Een 7-jarige jongen van een school uit Antwerpen is gisteren verdronken in een zwemvijver van recreatiedomein De Mosten in Hoogstraten tijdens een schooluitstap. Het ongeval roept pijnlijke herinneringen op aan Tristan Siegmund uit Passendale die begin juli 2017 verdronk in een recreatievijver in het Nederlandse Chaam.
Tristan was acht en begon die zomervakantie in vakantiepark de Flaasbloem in Chaam. Hij geraakte er vermist waarna een zoektocht werd opgestart in en rond recreatiemeer ‘t Smokkelstrand dat deel uitmaakt van het vakantiepark. Hij werd bewusteloos gevonden en na de eerste reanimatie naar het ziekenhuis in Tilburg gebracht, waar hij alsnog overleed.
Alles komt naar boven
Het ongeval in Hoogstraten van gisteren kwam bij Lisa Theuninck, directeur van Klavertje Vier uit Moorslede waar Tristan destijds school liep, hard binnen. “We hebben het er al de hele ochtend over onder elkaar op school, alles komt weer naar boven. Ik schrik er zelfs van hoe vers die herinnering nog altijd is. Ik zie het zo weer voor me: Tristans oogjes, zijn lach, de knuffels die hij zo graag gaf”, vertelt ze.
“De hele film draait opnieuw af in mijn hoofd. De telefoon die we kregen, de ontzetting, het ongeloof… En dan de hele mallemolen die onvermijdelijk volgt. Ik ben teruggekeerd uit vakantie, we hebben leerkrachten opgebeld, ouders opgebeld, overleg opgestart. Want hoewel het al vakantie was, wilden veel kinderen en ouders iets bijdragen aan de uitvaartdienst.”
Een dag die begon als een feest, het afsluiten van een schooljaar op een prettige manier, verandert plots in de tragedie
“Voor wie er nood aan had, hebben we initiatieven genomen op vlak van rouwverwerking. Zo maakten we een herinneringsdoos die nadien mee ging met de klas, en op zijn verjaardag in september hebben we ook nog een plechtigheid georganiseerd op school.”
“Wat gisteren gebeurde is opnieuw verschrikkelijk gewoon”, klinkt het. “Bovendien gebeurde het tijdens een schooluitstap, wat bij Tristan niet het geval was. Ik kan me niet voorstellen hoe die mensen zich nu voelen, de leraars die de groep begeleiden – ook al hebben ze er geen schuld aan -, de kinderen die het zagen gebeuren…. Een dag die begon als een feest, het afsluiten van een schooljaar op een prettige manier, verandert plots in de tragedie.”
Elke dag
Ook Hilde Geyskens, mama van Tristan, leeft mee met wat gisteren gebeurde. “Maar ik denk sowieso nog elke dag aan Tristan. Het is zeven jaar geleden maar de pijn slijt niet”, zegt ze.
“Tot mijn opluchting zijn de campinguitbaters en Tristans grootmoeder, met wie hij die vakantie doorbracht vrijgesproken, ik acht anderen verantwoordelijk voor wat gebeurde. Maar niemand wint bij een proces, het brengt Tristan niet terug.”
Over de aanpak van de school kan ze alleen maar positief zijn: “Voor de verjaardagsherdenking die ze organiseerden had ik Pokemonkoekjes gebakken om uit te delen, Tristan was dol op Pokemons.”
Zwart gat
Hilde verhuisde intussen naar Vlaams Brabant, waar ze haar leven probeert verder te zetten. “Ik ben alleen, werk wel opnieuw, probeer continu bezig te zijn. Soms ben ik bang om in een zwart gat te vallen als ik ouder word, maar zo ver zijn we nog niet.”
“Ik zou de ouders van de jongen die gisteren verdronk wel willen aanraden om in de tijd die komt een privé psychiater te raadplegen, daar heb ik baat bij gehad. Maar hoe dan ook draag ik dit mijn leven lang met me mee.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
