Precies een jaar geleden kwam de amper 17-jarige Axl Van Den Broeck om het leven bij een tragisch verkeersongeval met zijn bromfiets. De tiener kwam vlak bij huis in aanrijding met een bestelwagen en overleefde de klap niet. Nu zijn vrienden en familie een herdenkingsmoment organiseren om de herinnering aan de jongeman levendig te houden, doet mama Tamara moedig haar verhaal. “De pijn die je voelt als je je kind verliest, wens ik zelfs mijn ergste vijand niet toe.”
15 juni 2022, omstreeks 12.30 uur, kreeg Tamara Standaert het telefoontje dat geen enkele ouder wil krijgen. Haar zoon was op de terugweg van school betrokken bij een verkeersongeval en de situatie zag er ernstig uit. Al was Tamara daar eerst niet van op de hoogte. “Het was de mama van een van zijn beste vrienden die me opbelde. “Axl is betrokken bij een ongeval. Je zou beter komen”, vertelde ze me. Dat de dokters hem op dat moment al aan het reanimeren waren, hield ze bewust achter”, doet Tamara haar verhaal. “In de auto denk je dat het wel zal meevallen. Een hersenschudding of gebroken been, misschien. Maar toen ik op het kruispunt aankwam en zag hoeveel hulpdiensten er waren, begon ik te beseffen dat het ernstig was. Zeker toen ik een spoedarts iemand zag reanimeren… Het zijn beelden die ik nooit meer zal vergeten.”
Herdenkingswake
De vrouw hoopte, maar uiteindelijk werd haar vrees werkelijkheid. Axl (17) overleefde de klap met een bestelwagen op het kruispunt van de Damweg en het Haringgat in Moerkerke bij Damme niet en stierf ter plaatse. Wellicht merkte hij het aankomende voertuig te laat op. Dat alles gebeurde op een boogscheut van de woning van zijn vader, nota bene. Het verdriet bij familie en vrienden was onnoemelijk groot. Axl was dan ook een populaire tiener. Overal graag gezien. Twee dagen na het ongeval werd een wake gehouden op het bewuste kruispunt. Vandaag, precies één jaar na het fatale ongeval, organiseren de vrienden en familie een nieuwe herdenking op die plaats. Om de herinnering aan Axl levendig te houden.
“Dat mijn zoon nog steeds niet vergeten is, doet me enorm veel plezier”, zegt Tamara dankbaar. “Weet je dat ik nog altijd regelmatig contact heb met zijn vrienden? Op mijn verjaardag stonden ze hier met 28 voor de deur. Om mij te steunen, omdat het mijn eerste verjaardag was zonder Axl. Hartverwarmend is dat. Ik sta nog steeds versteld van hoeveel hij voor zijn vrienden betekende.”
Warme, lieve zoon
Hoeveel troost en steun Tamara ook kreeg, het neemt de pijn om het overlijden van Axl niet weg. “Dat gevoel kan je eigenlijk niet omschrijven. De pijn die je voelt, wens je zelfs je ergste vijand niet toe. Zijn urne staat bij ons thuis. Nog regelmatig denk ik: ‘Hoe kan het nu dat je nooit meer naar huis zal komen?’ Het voorbije jaar ben ik door een hel gegaan. Axl was een prachtzoon, echt. Altijd aan het lachen, altijd vriendelijk. Als kind was hij wat meer gesloten, maar de voorbije jaren bloeide hij helemaal open. Een warme, lieve zoon, zo zal ik hem altijd blijven herinneren. ‘Mama, ik hou van jou’, kon hij me spontaan zeggen. Gewoon, omdat hij het meende. ‘Allez, mama. Ik mag dat toch eens zeggen’, zei hij dan. Het zijn momenten en herinneringen die ik zal blijven koesteren.”
Niet vergeten
Donderdagavond omstreeks 20 uur komen zijn vrienden en familie dus opnieuw samen op het kruispunt. Een plekje dat een blijvende herinnering is aan Axl, want nog steeds komen vrienden er regelmatig samen. “Ook ik ga er wekelijks langs. En telkens liggen er bloemen of is er een kaarsje aan het branden. Het bewijst dat mensen Axl niet vergeten zijn. En daar trek ik me aan op, ook al krijg ik er mijn zoon niet mee terug. Ik ben dankbaar voor de vele steun. Want als je zoiets meemaakt, heb je dat écht wel nodig. Iedereen die donderdagavond wil komen, is welkom. Het zal zonder ballonnen zijn. We willen vooral mooie herinneringen ophalen en eentje drinken op de gezondheid van Axl”, besluit Tamara. (MM)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
