Begin september 2018 stuurde Francesco Vanderjeugd vanuit de psychiatrische afdeling van AZ Delta in Roeselare een bijzonder emotionele boodschap de wereld in. Hij was helemaal op, moest even op pauze drukken. De burgemeester van Staden had een mentale crash. Een jaar later gaat het een pak beter met hem. “Al moet ik wel over mezelf blijven waken”, geeft hij toe.
Op 23 augustus 2018 nam Francesco Vanderjeugd (31) een drastische beslissing. Hij was mentaal en fysiek helemaal uitgeput en koos voor een opname in de psychiatrische afdeling van AZ Delta in Roeselare. “Nu is het best confronterend om op die periode terug te blikken”, zegt hij. “Ik had nooit gedacht dat zoiets me als jonge, energieke kerel kon overkomen. Maar tegelijk ben ik dankbaar dat ik toen de stap heb gezet om hulp in te roepen. Dat was broodnodig.”
Uiteindelijk zette Francesco zijn leven een maand on hold. “Uit die periode heb ik zeer veel geleerd”, stelt hij. “Ik heb ontdekt dat ik wél kwetsbaar ben en hoe ik daarmee moet omgaan. Ik heb ook mijn eigen lichaam leren kennen. Sindsdien weet ik wat ik op fysiek en mentaal vlak aan kan. Eén iets was toen helemaal zoek: het evenwicht tussen mijn professioneel en privéleven. Dat heb ik ondertussen teruggevonden, maar ik blijf de oefening constant maken.” Na Francesco’s crash volgde zo mogelijk het meest ingrijpende jaar uit zijn nog jonge leven. In oktober 2018 behaalde hij bij de gemeenteraadsverkiezingen met Open VLD in Staden de volstrekte meerderheid, maar in maart 2019 besloot hij zijn derde plaats op de lijst voor de Vlaamse verkiezingen aan Mercedes Van Volcem af te staan en zelf genoegen te nemen met de vierde stek. Hij speelde zijn zitje in het Vlaams parlement kwijt, maar daar heeft hij ook nu nog allerminst spijt van. “Ik heb toen de juiste beslissing genomen. Uiteraard deed het afscheid aan Vlaanderen me pijn, maar in het leven moet je kunnen loslaten. Dat heb ik door wat een jaar geleden gebeurd is wel geleerd.”
Andere korst
Francesco Vanderjeugd beseft als geen ander dat zijn mentale gezondheid een continu proces is. “Deze zomer heb ik intensief aan zelfreflectie gedaan. Ik vroeg me oprecht af wie ik nu was. Op mijn 24ste ben ik op een rollercoaster gestapt en sindsdien is die niet meer gestopt. Ik denk wel dat ik enkele antwoorden heb gevonden. De authenticiteit is nog dezelfde als die van pakweg tien jaar geleden, maar ik heb een andere korst gekregen. Wat binnenin zit, is niet veranderd. En dat is wat telt. Ik kan nu wel veel beter relativeren dan vroeger. Een aanval op sociale media kan ik makkelijk naast me neerleggen, terwijl ik daar vroeger echt niet goed van zou geweest zijn. Misschien komt dat ook omdat ik sinds dit jaar het gevoel heb dat ik écht burgemeester kan zijn. Gedaan met me te bewijzen, en dat voelt goed aan.”
Ik neem elke dag mijn pilletje en ik laat me ook weer begeleiden. Hulp zoeken is immers geen schande
Zijn leven is sinds de crash sowieso rustiger geworden, valt te horen. “Ik neem elke week tijd voor mezelf. Daarom niet altijd op maandag, zoals ik aanvankelijk van plan was, maar ik maak er wel een punt van. Dit weekend stop ik op vrijdagavond om 19 uur met werken en verdwijn ik tot zaterdag 17 uur uit de ether. Wat lezen, even rusten en zo weinig mogelijk tijd op de smartphone doorbrengen. Afgelopen maandag heb ik vrijaf genomen tot 15 uur en stond ik in openlucht te strijken. Wel, daar heb ik enorm van genoten. Die kleine dingen maken me nu helemaal zen. En dat had ik vroeger niet.”
“Ik probeer nu ook niet langer om álle evenementen in de gemeente een bezoekje te brengen. Ik selecteer en onze schepenen hebben ook hun lijstje om af te werken. Dat heeft hen meteen de kans om zich onder de mensen te begeven en zich te profileren. We vormen immers een team. Weet je, ergens was die mentale crash een geschenk. Het heeft me de kans gegeven om opnieuw en vooral op een andere manier te beginnen. Ik neem elke middag een pilletje en vanaf deze maand laat ik me ook opnieuw begeleiden. Hulp zoeken is immers geen schande, wie of wat je ook bent.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier