Het is zeven maanden geleden dat schepen Dominique Dehaene aankondigde dat hij stopt met lokale politiek en niet op de lijst van CD&V zal staan. Nu die verkiezingen naderen blikt hij tevreden terug op zijn realisaties, maar betreurt hij het gebrek aan visie in de politiek.
In februari verraste Dominique Dehaene (CD&V) vriend en vijand met de aankondiging dat hij zich niet meer verkiesbaar zou stellen. Het was uiteindelijk een korte carrière in de lokale politiek. In 2006 nam hij voor het eerst deel aan de verkiezingen, raakte hij verkozen, maar kon hij niet zetelen doordat zijn vader ook verkozen werd, als burgemeester zelfs. In 2012 schopte hij het meteen tot in het schepencollege.
Verkeersplan
Hij was de afgelopen zes jaar bevoegd voor onder meer Mobiliteit, Ruimtelijke Ordening en Sport. “Op het vlak van mobiliteit hoor ik vandaag nog weinig kritiek op de invoering van de zone 30, het nieuwe parkeerbeleid of de tonnagezone”, zegt Dominique Dehaene. “Met een vooruitstrevend verkeersplan voor de binnenstad stak ik mijn nek uit. Helaas bleken nog niet alle geesten rijp daarvoor. Het plan ligt nog steeds klaar. Ik hoop dat het volgende bestuur het kan uitvoeren. De plannen voor de heraanleg van De Leet zijn wel definitief. De cirkel is daarmee rond, want de heraanleg van de Grote Markt was het werk van een andere Dehaene.”
“Met een vooruitstrevend verkeersplan voor de binnenstad stak ik mijn nek uit”
Als schepen van Ruimtelijke Ordening stak hij veel werk in het Gemeentelijk Ruimtelijk Structuurplan (GRS). “Dat was een huzarenstukje waar ik enorm veel uit geleerd heb en dat me vooral veel voldoening schenkt. We kwamen tot een toekomstvisie over hoe onze stad er binnen enkele tientallen jaren zou kunnen uitzien. Op die manier laat ik toch een beetje mijn erfenis na.”
De Vloei
De afgelopen zes jaar leverde hij als schepen van Huisvesting meer dan 1.000 bouwvergunningen af. “Ondanks alle kritiek blijf ik geloven in duurzame wijk De Vloei. De wijk zal binnen afzienbare tijd gelden als een voorbeeld voor vele andere wijken in binnen- en buitenland. Maar werken en wonen zijn communicerende vaten. Ieper heeft echt nood aan bijkomende industriegronden. Daar zijn we samen met hogere overheden onvoldoende in geslaagd.”
De uittredende schepen zegt dat zijn beslissing om uit de lokale politiek te stappen, weloverwogen was. “Hoe tevreden – zelfs trots – ik ook terugkijk op de voorbije periode, ik mis het gevoel om politiek gewaardeerd te worden voor mijn inspanningen. Politiek gaat volgens mij nog te weinig over visie, beleid en realisaties. Het is helaas te vaak een pop-poll waar partijen in meegaan bij lijstvorming. Die evolutie kan ik niet langer verzoenen met de manier waarop ik in het leven sta. Ik heb altijd gezegd dat ik mijn geluk niet zou laten afhangen van de politiek. Mijn beslissing om te stoppen, neem ik dan ook voor het zover komt. Positieve keuzes zijn altijd de beste.” (TOGH)
