Ze had niet gedronken, reed niet te snel, was niet afgeleid, is een voorzichtige chauffeur en keek nog naar rechts. Tóch veroorzaakte een lerares uit Oostende een dodelijk ongeval. De 45-jarige automobiliste raakte verblind door de zon en reed daardoor Kenneth Laridon aan. De 32-jarige fietser had voorrang. In de politierechtbank richtte de beklaagde zich in tranen tot de nabestaanden. “Geen enkel woord zal jullie pijn wegnemen”, snikte ze. Van de politierechter kreeg ze geen straf.
De zaak liet dinsdagochtend niemand onberoerd in de Brugse politierechtbank. “Ik durf zelfs mijn dochters niet naar school laten fietsen uit schrik dat er iets zou gebeuren”, vertelde de vrouw in tranen.
Op 18 september 2020 reed de 45-jarige lerares met haar wagen langs de Eigen Haardstraat in Oostende. Op een kruispunt liep het rond 15.30 uur vreselijk fout. De vrouw merkte Kenneth Laridon – die met zijn fiets op weg was naar huis – niet op, waarna het tot een aanrijding kwam. De fietshelm van Kenneth ving een groot deel van de klap op, maar toch raakte hij levensgevaarlijk gewond. Zes dagen later overleed het slachtoffer aan zijn verwondingen. “De beklaagde negeerde de voorrang van rechts. Volgens haar eigen verklaring was ze verblind door de zon”, sprak de procureur dinsdagochtend. “Het kwam tot een aanrijding met de fietser. De aansprakelijkheid ligt bij de vrouw.”
Psychologische begeleiding
De advocaat van de beklaagde benadrukte dat het om een fout met dramatische gevolgen gaat. “Mijn cliënte heeft dat natuurlijk niet gewild. Ze reed niet te snel, had gekeken, maar was dus verblind door de zon. Ze heeft hem niet gezien.” Vervolgens schetste de raadsman een beeld van zijn cliënte. “Ze kan zéér moeilijk leven met wat er daar is gebeurd en heeft nog steeds psychologische begeleiding nodig. Wat is hier een passende straf?”, vroeg de advocaat zich luidop af. Daarbij hintte hij op de opschorting: wel schuldig, maar geen bestraffing.
De lerares zelf was tot tranen toe bewogen, maar nam toch het woord. Ze richtte zich in een brief tot de vader van Kenneth. “Vlak na het ongeval heb ik verschillende gesprekken gehad met jullie. Geen enkel woord zal jullie pijn kunnen wegnemen. Ik vertel dit alles dan ook met het diepste respect”, sprak de vrouw.
“Geen wrok”
“De dag van het ongeval is de dag waarop mijn leven is veranderd. Sindsdien is niets nog hetzelfde. Ik ben nochtans zeer voorzichtig in het verkeer. Ik laat altijd fietsers en voetgangers door. Het is dan moeilijk te vatten dat het ongeval kon gebeuren. De pijn van mij en mijn familie is in niets te vergelijken met de pijn die jullie dragen, maar wij dragen de pijn mee. Ik wil nogmaals mijn oprechte deelneming betuigen”, sprak ze in tranen. Daarna overhandigde de vrouw haar brief aan de vader van het slachtoffer, die vlak na het ongeval al contact met haar had gezocht. De man had het emotioneel duidelijk moeilijk. “Maar ik koester geen wrok”, vertelde hij nog. De man gaf zelf aan dat een straf zijn zoon niet zou terugbrengen.
De politierechter sprak uiteindelijk de opschorting van straf uit. Hij oordeelt dat de feiten bewezen zijn, maar schort zijn uitspraak van veroordeling voor een bepaalde termijn op. (MM)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
