Danielle Godderis-T’Jonck verdwijnt uit het Vlaams Parlement: “Schaf de stemplicht af”

Ze zetelde twee termijnen in het Vlaams Parlement, maar de verkiezingen van 26 mei betekenden het eindpunt van de politieke carrière van Danielle Godderis-T’Jonck (64). Ze raakte niet meer verkozen, maar kan daar op dit punt in haar leven ook mee leven. “Koen Coupillie (35) uit Diksmuide zou mij sowieso na twee jaar opgevolgd hebben. Ik heb dus meer hartzeer van hem niet te kunnen lanceren dan dat ik zelf moet stoppen”, zegt ze.

Danielle T’Jonck is de echtgenote van wijlen Frank Godderis, die in Alveringem zijn eigen architectenbureau had maar in het voorjaar van 2018 na een korte ziekte op amper 66-jarige leeftijd overleed. Danielle nam in 1994 voor het eerst deel aan de provincieraadsverkiezingen voor de Volksunie. In 2000 nam ze ook deel aan de Alveringemse gemeenteraadsverkiezingen. Ze stond op de lijst van Gemeentebelangen, de partij van burgemeester Gerard Liefooghe. Danielle behaalde toen met 505 voorkeurstemmen haar beste gemeentelijke score van in totaal drie deelnames, al was ze niet rechtstreeks verkozen. Toch botste het regelmatig tussen Danielle en de andere leden van Gemeentebelangen. Met partijgenoot Marnik Vandenbroucke klikte het niet en ook Gerard Liefooghe vond haar tussenkomsten vaak een blok aan zijn been. Iets later moest Danielle Gemeentebelangen verlaten. N-VA en CD&V beslisten op nationaal vlak immers om in kartel te gaan, waardoor Danielle als vurig N-VA’er in Alveringem in 2006 toch niet tegen haar eigen partij kon opkomen. Het kartel, noch de figuur van Danielle sloegen aan en in oktober 2006 behaalde ze nog slechts 262 voorkeurstemmen. In 2012 kwam ze met een eigen N-VA-lijst op, maar ook die deed het in Alveringem niet goed. Danielle was de enige verkozene van haar lijst en belandde als gemeenteraadslid met 213 stemmen in de oppositie. Voor het Vlaams Parlement scoorde Danielle wel telkens goed. Ze zetelde tien jaar onafgebroken in Brussel.

Danielle, op 26 mei raakte je niet meer verkozen. Welk gevoel heeft dat bij jou achtergelaten? En hoe heb je de algemene uitslag beleefd?

“Met 9.944 naamstemmen heb ik het als lijstduwer voor N-VA in West-Vlaanderen zeer goed gedaan. Van de 22 kandidaten haalde ik echter slechts het achtste meeste stemmen en er zijn maar vijf verkozenen. Ik woon natuurlijk in een heel kleine gemeente… Ik denk ook dat de partij een fout gemaakt heeft door Geert Bourgeois niet op de eerste plaats te zetten. In 2014 kreeg hij als lijsttrekker 63.302 voorkeurstemmen. En als leider van de Vlaamse regering deed hij het de voorbije vijf jaar zeer goed. Geert straalt mijns inziens degelijkheid en rustige vastberadenheid uit. Onze partij koos echter voor verjonging en dat is een risico.”

De partij heeft een fout gemaakt door Geert Bourgeois niet op de eerste plaats te zetten

“Ik ben 64 jaar en zou sowieso niet de volle vijf jaar uitgedaan hebben. Na twee jaar zou ik mijn zetel afgestaan hebben aan Koen Coupillie, die eerste opvolger was. We voerden samen campagne en het doet me hartzeer dat ik hem niet kan lanceren. Wat de algemene uitslag betreft: ik was er niet goed van dat in een gemeente als Vleteren, waar er geen overlast van migranten is, één op de drie kiezers voor Vlaams Belang gestemd heeft. Op campagne zag ik veel mensen met een degout van de politiek. Ik pleit ervoor om de stemplicht af te schaffen. De uitslag zou een veel correcter beeld geven.”

In een dagblad werden alle parlementsleden onder de loep genomen. “Vriendelijke dame uit de Westhoek, maar op de vraag wat zij de voorbije vijf jaar in Brussel deed, moeten we het antwoord schuldig blijven”, luidde het verdict. Deed dat pijn?

“Als politicus moet je een dik vel hebben. Die jonge journalist heeft duidelijk geen research gedaan. We hebben met alle parlementsleden over die bijlage gesproken en lagen er niet wakker van.”

Vertel het ons dan eens: wat heb je gerealiseerd?

“Laat mij met mijn eigen gemeente Alveringem beginnen. Door N-VA Alveringem hangt er een defibrillator aan de voetbalkantine. Ik ben blijven hameren op het nut van een looppiste. En kijk, rond deze tijd wordt ze in gebruik genomen. Ik heb druk op de ketel gehouden voor de renovatie van de Oerenbrug en de aanleg van het vrijliggend fietspad tussen Alveringem en de Nieuwe Herberg dat door het kabinet van Ben Weyts gefinancierd wordt. Ik pleitte voor extra RVT-bedden in woonzorgcentrum ‘t Hoge, wat gelijk staat aan een hogere zorgfinanciering vanwege de Vlaamse overheid. En ik deed het voorstel om een sterretjesweide aan te leggen op het kerkhof. Ze komt er, al laat de opening toch wel erg lang op zich wachten.”

Ik wil nu vooral genieten, want na de dood van Frank weet ik hoe snel het kan veranderen

“Als Vlaams volksvertegenwoordiger bracht ik het probleem van eetstoornissen onder de aandacht. Ik deed aanbevelingen aan de minister rond gezonde voeding, postnatale depressie en diabetes. Gezondheidscoaches en rouwcoaches deden hun intrede op de werkvloeren. Zelf werd ik op mijn werk heel goed ondersteund na het overlijden van Frank, maar ik hoor dat dat niet overal het geval is. Zeer recent ijverde ik ook nog voor een betere zorg voor mensen met jongdementie in een woonzorgcentrum. West-Vlaanderen telt nu drie woonzorgcentra waar bewoners met jongdementie 25 euro korting op de ligdagprijs krijgen.”

Krijg je een uittredingsvergoeding?

“Ja, ik ontvang nog 17 maanden mijn parlementaire wedde. Dat is op basis van mijn parlementaire loopbaan. Nadien zal mijn pensioen starten.”

Er is ongetwijfeld nu al een zee van tijd vrijgekomen. Hoe plan je die in de toekomst in te vullen?

“Vorige week donderdag ben ik mijn bureau gaan opkuisen. En heb ik een nieuwe badge gekregen. Ik zal dus nog wel eens langsgaan om het contact met mijn collega’s te onderhouden en een tas koffie te drinken. Uiteraard blijf ik lid van N-VA. Samen met onder meer Geert Bourgeois hebben Frank en ik de partij in 2001 immers mee opgericht. De voorbije tien jaar is er veel van mijn tijd naar de job gegaan. Frank en ik deden dat al vaak, maar ik zal nu opnieuw wat meer kunnen reizen en uit eten gaan. Bloemschikken of een uitstap met de vriendinnen doen, zijn ook hobby’s. Ik word ook lid van serviceclub Inner Wheel. Wat me nog het meest verheugt, is dat er meer tijd voor de kleinkinderen zal zijn. Ik heb er twee, maar in september komen er twee meisjes bij. Ik wil vooral genieten. Mijn echtgenoot moest nog 66 jaar worden en is in zeven weken gestorven. Ik weet dus hoe snel het kan veranderen.”

(AB)