Volgens de website Cumuleo is Carl Vereecke een kampioen wat betreft aantal mandaten: de Kuurnenaar gaf er in 2015 liefst 31 aan, waarvan acht bezoldigd zijn. “Ik heb er geen probleem mee dat de mandatenlijst gepubliceerd wordt. Veel mandaten vloeien trouwens voort uit mijn functie als gedeputeerde.”
Deze reportage maakt deel uit van ons dossier ‘Politici & mandaten’
Carl Vereecke (Open VLD) is gedeputeerde van West-Vlaanderen en gemeenteraadslid in Kuurne. Hij zetelt ook in een aantal organisaties en vzw’s. “Een belangrijk deel van mijn mandaten is een voortvloeisel uit mijn functie als gedeputeerde“, legt Carl Vereecke (54) uit. “Ik ben bijvoorbeeld bevoegd voor personeel en daarom was ik in 2015 voorzitter van WIVO. Als gedeputeerde van onderwijs zetel ik bovendien in een aantal andere organen. Dat is telkens zonder vergoeding omdat dit deel uitmaakt van de job van gedeputeerde.”
“Daarnaast heb ik nog een aantal private mandaten. Bij Open VLD, bijvoorbeeld. Mijn partij wil dat ik mij als gedeputeerde ook engageer, iets wat ik graag doe. En dan is er nog een derde groep mandaten die ik vanuit een sociaal engagement doe. Zo ben ik nauw – en al hele lang – betrokken bij WAAK en De Korenbloem.”
Hiaten
De Kuurnse beroepspoliticus is ook lid van het regionaal bestuurscomité van Eandis en krijgt daarvoor een bezoldiging. “Als gedeputeerde van Financiën werd ik uitgestuurd door de deputatie omdat deze functie voornamelijk met financiën te maken heeft.”
“Ik zal zeker niet klagen over mijn verloning als gedeputeerde, want die is zowat dezelfde als van een parlementslid. Maar we zijn dan ook zeven dagen op zeven bezig met onze job. In Kuurne heb ik dan nog eens een medewerker – een persoon met een handicap – die daar mijn secretariaatswerk doet. Ik betaal die persoon 10 uur per week, wat neerkomt op ongeveer 4.000 euro per jaar. De zitpenning in Kuurne is 150 euro per gemeenteraad, dus dat is niet voldoende.”
Carl Vereecke pleit voor transparantie wat betreft mandaten. “Er bestaan al veel controlemechanismen, maar op er zijn nog altijd hiaten. Het is aan de wetgevende macht om daar een oplossing voor te vinden”, besluit hij.
(AXV)
