Aan boord van het vissersvaartuig O.51 Stormvogel uit Oostende gebeurde dinsdagmiddag een zwaar ongeval. Daarbij kwam de jonge visser Michael Hubert (23) om het leven, die een vrouw en twee dochtertjes nalaat. Een ander bemanningslid raakte zwaargewond en werd opgenomen in een ziekenhuis in Engeland.
Nog ruim 40 uren en de bemanning van de O.51 Stormvogel zou samen met hun gezin herenigd zijn. Het lot besliste er echter anders over, toen het bij het binnen halen van de netten fout liep. Om een of andere reden brak een veiligheid, waardoor een zware ijzeren staaf naar beneden kwam. Die viel op twee bemanningsleden. Een van hen was Michael Hubert (23) uit Bredene. Hij was op slag dood. Een ander bemanningslid raakte zwaargewond en werd overgebracht naar een ziekenhuis in Engeland.
Papa van twee dochters
Michael was sinds vijf weken papa geworden van zijn tweede dochtertje. Het leven lachte hem toe sinds hij in januari 2019 Lindsey (30) leerde kennen. Op 26 augustus 2022 stapte hij met haar in het huwelijksbootje en op 11 oktober 2022 werd hun geluk bezegeld met een eerste dochtertje. “Ik heb Michael dinsdag om 12.30 uur nog gehoord”, vertelt een aangeslagen Lindsey. “Hij zou even gaan slapen en daarna terug aan de slag gaan. ’s Avonds zou hij ons nog eens bellen, maar het bleef stil. Ik kan het nog steeds niet geloven.”
“Je zou ons nog bellen, maar nu blijft het stil. Ik kan het nog altijd niet geloven”
“Ik had nooit gedacht dat ik je zo vroeg zou moeten afgeven”, schrijft ze in een emotionele post op Facebook. “Weet dat we altijd van jou zullen houden. Onze meisjes zijn mijn lichtpuntjes in deze moeilijke en donkere tijd. We zullen je nooit vergeten. Ik zal onze meisjes dagelijks vertellen welke fantastische papa je bent geweest en wat een fantastische man je voor mij was. Ik kan het nog steeds niet geloven dat ik je nooit meer zal zien, nooit meer zal horen, nooit meer zal knuffelen, nooit meer ‘s avonds bellen… Die gedachte maakt me zo verdrietig”, schrijft Lindsey.
Trots op dochters en gezin
Hoe het ongeluk precies kon gebeuren, moet het onderzoek uitwijzen. “Michael is op 29 november in zee vertrokken”, vervolgt Lindsey. “Ze zouden nu op weg zijn naar huis om donderdag binnen te lopen in de haven van Zeebrugge. We zouden samen de feestdagen vieren. Ik heb alles afgebeld. Mijn hoofd staat niet naar vieren.”
“Ons jongste dochtertje zal nooit weten wie Michael is. Maar ik zal ervoor zorgen dat ze perfect weet hoe graag haar papa haar zag”
Michael was volgens Lindsey erg trots op zijn beide dochtertjes en op zijn hele gezin. “Hij was fantastisch als papa, als man. Zoals hij waren er niet veel andere”, schetst de vrouw in tranen. “Ik bleef thuis om voor onze kindjes te zorgen. Dat wou hij. Hij was een keiharde werker. Hij deed alles voor zijn gezin. We gaan hem zo hard missen. Zijn jongste dochtertje zal nooit weten wie hij is. (lange stilte) Maar ik zal ervoor zorgen dat ze perfect weet hoe graag haar papa haar zag. Hoe blij hij was met haar komst en wat hij voor zijn beide dochtertjes en mij over had. We zullen de herinnering aan Michael levend houden. We gaan hem zo hard missen.”
Voorlopig is het nog onduidelijk hoe erg het met het andere bemanningslid gesteld is. Na de feestdagen zou het lichaam van Michael overgebracht worden naar ons land. “We kregen dinsdagavond nog het bezoek van de reder van het schip. Ook hij is aangeslagen door het ongeval”, besluit Lindsey nog.
Het verschrikkelijke nieuws maakt heel wat los binnen de hechte visserswereld. Op sociale media stromen de steunbetuigingen dan ook binnen.
Hart voor anderen
Ook het Maritiem Instituut Mercator in Oostende, waar Michael les volgde, is in diepe rouw gedompeld. “Onze gedachten gaan naar oud-leerling Michael Hubert, die veel te vroeg uit het leven is weggerukt. Moeilijk is het om woorden te vinden die troost geven. Michael was een van ons, in Mercator vond hij als leerling structuur en houvast, ook menselijke warmte en begrip.”
“Hij was door veel van zijn leerkrachten graag gezien om wie hij was: hart op de tong, soms losgeslagen, maar ook met een hart voor anderen, vriendelijk en erkentelijk voor wie hem steunde en hem begreep. Laten we de mooie herinneringen aan Michael koesteren.” (Jeffrey Roos/Philippe Verhaest)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
