Precies vijftien jaar geleden kwam bij een verschrikkelijke helikoptercrash het volledige gezin Loetschert uit Sint-Eloois-Winkel om het leven. Vader Wilhelm, moeder Maria, dochter Kristel, zoon Pieter en zijn verloofde Lien Suffis. Voor haar ouders Herman en Annemie blijft de kerstperiode nog steeds moeilijk. “Op tweede kerstdag gaan we altijd verstrooiing zoeken aan zee of in de Ardennen”, zegt vader Herman Suffis.
Wilhelm Loetschert (56), vader van het gezin, was een ervaren hobbypiloot. 26 december 2007 was echter een bijzonder mistige dag en op de terugweg van het familiebezoek ging het boven Merchtem helemaal verkeerd. Zijn helikopter stortte neer in een veld, uit onderzoek bleek door een stuurfout. Wilhelm zelf, zijn vrouw Maria Tonnaert (53), hun dochter Kristel (21) en hun zoon Pieter en zijn vriendin Lien Suffis kwamen daarbij allen om het leven.
“Er is iets gebeurd”
Herman Suffis (67) was die dag thuis aan het werken. “Toen ik het radiobericht hoorde, begonnen mijn hersenen meteen te draaien”, zegt Herman. “Ik zei tegen Annemie ‘er is iets gebeurd’. Niet veel later hoorde ik dat de helikopter vijf inzittenden had en op weg was van Limburg naar West-Vlaanderen. We wilden het nog niet geloven maar eigenlijk wisten we al genoeg. Tegen ’s avonds kwam dan de bevestiging. We vertrokken meteen naar Merchtem. Daar zijn we destijds goed begeleid, spontaan en zonder grote woorden.”
“Ik ben blij dat Lien en Pieter nog even samen konden genieten van het leven”
In Merchtem staat een gedenksteen op de plaats van de ramp, het gemeentebestuur legt er nog elk jaar bloemen neer. “De eerste jaren gingen we daar wel naartoe maar eigenlijk rijt dat vooral oude wonden open. We zullen wel nog eens gaan maar daarom niet noodzakelijk op die tweede Kerstdag. Ook naar het kerkhof gaan we niet vaak. We willen Lien en Pieter vooral herinneren zoals ze waren. Ze leerden elkaar kennen op kot in Gent en het laatste jaar hebben ze nog samengewoond. Ik ben blij dat ze nog even samen konden genieten van het leven. Pieter was hier ook kind aan huis, ‘paatje’ zei hij altijd tegen mij. Wij wonen in Gullegem, hij woonde een kilometer verder in Sint-Eloois-Winkel, hij kwam hier dus vaak.”
Druk door kleinkinderen
“Ik zie Lien en Pieter nog overal in kleine en grote dingen. Pieter fietste graag. Zie ik een wielertoerist, dan zie ik Pieter rijden. Op de kamer van Lien liggen nog veel spullen die we niet kunnen weggooien. Ze knutselde graag. Nu spelen de kleindochters met haar materiaal, zo blijft Lien ons bij. Op kerstavond komen onze zoon Roel en zijn vrouw Vanessa op bezoek met hun dochtertjes Elena (9) en Laura (6). De kleinkinderen hebben hun tante nooit gekend maar ze zijn wel nieuwsgierig. We hebben tegen hen nooit gezwegen over hun tante Lien. Al praten we er op kerstavond zelden over, de kleinkinderen zorgen ervoor dat we geen tijd hebben om te piekeren.”
“Al blijft de kerstperiode blijft een moeilijke periode, voor mij moet kerstdag er eigenlijk niet meer zijn”, zegt moeder Annemie (67). “Ik ben blij als het weer voorbij is. Daarom zorgen we meestal dat we weg zijn op tweede kerstdag zelf, we gaan verstrooiing zoeken aan zee of in de Ardennen. Lien zei vaak dat we meer moesten profiteren van het leven, op die manier proberen we dat te doen.” (JF)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
