nooit een dansvoorstelling bijgewoond
Ondernemerswereld
Als voorzitter van Unizo West-Vlaanderen kende Axel de ondernemerswereld natuurlijk als geen ander. “Wellicht is dat ook de reden waarom Geert Bourgeois mij indertijd aangesproken heeft om deel te nemen aan de Vlaamse verkiezingen.” Op dat moment woonde Axel nog in Brugge. “Mijn politieke ambitie heeft een rol gespeeld in mijn verhuizing naar Kortrijk, maar het was zeker niet de enige reden. Op economisch vlak kende ik de stad al beter dan Brugge en ook mijn sociaal leven speelde zich grotendeels hier af.”
Dat sociaal leven staat sinds hij twee mandaten combineert op een laag pitje. Maar toch probeert de schepen in zijn vrije tijd een stapje in de wereld te zetten. “Ik heb altijd enorm van cultuur gehouden. Je kan mij geregeld vinden in de Schouwburg maar sinds ik schepen ben ontdek ik nog elke dag nieuwe dingen. Ik had bijvoorbeeld nog nooit een dansvoorstelling bijgewoond. Maar wat wij hier met bijvoorbeeld Passerelle en WIT. H hebben in Kortrijk is fantastisch. Kortrijk is een absolute topstad als het op cultuur aankomt. Ik kan uiteraard niet elke voorstelling bijwonen, maar ik hoop toch binnenkort bij elke discipline langs geweest te zijn. Ik bevind mij ook in een luxepositie hé. Van mijn werk in het parlement werd mijn vriendin niet bepaald warm. Maar naar een optreden gaan we graag samen. Ik ben trouwens ook bezig met al mijn vrienden van buiten Kortrijk tot hier te krijgen om ze zo wat cultuur bij te brengen. Practice what you preach!”
Drie marathons
Daarnaast is de schepen ook een enorme sportfanaat, zo kitesurft hij al een hele tijd. “Vorige week ben ik nog snel een paar golven gaan pakken voor de nieuwjaarsreceptie, er stond een goede wind. Als het even kan, ga ik ook zoveel mogelijk lopen want ik wil dit jaar graag aan drie marathons deelnemen”, besluit hij.
“Cultuur moet toegankelijk zijn voor iedereen”
Cultuur is geen evidente bevoegdheid, want hoe verantwoord je grote uitgaven aan toneel, dans en muziek terwijl er in Kortrijk mensen zijn die hun basisbehoeften niet eens vervuld zien? “Dat is net het mooie aan Kortrijk”, weet Axel Ronse. “Hier is cultuur sociaal. Zo is er onze letterzetter Jonas Bruyneel die jongeren aanspoort om iets te doen met literatuur, om zichzelf te ontplooien en zelfrespect te ontwikkelen. Prachtig vind ik dat. Zo wordt cultuur een opstap voor jongeren om iets te betekenen in ons mooie Kortrijk. En ik kan nog heel veel voorbeelden geven. WIT. H bijvoorbeeld, dat mensen met een beperking de kans geeft om zich artistiek uit te drukken en te ontwikkelen. Of Spinrag, dat kinderen van elke mogelijke achtergrond samenbrengt, ook dat is cultuur. Enkele dagen geleden was ik nog in de Kortrijkse Academy, daar zitten jonge mensen van 13 jaar naast gepensioneerden en allemaal volgen ze even gepassioneerd die les. Ik zal nu heel wollig klinken, maar voor mij hoeft cultuur niet elitair te zijn. Cultuur is gemaakt door mensen om andere mensen samen te brengen.”
Op dat gebied lijkt er nochtans nog werk aan de winkel te zijn. Divers kan je het publiek op een gemiddelde avond in de Kortrijkse Schouwburg immers niet noemen. “Daar zijn we ons van bewust”, klinkt het. “We willen experten inzetten om dat te veranderen. Maar ik wil ook een stem geven aan de mensen zelf. Ik zou bijvoorbeeld graag eens een Marokkaanse comedian zien in de Schouwburg en daar hebben we al een aantal initiatieven voor uitgedacht. Zo gaat Broelkaai 6 in mei open. Op die plek moet alles wat Kortrijkse cultuur is samenkomen, het moet een brug vormen tussen alle spelers. En er is natuurlijk ook nog onze Spotify voor cultuur waarmee we het hele cultuuraanbod verzamelen. Uiteraard zal er ook daar een sociaal tarief van toepassing zijn. Ik wil cultuur absoluut toegankelijk maken voor alle Kortrijkzanen.”
Culturele Hoofdstad van Europa
2024 wordt een belangrijk jaar voor de schepen van Cultuur. Dan duidt de Europese Commissie de twee steden aan die zichzelf in 2030 ‘Culturele Hoofdstad van Europa’ mogen noemen. In Vlaanderen viel die eer Antwerpen en Brugge al te beurt in respectievelijk 1993 en 2002. “Het is zeker een ambitie van mij en van het voltallige schepencollege om die titel binnen te halen. We hebben dat ook opgenomen in ons bestuursakkoord”, verduidelijkt Axel. “Veel Kortrijkzanen weten het misschien niet, maar wij herbergen de wereldtop als het op cultuur aankomt. Die ambitie is dus absoluut haalbaar. Nu zijn we nog in de creatieve fase. We willen ons zoveel mogelijk laten inspireren, vooral door mensen met ervaring. Tegen de zomer wil ik dan graag een aanvalsplan klaar hebben. Al is voor mij de weg naar de titel minstens even belangrijk als de prijs zelf. Het zal immers meer geld voor cultuur naar Kortrijk brengen maar ook onze eigen spelers uitdagen om nog unieker te zijn. Hier en daar zit er ook nog een gat in ons cultuurecosysteem. Bij muziekcentrum Track bijvoorbeeld past er volgens mij zeker nog een muziekwinkel.”
