Een dag nadat hij aangereden werd en onder een vrachtwagen belandde in Zarren mocht David P. (20) het ziekenhuis al verlaten. Hij herstelt thuis van zijn verwondingen. Het zag er ernstiger uit dan gedacht, maar hij houdt vooral een verbrijzelde arm over aan het ongeval. Zijn moeder is opgelucht. “Het eerste dat ik hem zei? Hoe kan je nu oversteken zonder kijken? Ik heb het je nochtans goed geleerd!”, kan ze alweer lachen.
Sinds een drietal maanden woont David P. alleen op een appartementje in het centrum van Zarren. Hij komt echter nog regelmatig terug naar Diksmuide, waar zijn ouderlijk huis is en zijn vrienden wonen. Dat was hij ook dinsdagmiddag rond 14.30 uur van plan. “Hij zou met de bus naar vrienden gaan, maar stopte eerst nog in de Delhaize om een pakje sigaretten voor hen te komen”, zegt zijn moeder. “Blijkbaar verloor hij de tijd wat uit het oog want net buiten de winkel zag hij zijn bus naderen. En dus sprintte hij snel naar de overkant. Te snel, en zonder kijken.”
Verbrijzelde arm
David sprintte het zebrapad van de Staatsbaan over, maar werd daar gegrepen door een Nederlandse vrachtwagen. Hij kreeg een smak van de voorzijde en belandde met zijn been onder de wielen. Hij schreeuwde het uit van de pijn en volgens de eerste berichten liep hij een open beenbreuk op. “Dat is gelukkig niet het geval”, vervolgt zijn moeder. “Het bloed aan zijn broek en voet was afkomstig van een gescheurde teen, wellicht door de klap van het wiel. Aan zijn been is er wonderwel weinig, al doet het natuurlijk flink pijn. Nee, de grootste schade is aan zijn linkerarm. Die is volledig verbrijzeld van zijn pols tot elleboog. De dokter zei dat er precies een bom in ontploft was. En zijn pols is ook gebroken. Bij een operatie is er een staaf met vijzen in gebracht. Het zal maanden revalideren worden.”
Leren oversteken
De moeder van David werd gebeld door zijn zus die zelf op de hoogte werd gebracht door een getuige. “Met een bang hartje snelde ik naar het ziekenhuis waar ik David gelukkig snel mocht zien. Hij had veel pijn, maar meteen zag ik terug zijn eigen ‘nonchalante’ blik (lacht). ‘Sja mama, ik wou me haasten en heb niet gekeken. Mijn eigen schuld’, zei hij nogal laconiek. Maar allé jongen, ik heb je nog zó geleerd goed over te steken: stoppen, links en rechts kijken. Maar eigenlijk schrik ik er niet van. Het is typisch David. Hij heeft al een en ander meegemaakt en het kon al eerder erger afgelopen zijn. Misschien kunnen er weinig zeggen dat ze onder een vrachtwagen raken en dat goed door komen? Ik denk niet dat hij beseft hoeveel geluk hij had. Maar wij wel.” (JH)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
