Een 25-jarige man uit Ichtegem knalde in januari vorig jaar met een Audi aan 160 kilometer per uur op de wagen van een man uit Bornem.
Jean Dragonetti (74) reed dinsdag in een rolstoel de Brugse politierechtbank binnen. De man uit Bornem is door een ongeval langs de E40 in Jabbeke verlamd. Een 25-jarige man uit Ichtegem knalde in januari vorig jaar met een Audi aan 160 kilometer per uur op zijn wagen. De jongeman had teveel gedronken en viel in slaap. Hij werd bovendien eerder al twee keer veroordeeld voor rijden onder invloed. Maar kwaad is Jean niet. “Dat kost energie. En die energie heb ik nodig voor mijn herstel”, zegt hij moedig.
Je moet op zo’n moment niet alleen lichamelijk, maar ook geestelijk revalideren
Jean en zijn vrouw Annick Albrecht (52) reden die bewuste morgen naar een nieuwjaarsreceptie in Middelkerke. Ter hoogte van Jabbeke werden ze plots achteraan aangereden. “Ik heb die wagen nooit zien afkomen“, zegt Jean. “Maar na het ongeval bleef ik wel bij bewustzijn. Pas toen de ambulanciers me bevrijdden en een spuitje gaven ging het licht uit.”
Jean vocht even voor zijn leven. Zijn vrouw was er ernstig aan toe, maar was stabiel. Het verdict voor de gepensioneerde man was hard: Jean liep een dwarslaesie op. Onomkeerbaar, waardoor hij nooit meer zal kunnen stappen. “Ik heb dat onmiddellijk na het ongeval al aanvaard”, zegt hij. “Dat is nodig, anders geraak je er nooit meer bovenop. Je moet op zo’n moment niet alleen lichamelijk, maar ook geestelijk revalideren.”
Aanrijder L.C. (25) moest zich gistermorgen voor de politierechtbank voor de feiten verantwoorden. Opvallend: in 2010 en 2012 werd hij al eens veroordeeld voor rijden onder invloed. En even voor het ongeval had hij zelfs nog maar beroep aangetekend tegen een vonnis dat hij in 2015 kreeg voor rijden onder invloed. Het was dan ook met het schaamrood op de wangen dat hij voor de rechtbank moest verschijnen. “Ik was uit geweest en was op weg naar mijn vriendin”, verklaarde hij. “Ik had een tweetal uren in mijn wagen geslapen en dacht dat ik in orde was. Maar ik ben toch in slaap gevallen.”
Het helpt niet om kwaad op hem te zijn
Jean aanhoorde het, maar is nooit kwaad geweest op L. Meer nog, hij had al geregeld contact met hem. “Hij is mij vlak na het ongeval komen bezoeken in het ziekenhuis. Daar kan ik alleen maar respect voor hebben. Daarna is hij ook contact blijven houden. We belden soms lang naar elkaar toen ik in het revalidatiecentrum zat. Het mag dan misschien onverantwoord zijn wat hij heeft gedaan. Het helpt niet om kwaad op hem te zijn. Ik heb hem raad gegeven en heb hem gezegd dat hij zich moet laten helpen.”
De politierechter kon echter minder begrip opbrengen voor de hardleerse twintiger. Hij veroordeelde hem tot een gevangenisstraf van één maand, een boete van 3.600 euro en een rijverbod van twee jaar en één maand. Voor Jean zelf had die gevangenisstraf niet gehoeven. “Omdat dat op zijn strafregister komt”, zegt hij. “En ik denk dat hij zijn lesje deze keer écht wel geleerd heeft.”
Ondertussen heeft het leven van de gepensioneerde man wel een ommekeer gemaakt. “Ik kan niet meer wat ik vroeger kon en moet zelfs oefeningen doen om te kunnen plassen”, zegt hij. “Maar ik zoek nu andere bezigheden en uitdagingen. En die heb ik gevonden. Zo laat ik het verleden achter mij.”
(Red)
