Voor wie stemmen de Zeebruggenaars? Dit dorp staat symbool voor de Vlaamse, federale en zelfs Europese kiesstrijd, want de drie belangrijkste thema’s komen op een erg pijnlijke manier samen in deze Brugse deelgemeente: koopkracht, klimaat en migratie.
Als we de politieke waarnemers mogen geloven, draaien de Vlaamse en federale verkiezingen om drie grote thema’s: koopkracht, klimaat en migratie. Welnu, de 4.503 Zeebruggenaars ervaren deze drie maatschappelijke onderwerpen elke dag aan den lijve. In dit dorp, dat nooit een onafhankelijke gemeente was en altijd deel uitgemaakt heeft van de stad Brugge, wonen er 949 senioren, van wie velen het moeten stellen met een klein pensioen.
Dank zij de haven, is de werkloosheid er gelukkig beperkt: Zeebrugge telt amper 115 niet werkende werkzoekenden, mensen zonder diploma. In de Brugse binnenstad is het op dat vlak erger gesteld met 703 werklozen. Bij drastisch toenemende klimaatopwarming dreigt dit kustdorp, dat geprangd zit tussen de haven, door het verhoogd waterpeil van de zee wel overspoeld te worden.
En dan is er nog de problematiek van de transmigranten, die via de haven van Zeebrugge op illegale wijze het Beloofde Engeland proberen te bereiken en voor een beetje overlast en vooral een subjectief onveiligheidsgevoel zorgen in het dorp.
Groen of zwart?
Met andere woorden: kleurt Zeebrugge op deze verkiezingszondag groen of zwart? Of kiezen de Zeebruggenaren toch massaal voor een traditionele partij? Of liggen de Zeebruggenaren eerder wakker over de jarenlange hinder die de werken aan de nieuwe zeesluis zullen veroorzaken en willen ze hiervoor de regeringspartijen afstraffen? Wij meten vandaag de politieke temperatuur op in Zeebrugge.
In de stationswijk ontmoeten we Ghislaine Dusoir (82), die al sinds 1972 in de Azorenstraat woont. “Ik ga niet stemmen, ik heb rugpijn en heb van de dokter een ziektebriefje gekregen. Maar ik geef de jongeren die opkomen voor het klimaat gelijk. Ik ben tevreden met mijn leven en mijn overlevingspensioen van 1400 euro, want ik heb mijn eigen huis.”
Nachtmerrie
Toch gaat Ghislaine Dusoir op weekdagen naar dienstencentrum ‘d Oude Stoasie, waar ze een middagmaal voor 5 euro kan krijgen en nadien wat kan bridgen met Suzanne Declos (84) uit de Venetiëstraat. Laatstgenoemde zal vandaag naar eigen zeggen ‘voor de groenen’ stemmen, want met de nieuwe zeesluis doemt voor haar de nachtmerrie van een ‘metro ingang’ voor de deur van haar flat op. Er zal immers een tunnel voor de tram en wellicht ook het autoverkeer gegraven worden. “Groen is de enige partij die radicaal tegen een nieuwe zeesluis in de stationswijk is,” zegt ze als motivatie voor haar stemgedrag.
Ghislaine en Suzanne krijgen vocaal weerkwerk van Roger Vandersteene (72) uit de Veerbootstraat: een echte sos. “Aan mijn deur hangt een affiche van Mathijs Goderis. Dus je weet op wie ik stem. Ik kom ervoor uit, ik ben een roden! Ik moet rondkomen met een pensioen van 1200 euro, de socialisten zijn de enigen die opkomen voor onze pensioenen.”
Wat denken de jongeren uit de stationsbuurt? Cynthia Houtteman (20) uit de Genuastraat, een studente zorg, is vooral bekommerd om ons klimaat en stemt ook groen: “Ik heb wel niet ‘gebrost’ om te betogen voor ons klimaat. En ik heb vriendinnen die op de kusttram al lastig gevalen zijn door vluchtelingen. Ik vermoed dat zij op andere, meer rechtse partijen zullen stemmen. Bij sommige leeftijdsgenoten uit de buurt heerst er toch enige angst. Zelf heb ik nog geen last gehad van transmigranten.”
