Het dreigde een gitzwart 2025 te worden voor Tina Roman (42) uit Koekelare na de plotse dood van haar man Steve en het zware ongeluk van haar zoon Liandro, maar nu komt er toch positief nieuws. De jongen vocht zich erdoor en mag nu naar het revalidatieziekenhuis verhuizen. “Hier heb ik zo hard op gehoopt”, slaakt Tina een zucht van opluchting.
Op vrijdag 14 november wou de 17-jarige Liandro Philips op zijn e-step vertrekken van aan zijn deeltijds werk bij een vrachtwagenbouwer in Handzame toen hij op de parking aangereden werd door een collega. De tiener kwam zwaar ten val en de mug-arts moest hem lange tijd ter plaatse verzorgen. Met een zware hoofdwonde werd hij overgebracht naar het ziekenhuis. “Liandro liep een hersenbloeding en schedelbreuk op en ligt in coma. Het ziet er slecht uit”, wist mama Tina een week later met haar verdriet geen blijf.
Moedig vechten
Het dreigde zo een gitzwart 2025 te worden voor Tina en haar vijf kinderen. Op 24 juni verloor ze immers plots haar man Steve (44) op vakantie in Huy. Hij stierf door verkeerde medicatie. “Ik was volledig op van verdriet. Op amper zes maanden tijd je man én je zoon moet afstaan: wie kan dat aan?” zegt Tina.
“Liandro heeft wel nog een lange weg af te leggen. Dat beseft hij ook en dat frustreert hem”
“Maar Liandro heeft heel moedig gevochten. Alsof hij wist dat hij er moest zijn voor me. Al herinnert hij zich niets meer van het ongeval. Na een tijdje is hij uit coma geraakt en vanaf dan ging het steeds beter. Hij was eerst nog erg verward, sloeg soms zelfs Franse of Engelse woorden door wat hij zei, maar het gaat onverwachts snel de goeie kant op. Donderdag mag hij zelfs verhuizen naar de revalidatiekliniek Het Klief in Oostende.”
Engelbewaarder
Alhoewel de opluchting bij Tina en zijn zus Luna (20) en broers Liano (18), Lisandro (13) en Lizaro (10) heeft Liandro wel nog een lange weg af te leggen. “Dat beseft hij ook en dat frustreert hem”, vervolgt de mama. “Logisch hé. Het is en blijft een jonge gast. Hij voelt zich goed en wil naar huis, maar de revalidatie is echt nodig. Zo heeft hij nog moeite met zijn spraak en zijn motoriek aan zijn rechterbeen. En hij heeft nog last van zijn hoofd na zijn operatie. Maar hij beseft wel dat hij énorm veel geluk heeft gehad. Ik ben er echt van overtuigd dat Steve zijn engelbewaarder is geweest. Hij heeft hierboven over hem gewaakt zodat ik ook Liandro niet moest opgeven. We zijn ook erg dankbaar voor de goeie zorgen en de vele steunbetuigingen die we hebben gekregen, ook van de firma Braem.” (JH)
