Déborah Giampietro scoort in Mesen en wordt meteen ook schepen

Déborah Giampietro : ‘Als vanzelfsprekend zijn we ons beginnen engageren in het sociale leven in Mesen.” © Eric Flamand
Jos Remaut

De 31-jarige Déborah Giampietro uit de Armentiersstraat is nagelnieuw in de politiek, en bij haar eerste verkiezingen is het al meteen raak : ze komt nieuw binnen in de gemeenteraad én wordt door haar vele voorkeurstemmen meteen ook schepen. Ze ziet het helemaal zitten.

“Nee, mijn naam klinkt niet erg Mesens”, lacht ze als we haar vragen van die even te spellen. “Ik heb Italiaanse roots langs de kant van mijn vader, die opgroeide in Wallonië nadat mijn ouders naar de mijnstreek verhuisden om er te gaan werken. Mijn moeder is dan weer een Nederlandse, en ik groeide op in Baarle-Hertog, het fameuze half Nederlandse en half Belgische dorp in de Noorderkempen.”

“Mesen is de max”

“Het was de liefde die me naar West-Vlaanderen bracht”, vertelt ze honderduit. “Samen met mijn man Jokim Soetaert woonde ik eerst in Ieper. Leuk, maar ons toch een beetje te druk. Sinds een jaar of zes wonen we nu in Mesen, en dat bevalt ons echt prima. Klein maar fijn, en de mensen kennen en helpen mekaar hier nog echt. Dat sociale is voor ons echt wel belangrijk, en als vanzelfsprekend zijn we ons beginnen engageren : mijn man is bij de brandweer, en ik zet me in voor het oudercomité van de school en speel dwarsfluit in de fanfare.”

Zoiets gaat natuurlijk niet onopgemerkt voorbij, en het hoeft dan ook niet te verwonderen dat Déborah door burgemeester Sandy Evrard werd aangesproken om op de MLM-lijst te staan voor de gemeenteraadsverkiezingen. “Aan de ene kant een logisch verlengstuk van mijn sociaal engagement, aan de andere kant toch wel een groot woord voor gewoon je bijdrage leveren aan het goeie reilen en zeilen van de gemeente waarvan je houdt.”

“Zal mijn best doen”

Maar het werd dus een ja, en daarbij krijgt Déborah de volle steun van haar man. “In de campagneperiode heb ik veel huisbezoeken gedaan”, vertelt ze, “en dat was een heel boeiende ervaring.” Ze kan het ook wel goed zeggen allemaal, en in het Frans is ze al even overtuigend. Het resultaat bleef dan ook niet uit : met 155 voorkeurstemmen staat ze derde in de ranking. Wat haar meteen een schepenzetel oplevert, want vooraf was afgesproken dat de kandidaten met de meeste stemmen (na de burgemeester) schepen zouden worden. Toevallig zijn dat nu drie vrouwen, maar dat maakt voor Déborah niet uit. “Ik neem de uitdaging aan en zal mijn best doen. Ik weet dat ik nog veel zal moeten leren, maar we hebben een goeie ploeg dus dat komt zeker goed.”

De combinatie met haar job zit ook goed. “Ik ben huisvrouw”, zegt Déborah met een tikje trots. “Een bewuste keuze waar onze drie kinderen alleen maar goed kunnen bij varen.”