Eind oktober deed studente Phebe Verstraeten (22) nog een oproep in onze krant. Ze wilde dolgraag met haar klasgenoten mee op stage, mee naar Zuid-Afrika. Alleen werd Phebe doof geboren en had ze dus een heel specifieke tolk nodig. Uiteindelijk bleek dat onbetaalbaar, maar toch vertrekt Phebe volgend weekend naar Bloemfontein.
Iets meer dan 2.000 euro zou het kosten om een doventolk mee te nemen naar Zuid-Afrika. Een crowdfunding moest Phebe, een studente uit Harelbeke, daarbij helpen, want alleen gaan, dat zag ze vorig jaar nog niet zitten. “Een gesprek van één op één lukt me wel. Ik heb na verschillende ooroperaties een speciaal apparaat waarmee ik wel een beetje kan horen. Maar zodra er een groepsgesprek begint, kan ik niet meer volgen. Mensen doen wel hun best maar uiteindelijk hoor ik er gewoon niet bij”, vertelde ze toen.
Maar ondertussen blaakt ze van het zelfvertrouwen en voelt ze zich helemaal klaar om zonder tolk op pad te gaan. “Uiteindelijk wil ik gewoon mensen helpen, en dat zal op mijn manier ook wel lukken”, vertelt ze stralend. “Deze keer ben ik trouwens niet de enige die moeite zal hebben met de taal. De voertaal is er Engels, dus ook mijn klasgenoten zijn uit hun element. En ik ben het – in tegenstelling tot hen – wel gewend om dingen met handen en voeten uit te leggen. (lacht)”
Cultuurshock
Phebe vertrekt volgend weekend al naar Zuid-Afrika. Samen met haar acht klasgenoten en twee docenten vliegt ze eerst naar Londen, waar ze overstapt naar Johannesburg om uiteindelijk nog 7 uur in een auto te zitten op weg naar Bloemfontein, een stad in het oosten van Zuid-Afrika. “Ik denk dat die instellingen daar heel anders zullen zijn dan hier. Om te beginnen biedt één gebouw al plaats aan 70 mensen. Mannen, vrouwen en kinderen, alles door elkaar“, vertelt de studente. “Bovendien kampen ze overal met een enorm personeelstekort en is er geen permanent toezicht. Ik reken dus wel op een cultuurshock. Maar dat is niet erg. Eens een paar weken zonder luxe doorbrengen, zal mij eraan herinneren hoe goed we het hier hebben. Al denk ik dat ik pas echt zal beseffen waar ik aan begonnen ben eens ik op de luchthaven sta“, lacht ze.
Crowdfunding
Het is de eerste keer dat Phebe zo lang alleen van huis is. “Ik ben er wel van overtuigd dat het een enorme ervaring zal worden”, gaat ze verder. “Ik kijk er enorm naar uit om de mensen daar te leren kennen. Hun taal, hun cultuur, het fascineert me allemaal. Als voorbereiding heb ik vooral mijn Engels goed proberen te oefenen maar we hebben bijvoorbeeld ook een liedje in het Zuid-Afrikaans ingestudeerd.” Zuid-Afrika staat erom bekend geen erg veilig land te zijn. Maar ook dat schrikt Phebe niet af. “We logeren in een jeugdherberg en na 18 uur mogen we daar de deur niet meer uit. Maar wij zijn van plan om met een lokale gids toch eens een kijkje te nemen.”
Vraag is wat er gebeurt met de 600 euro die ze inzamelde met haar crowdfunding? Die gaan naar haar stageplaats. Phebe zal er een maand aan de slag gaan in een voorziening voor mensen met een handicap. “Ik wil dat uiteraard niet zomaar zelf houden“, vertelt ze. “Mensen hadden dat gestort in de hoop dat er iets goeds mee zou gebeuren en dat wil ik doen. In de instelling waar ik ga werken is er blijkbaar een zwembad. Maar daar staat al jaren geen water meer in. Nu hopen we om daar een snoezelruimte of iets dergelijks van te maken. Al zullen we natuurlijk moeten overleggen met de mensen daar.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier