Patrick Geelhand de Merxem stopt als voorzitter van wildbeheereenheid In Flanders Fields

Patrick Geelhand de Merxem stopt na 25 jaar als voorzitter van wildbeheereenheid In Flanders Fields. Hij wordt nu opgevolgd door René Declercq uit Wijtschate. “Ik verdwijn zeker niet uit het jagersmilieu. In mijn 42ste jachtseizoen blijf ik onder meer voorzitter van de commissie reewild”, aldus Patrick Geelhand.

Patrick Geelhand de Merxem richtte in 1993 de wildbeheereenheid In Flanders Fields op. “We groeperen van Heuvelland over Ieper tot en met Wervik maar liefst 19.000 hectare, één van de allergrootste eenheden in Vlaanderen. Omzeggens alle jachtrechthouders in de streek zijn bij onze wildbeheereenheid aangesloten. We stonden in voor wildredders op de maaibalken en reewildspiegels, aanplantingen van faunakkers, bomen, struiken, kleine landschapselementen en wintervoeding. We waren tevens de initiatiefnemers van de allereerste zwerfvuilacties in Heuvelland in 1993″, zegt Patrick Geelhand de Merxem, die gedurende zestien jaar ook stichtend voorzitter was van de milieuraad. Zijn broer Jean-Pierre is in Heuvelland nu schepen van Jacht.

Reglementering

De wildbeheereenheid werd door de overheid erkend en gesubsidieerd en werd zo vertegenwoordigd binnen de Koninklijke Sint-Hubertusclub van België, bij het Regionaal Landschap en bij diverse lokale milieuraden. “Wij waren voor de lokale overheid het enige aanspreekpunt inzake jachtaangelegenheden”, aldus nog Patrick. “Gedurende al die jaren is de reglementering op Vlaams niveau enorm verstrengd en zagen we de omvang van onze administratieve rompslomp toenemen met een factor tien. In de periode van mijn vader had een jager vooral een goede jachthond nodig. Nu is een goede advocaat al even onontbeerlijk geworden om als jager door het bos de bomen te blijven zien.”

Patrijzenproject

Onder het voorzitterschap van Patrick behaalde de wildbeheereenheid de milieuprijs Inbev Latour en dit met het patrijzenproject. “Met dit project hebben we niet alleen het patrijzenbestand in de zuidelijke westhoek kunnen behouden, maar ook kunnen beletten dat de jacht op de patrijs afgeschaft zou worden. Onze regio is nog steeds geprivilegieerd met een patrijzenbestand dat anderen ons sterk benijden”, zegt Patrick, die met een gerust hart de jachtvereniging verlaat. “Het is echt een belangrijk deel van mijn leven geweest en zal dat ook blijven, al zal ik niet meer instaan voor het dagelijks beleid. We hebben de jacht in onze regio op meer dan positieve wijze op de kaart gezet. Ons logo is een begrip geworden, voor iedereen herkenbaar. Steeds stonden we ten dienste van de landbouwers toen zij vragen hadden of problemen ondervonden in verband met het wild of de jacht. Daar zijn we best trots op. Voorts zal ik nu wat meer tijd hebben om her en der voordrachten te geven, over de jacht, de reeën in Vlaanderen, maar ook over adel, heraldiek en nationale eretekens.”

(MDN)