Onveiligheidsgevoel
Volgens Hendrik Vermeulen, de eigenaar van het bedrijf Ocean Gate Logistics langs de Kustlaan, zijn de leefbaarheid van Zeebrugge én de transmigranten dé twee thema’s die de Zeebruggenaren bezig houden en dus van groot belang zijn in het stemhokje: “Vlaanderen en Brugge zullen moeten inzetten op een betere communicatie en flankerende maatregelen tijdens de werken aan de zeesluis, zodat bedrijven en winkel goed bereikbaar blijven. Indien de overheid dat voordien al gedaan had, zou er nu midner protest zijn tetgen die zeesluis.”
Daarnaast heerst er een onveiligheidsgevoel in Zeebrugge. Mijn vrouw durft ‘s avonds niet meer alleen wandelen met de hond. Ze is niet de enige. Terecht of niet? Het is normaal dat je als vrouw niet gerust bent, als je ‘s avonds groepjes mannen ziet rondlopen. Er zijn al een aantal inbraken in auto’s en leegstaande huizen geweest. In het dorp zijn er hierdoor zeker een aantal mensen die extreem-rechts stemmen.”
Zwart bastion
“Ik hou mijn hart vast. Zeebrugge is altijd al een zwart bastion geweest: het Vlaams Belang behaalde hier in het verleden al 20% van de stemmen. De aanwezigheid van transmigranten zou wel eens hun succes nog kunnen vergroten”, zegt Jean-Marie De Plancke, Brugs Open VLD gemeenteraadslid. We ontmoeten deze politicus aan de stedelijke sporthal De Landdijk in de Evendijk Oost, waar het enige kiesbureau van Zeebrugge gevestigd is.
Jean-Marie De Plancke heeft meer dan een kwarteeuw in Zeebrugge gewoond en heeft deze ochtend al zijn stemplicht vervuld in Sint-Andries, maar heeft enkele volmachten mee voor zieke of bejaarde Zeebruggenaren. Elke liberale stem telt blijkbaar!
Foute beslissing
Even verderop staan vier Zeebruggenaren te praten. “Op wie we gestemd hebben, verklappen we niet”, zegt Dirk. Maar als we polsen naar het voor hen belangrijkste kiesthema dat hun stemgedrag beïnvloedt, zeggen Dirk, Dorine, Christiane en Eric in koor: “De nieuwe zeesluis! Tien jaar lang zal ons dorp met de overlast geconfronteerd worden: lawaai, fijn stof, geurhinder. Het is een foute beslissing om die sluis in de stationsbuurt te bouwen.”
“En de vluchtelingen in Zeebrugge?”, vragen we. Eric antwoordt: “In het dorp hebben we daar weinig last van. Die kleine hinder weegt niet op tegen de ellende die de bouw van de nieuwe sluis zal meebrengen.”
Zeebrugge Onder Druk
Patrick Reubens en zijn echtgenote Myriam Meersman arriveren aan het kiesbureau. Ze zijn mede-initiatiefnemers van het actiecomité Zeebrugge Onder Druk.
“Vrijdagnamiddag nog heb ik naar de stedelijke milieudienst gebeld. Er lagen twee cruiseschepen in de haven. Toen de wind draaide, was de stank niet te harden. Ik kon niet eens meer in mijn tuin zitten en moest naar binnen vluchten. Ik raakte bijna bedwelmd door die geur.”
Ook voor Patrick Reubens zijn het klimaat en het leefmilieu de grote politieke thema’s, waarvan zijn stem afhangt: “Kijk naar de olie die hier in die gracht drijft! Een schande!”
Bang
Café De Vrede in de Heiststraat, rechtover de Zeebrugse pastorie, zit rond het middaguur op verkiezingszondag barstensvol. Hier hoor je een ander politiek verhaal. Kurt Ackaert, die in de nabijgelegen Sint-Donaasstraat woont, zegt aan de toog:
“Ik word dagelijks geconfronteerd met vluchtelingen. Ze doen niks verkeerd, maar creëren toch een onveiligheidsgevoel, zeker ‘s avonds. Mijn stiefdochter is bang, ze durfde zelfs niet alleen van de tram stappen aan de Sint-Donaaskerk, ik moest haar gaan halen.”
“Er moet eindelijk een oplossing uitgedokterd worden voor deze problematiek. Dat is voor mij het belangrijkste politieke thema en beïnvloedt mijn kiesgedrag.”
Verkiezingen 26 mei 2019
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier