De trend was al vrij vlug duidelijk: het Vlaams Belang zou scoren. Maar dat het Belang zich met een monsterscore over heel de provincie en heel Vlaanderen zou uitrollen, dat heeft niemand zien aankomen. Zelfs het Vlaams Belang niet.
Het Vlaams Belang wordt zo niet de grootste dan toch op één na de grootste partij. CD&V mét het alom geprezen boegbeeld Crevits krimpt en was misschien helemaal van de kaart mochten ze hun ‘Hilde’ niet hebben uitgespeeld op die manier. De liberalen zetten de winst die ze in oktober in enkele steden haalden, niet om in terreinwinst voor het parlement en Kamer. En ook N-VA verliest de contouren van een volkspartij. In onze provincie lijkt het wel alsof Vlaams Belang de enige partij is die zich in haar volle breedte volkspartij mag noemen.
De vraag is natuurlijk: hoe komt dat? Of anders: hoe kan het dan wij – ook de media dus – zo’n verschuiving niet hebben zien aankomen? We dachten dat het Vlaams Belang onvoldoende antwoord gaf op de klimaatvragen. En dat is natuurlijk ook zo. Maar daar wordt de partij niet voor afgestraft. We dachten dat de Vlamingen met een mobiliteitsknoop in de maag zaten. Maar ook dat blijkt niet bepalend. Het Vlaams Belang schittert niet echt op dat terrein.
Over pensioenen en sociale zekerheid was het Belang wel duidelijk. Net zo duidelijk als SP.A, maar ‘t is het Vlaams Belang dat met de winst gaat lopen. Dan heeft het misschien toch met migratie te maken, hoewel N-VA op dat vlak aardig zijn best deed om het Vlaams Belang bij te benen.
Wat verklaart het succes van Vlaams Belang? Wat uit dat programma of wat van die lijst spreekt zoveel mensen aan?
Hebben die kiezers nu gestemd voor een politiek programma, tegen de heersende partijen of voor een ander soort samenleving? De analyse én het antwoord op die vraag lijken ons op termijn belangrijker dan op een drafje te achterhalen wie met wie kan regeren.
Verkiezingen 26 mei 2019
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier