Het moest een ontspannend loopje worden om de spieren fris en monter te houden maar het draaide uit op een niet te vatten drama. Lennert Lecompte (17) kreeg op vrijdagmiddag 18 februari, op het moment dat storm Eunice Vlaanderen in een houdgreep hield, een afgebroken tak op het hoofd en verkeert sindsdien in een diepe coma. Familie en vrienden blijven aangeslagen achter. “We zijn een sterk gezin en trekken er ons door maar we maken ons klaar voor de harde realiteit”, klinkt het bij stiefpapa Bert Verbeke.
Storm Eunice liet vrijdag een spoor van vernieling achter tijdens haar doortocht in onze provincie. De brandweer had de handen vol met de tsunami aan oproepen die volgde en schakelde over op het noodscenario van triage. Rond 13.30 uur bereikte één noodoproep de alarmcentrale die met absolute voorrang moest worden behandeld.
Diepere corona
“Lennert is een sportieve kerel en wilde toch nog een toertje gaan lopen, samen met zijn mama”, horen we van stiefpapa Bert. Ter hoogte van het kruispunt tussen de Lageweg en de Industrielaan liep het compleet fout. Een grote tak kraakte af van een boom en kwam op het hoofd van Lennert terecht. Hij riep nog naar zijn mama dat ze moest opletten maar werd zelf slachtoffer van het stormgeweld. Lennert kwam keihard met zijn hoofd op de straatstenen terecht en meteen werd duidelijk dat de situatie ernstig was. Een geval van op het verkeerde moment op de verkeerde plaats te zijn, met catastrofale gevolgen.”
Bert, zelf aan de slag als spoedverpleegkundige, werd op die manier op de hoogte gebracht van het ongeval zonder het zelf te beseffen. “Ik hoopte natuurlijk dat het niet iemand van onze kinderen was maar al snel volgde de ontnuchtering”, gaat hij verder.
“De MUG reageerde meteen door het traumaprotocol op te starten. De rechter hersenhelft kreeg een enorme klap te verwerken en Lennert werd met spoed naar het AZ Delta in Rumbeke gebracht. Een volledig team met specialisten stond hem op te wachten. Daar werd hij meteen geopereerd en slaagde men erin een belangrijke ader te clippen, waardoor de bloeding in de hersenen kon worden gestopt. Lennert werd in een coma gebracht om zo de hersenen te laten rusten.”
“Lennert is een vechter, een doorzetter en als er zich iemand hierdoor kan slaan dan is hij het wel” (stiefpapa Bert Verbeke)
Afgelopen maandag werd geprobeerd om Lennert uit de coma te laten ontwaken, waarop duidelijk werd dat er nog geen beterschap in zicht was. “In geen tijd steeg de druk in zijn hersenen opnieuw, waardoor het nodig was hem terug in een diepe coma te brengen”, zucht Bert. “Het was een nieuwe klap in het gezicht want natuurlijk hoopten we op de meest positieve uitkomst. We zijn ons mentaal aan het voorbereiden op een proces dat waarschijnlijk nog weken zal duren alvorens er een lichte beterschap merkbaar zal zijn. Lennert laten ontwaken is nog niet aan de orde.”
“Als gezin vinden we nu vooral houvast bij elkaar en staan we iedere dag aan Lennerts zijde. Het is een vechter, een doorzetter en als er zich iemand hierdoor kan slaan dan is hij het wel. De specialisten die zich over hem ontfermen spreken ondertussen ook al over mogelijke verlamming en blindheid wanneer hij wakker zal worden maar dit alles is in voorwaardelijk vorm. Het feit is dat niemand het met zekerheid kan zeggen maar we houden ons vast aan ieder sprankeltje hoop. Ongeacht hoe Lennert hieruit zal komen, hopen we vooral dat hij een kwaliteitsvol leven zal kunnen hebben, al dan niet met beperkingen.”
Boksclub
Waar het nieuws ook keihard binnenkwam, was bij Boxing Team Respect uit Lauwe. “Lennert is één van ons meest gedreven leden”, klinkt het bij de trainers. “Hij kwam hier al 2 jaar trainen en was steevast een brok energie in en naast de ring. Het is gewoon een erg joviale en beleefde kerel waar je op kan rekenen. Gedreven tijdens de trainingen, voorzien van een goede inborst. Die verdomde vrijdag hadden we onze training geannuleerd vanwege de stormdreiging. Toen we plots de eerste berichten zagen binnensijpelen van het dramatische voorval in Menen zaten we met de vingers gekruist. ‘Laat het in godsnaam niet een van onze jongens zijn’ spookte voortdurend door onze gedachten. Al snel bleek dat wel het geval en dat was een keiharde uppercut die we te verwerken kregen.”
“Ongeacht hoe sterk of stoer je bent, in zo een gevallen ben je als omstaander compleet machteloos en kunnen we niets anders doen dan hopen dat hij er zich door zal slaan. We houden contact met zijn ouders en polsen voortdurend naar zijn toestand. Het is een harde jongen, een vechter van de puurste soort en we hopen dat hij er zich doorheen zal knokken.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
