Na 22 jaar als schepen en na 300 gemeenteraden stapt Jef Verschoore uit de politiek. Met Jef Verschoore verliest de Ieperse politiek een monument.
Wat weinigen weten, is dat Jef Verschoore zijn eerste politieke stappen zette in de nationale politiek in Brussel. “Ik was bij de CVP-jongeren toen een 17-jarige Yves Leterme samen met enkele vrienden de dienst uitmaakte in de lokale jongerenafdeling. Na een maand of twee bombardeerden ze mij tot arrondissementeel voorzitter. Op dat moment werd ik lid van de nationale raad van de CVP-jongeren en later van het nationaal bureau van de CVP. Ik was toen 27 en dat was een hele beleving voor mij.”
Ongelofelijk hoe ik benaderd word door de mensen. Dat maakt me gelukkig
In 1988 nam hij voor het eerst deel aan de gemeenteraadsverkiezingen. Jef: “Ik wilde eerst niet. Niemand kende mij. Ik werkte al 8 jaar in Brussel en kwam enkel naar Ieper om te slapen. Na lang aandringen heb ik toch ja gezegd. Ik stond als derde laatste op de lijst en raakte tegen alle verwachtingen in als laatste verkozen.”
Onder de mensen
De populariteit van Jef Verschoore bleef verkiezing na verkiezing stijgen. In 2012 haalde hij na de monsterscore van Yves Leterme het tweede aantal stemmen. “Mijn raad is een luisterend oor hebben en aanwezig te zijn. De mensen, onder wie partijgenoten, zeiden soms dat het was om op de foto te staan, maar dat zeker niet mijn bedoeling. Ik wilde onder de mensen zijn om te horen wat er leeft. Nu het op zijn einde loopt, verbaast het me hoezeer ik gedragen ben door de mensen. Ongelofelijk hoe ik benaderd word door de mensen. Dat maakt me heel gelukkig.”
Toch is er ook teleurstelling. “Ik heb de politiek zien afglijden in een richting die me niet beviel. Toen ik begon, waren we geëngageerd, werd er gediscussieerd en positie ingenomen. Nu word je gereduceerd tot een pion van je partij en wordt er niet meer naar jouw mening gevraagd. In de lokale politiek valt het misschien nog mee, maar als je naar het Vlaams parlement trekt, dan is het de partij die bepaalt wie wanneer op welke knop duwt. Voor de rest moet je je mond houden. Ik heb het daar moeilijk mee. De mensen wordt heel wat voorgelogen en een rad voor de ogen gedraaid.”
Revanche?
Dat hij zijn carrière niet kon eindigen als burgemeester blijft ook steken. “Het was nooit mijn ambitie om burgemeester te worden. Ik was niet genoeg politicus daarvoor. Ik heb iedereen laten voorgaan toen ik vond dat ze recht hadden om voor te gaan. Op een bepaald moment heb je stemmen genoeg en word je gedragen door de mensen. Dan vond ik wel dat er op dat signaal een antwoord mocht komen. Nu is het jammer dat ik niet kon bewijzen dat ik een goeie burgemeester zou geweest zijn. Zeker voor de partij, die zijn meerderheid verloren heeft.”
Wat is er precies verkeerd gelopen? “Dat is een goede vraag, waar ik geen antwoord op heb. Het enige dat ik kan bedenken, is revanche. In 2006 was er sprake dat er een meerderheid zou gemaakt worden met SP.A. Ik wist daar niks van. Op het schepencollege vroeg ik of het klopte, dat werd ten stelligste ontkend. Dan haalde de partij een schitterend resultaat en kwamen er mensen van het partijbureau naar beneden met de mededeling dat er een samenwerkingsakkoord afgesloten werd met SP.A. Toen ben ik uit mijn krammen geschoten en heb ik gezegd: dat kan niet. Het protest werd overgenomen door mensen en de partijleiding moest zijn staart intrekken. Vermoedelijk is dat mij niet in dank afgenomen.”
Eigen partij
Het resultaat was dat Jef Verschoore geen burgemeester werd en in 2018 niet meer op de lijst stond. “Op een bepaald moment heb ik overwogen om te beginnen met een eigen partij. Mijn echtgenote was daar gaan voorstander van en ik vond niet meteen de medestanders die ik wilde vinden. Dan heb ik maar besloten om te stoppen. Vanaf 7 januari staat mijn agenda blanco. Ik zou graag wat leeswerk inhalen en nu het nog fysiek goed met me gaat, zou ik graag willen reizen.” (TOGH)
“Ik heb de Kattenstoet gered”
In 1996 werd Jef Verschoore voor het eerst schepen. “Er was een probleem, ik was van de verkeerde stand om schepen van Middenstand te worden. Doordat mijn vader ACW’er was, was ik dat blijkbaar ook. In de krant verscheen een ruim interview met Piet Vergauwe van Unizo waarin hij zijn bezorgdheid uitte over mij als schepen van Middenstand. Ik heb hem gebeld en voorgesteld om kennis te maken. Dat hebben we gedaan tot diep in de nacht en we zijn goede vrienden geworden”, vertelt Jef Verschoore.
“Iedere legislatuur wilde ik andere bevoegdheden. Als schepen van Openbare Werken begeleidde ik de vernieuwing van de Neerstad en de bouw van Het Perron. Als schepen van Middenstand lag ik aan de basis van de raad lokale economie en het latere Centrummanagement. Als schepen van Onderwijs integreerde ik de twee kunstacademies. Dat was een heel woelige periode. De directies had ik mee, maar onder de leerkrachten was er veel weerstand. Uiteindelijk is het goed afgelopen en hebben we nu een van de mooiste kunstacademies van het land.”
Als schepen van Erfgoed en Toerisme was Jef Verschoore verantwoordelijk voor de Kattenstoet.
“Ik durf beweren dat, mocht ik niet ingegrepen hebben wanneer het nodig was, er misschien geen Kattenstoet meer zou geweest zijn. De laatste Kattenstoet van mijn voorganger was tamelijk desastreus. In het schepencollege waren er stemmen die zeiden dat het beter was om er helemaal met te stoppen. Toen onderzocht ik wat er fout ging. Een van de dingen die eruit kwam, was dat er te veel in de schoenen geschoven werd van de regisseur. Ik richtte een directiecomité op. Er was toen een grote roep naar een nieuwe regisseur, maar door taken uit zijn handen te nemen kon hij zich meer richten op het creatieve gedeelte. Nu is de Kattenstoet een gestroomlijnde machine.”
