Op woensdagavond 2 januari werd Jean-Pierre Deven van De Brug/N-VA & Open VLD aangesteld tot nieuwe voorzitter van de gemeenteraad. Hij volgt Dirk Debaere op. Jean-Pierre wil zo weinig mogelijk het hamertje hanteren en zoveel mogelijk luisteren naar meerderheid en oppositie.
De 60-jarige Jean-Pierre Deven, echtgenote van Carine Renier, en zaakvoerder van café De Fagot in de Stationsstraat, is weer aan het blokken om de gemeentelijke materie onder de knie te krijgen. “Een nieuwe uitdaging, zoals heel mijn leven al een uitdaging is geweest. Ik heb me altijd al actief ingezet voor de mensen. In de jaren zeventig zette ik mee mijn schouders onder de eerste jeugdmarkt in Roeselare. Daarna organiseerde ik culturele activiteiten en optredens in De Spiegel in Izegem. In april van dit jaar houden we al 32 jaar café De Fagot, de geboorteplaats van Labadoux, open.”
“bijzonder zware taak”
Met de jongste gemeenteraadsverkiezingen behaalde Jean-Pierre Deven 596 stemmen of 120 stemmen meer dan bij de verkiezingen van oktober 2012. Jean-Pierre hoopte op een schepenambt, maar uiteindelijk moet hij zich tevreden stellen met het voorzitterschap van de gemeenteraad. “Het zou fijn geweest zijn om me te kunnen vastbijten in enkele bevoegdheden als schepen. Ik viel echter net buiten de grote prijzen. Spijtig! Het mooiste alternatief wat ik kon krijgen, was gemeenteraadsvoorzitter. In de vorige legislatuur zou ik wel schepen zijn geworden, maar nu is er een schepenambt minder”, zucht Jean-Pierre Deven.
Een troostprijs? “Ja en neen. Ik ben nu wel nauwer betrokken bij de gemeente. Het voorzitterschap is ook een bijzonder zware taak. Als schepen kan je je voor je bevoegdheid keihard inzetten. Als voorzitter van de gemeenteraad moet je van alles op de hoogte zijn en globaal met alles mee zijn, en dat maakt het lastig. Ik word in alles betrokken, maar ik kan niet meewerken aan de uitvoering. Ik kan wel doorgeven en motiveren maar het is de schepen zelf die het moet uitvoeren. Toch mag je die schepenambten ook niet onderschatten.”
Onze gemeenteraad moet een voorbeeld zijn voor Vlaanderen op vlak van goed samenwerken
Voorzitter van de gemeenteraad zijn, brengt minder op dan een schepenambt. “Dat klopt. Was ik schepen geworden, dan kon ik iemand vast inschrijven in ons café omdat ik veel op de baan zal zijn. Carine zou ontlast zijn en mijn pensioen ging ook beter zijn. Ik ga nu veelvuldig afwezig zijn, zodat mijn echtgenote het hier vaak alleen zal moeten zien te redden. We hebben wel mensen die inspringen maar met een schepenambt konden we een vaste kracht inschakelen. Dat is nu dus niet mogelijk.”
leergierig
Jean-Pierre Deven heeft al zes jaar ervaring als gemeenteraadslid bij De Brug/N-VA & Open VLD. Hij beseft dat zijn opdracht niet van de gemakkelijkste is. “Mijn voorganger Dirk Debaere zetelt niet langer in de gemeenteraad, maar we houden nog contact. Ik mag geen fouten maken. Ik moet op de hoogte zijn van het huishoudelijk reglement, lokaal decreet, enzovoort. Maar ik ben wel leergierig. Ik kijk met een open blik naar de vele facetten in een beleid, want een gemeente heeft met veel zaken te maken. Als buitenstaander kan je daarover niet oordelen, maar je moet intens veel werk afleveren en opvolgen. Voor mezelf is het zelfs een vollediger functie dan gemeenteraadslid.”
“Ik ben een lieve man”
Zal Jean-Pierre een harde voorzitter van de gemeenteraad zijn? “Iedereen kent mij als een lieve man. Er zijn wel enkelen die het moeilijk hebben met mij, maar het zij zo. Iedereen heeft nu eenmaal zijn eigen karakter. Iedereen in de raad mag een punt toevoegen ter bevordering en verbetering van het leven in onze gemeente. Als je dat niet doet, dan zit je met een groot probleem. Wat je ook doet als raadslid, het moet ten gunste van onze bevolking zijn. Onze gemeenteraad moet een voorbeeld zijn voor heel Vlaanderen op vlak van goed samenwerken”, stipt hij aan.
Jean-Pierre Deven staat ook nog even stil bij de eedaflegging van woensdagavond 2 januari. “Dat mocht even ludiek verlopen. Dat is immers een soort feest voor mensen die gewaardeerd worden door de inwoners van de gemeente en die dan worden aangesteld. Vanaf nu zullen de gemeenteraden wel serieuzer worden genomen. Wanneer iemand een agendapunt aanbrengt, kan er één keer worden gereageerd, kan er nog een antwoord worden gegeven en dan is het gedaan. Geen ellenlange discussies. Dat punt kan wel nog de volgende keer op de gemeenteraad worden geplaatst. Of ik veel het hamertje zal gebruiken? De vorige keer was ik dat al vergeten; ik sloeg een beetje te laat. Ik moet het hamertje nog wat gewoon worden.”
(PADI)
