Maandag 4 januari raakte de Franse Bulldog van Angelique Charlet en Gino Dekien vermist. Het koppel, wonende in Wevelgem, had het hondje gebracht naar de moeder van Angelique om er op te passen.
“Mijn moeder die langs de Kerselaar in Ieper woont, had net een van haar katten verloren op oudejaarsavond. Ze vroeg me of ik Louise wou brengen zodat ze er een tijdje op kon passen, want ze voelde zich een beetje eenzaam zonder dieren. Onze Louise was er reeds twee dagen. Mijn broer Graziano had net gaan wandelen met onze hond, en had bij thuiskomst de deur op een kier laten staan voor de andere kat, zodat die naar binnen en buiten kan. Mijn moeder woont op een belle-etage zodus moeten ze de trap op om naar het woongedeelte te gaan. Waarschijnlijk is onze Franse Bulldog geschrokken door iets, we weten niet wat, en is ze in paniek terug naar beneden gelopen en door de openstaande deur naar buiten gevlucht. Mijn broer is er nog achter gelopen, maar de hond was reeds spoorloos. Louise heeft op een of andere manier haar wandelharnas afgekregen zodat het nog moeilijker was om ze ergens te spotten”, zo begint Angelique haar verhaal.
“Mijn moeder durfde niet te bellen en heeft mij de dinsdagochtend gebeld, helemaal in paniek. Ik ben direct afgekomen naar Ieper. Ik zette een eerste oproep op Facebook, en enkelen reageerden dat ze onze hond gezien hadden langs het Koerierpad, naast het RVT Sint-Jozef langs de Meenseweg. Ik ben naar daar gelopen en ben beginnen haar naam roepen. Na een kwartiertje kwam ze tevoorschijn, maar ze was zeer angstig en liep direct weer weg. Een arbeider die aan het werk was op het Ieperse kerkhof, is me komen helpen maar weer was Louise zeer snel weggelopen. Ze liep richting de Bascule, stak daar over en liep dan zo richting industriezone bij de Westlandia. Ze werd even later gespot bij de Spoedafdeling van het Jan Yperman ziekenhuis. Iemand belde me op om te zeggen dat ze daar zat, dus wij in volle ‘vitesse’ richting het ziekenhuis”, zo gaat Angelique nog en beetje geëmotioneerd verder.
“We hadden ondertussen ook de politie verwittigd, deze gingen een oogje in het zeil houden. Enkele mensen waren ook al aan het helpen zoeken naar ons Louise. Bij de Spoedafdeling hadden ze de hond in een hoek kunnen drijven, maar tegen dat we daar waren, was ze weer verdwenen. We keken nog in de velden rond het ziekenhuis, maar nergens was ze nog te zien. De volgende ochtend, we zijn reeds donderdag, kreeg ik telefoon dat ze gespot was aan ‘Het Hof van Commerce’ in Sint-Jan. Ik was nog thuis in Wevelgem, dus tegen dat ik in Ieper was, was Louise terug spoorloos. Gelukkig waren er al mensen uit de buurt die op de hoogte waren dat Louise spoorloos was en die vrijwillig kwamen helpen zoeken. Ze heeft daar heel de dag in de buurt gebleven. ’s Avonds terug telefoon gekregen dat ze weer gespot was iets verder. We zijn dan enkele uren in de buurt alles gaan uitkammen maar nog steeds zonder resultaat.”
Ondertussen werd er nog massaal gedeeld op Facebook en kregen Angelique en Gino nog meer hulp van mensen die wilden helpen zoeken. Er werden ook verschillende vangkooien uitgezet.
Veel hulp
“Onze andere hond, Louis, een Engelse Bulldog, namen we ook elke zoektocht mee, misschien kon hij haar geur ergens oppikken en ons zo leiden naar de hond, of kon Louise onze hond zo ruiken. We beslisten ondertussen ook om een nachtwacht op te zetten. ‘s Avonds kwamen er een zevental auto’s af om zo de nachtwacht te verspreiden over de buurt. De mensen die ons hielpen bleven in de auto zitten, zodat het stil was om zo Louise eventueel te spotten.”
“We stonden met onze ‘nachtwacht’ in verbinding met elkaar via WhatsApp. Zo begonnen we ook zoeken en rondbellen naar eventueel andere teams die konden helpen zoeken. We kwamen eerst uit bij Rescue Team Pajot, maar zij zitten diep in Wallonië en het was te ver om af te komen. Ze konden me wel direct de gegevens meegeven van Daisy van ‘Verloren Pootjes’. Zij belde me even later zelf op en zei dat ze me kon en wilde helpen. Ze kon ons alles ter beschikking stellen, valkooien, camera’s, eventueel een speurhond. Ondertussen zijn we al vrijdagochtend. Mijn broer had ondertussen al flyers gemaakt om deze rond te brengen. Tania van MLM Bullies uit het Brugse was ook afgekomen om te helpen zoeken, we waren net samengekomen toen ik berichten en telefoons binnen kreeg dat ze gespot werd bij een boerderij langs de Briekestraat.”
“ We waren die richting nog niet uitgegaan, omdat dit richting de expresweg was. Ik had er eigenlijk niet aan gedacht dat daar een fietstunnel was waardoor Louise eigenlijk gemakkelijk de andere kant kon bereiken. Is ze via de tunnel gegaan of is ze de expresweg overgestoken, ik zou het echt niet weten en eigenlijk wil ik het niet weten. Voor hetzelfde geld was ze door een auto geraakt. Feit is dat ze dus langs de andere kant van de expresweg zat. We komen daar aan bij de boerderij en er zijn reeds enkele mensen die rond de boerderij aan het zoeken waren. Plots roept er iemand: ik heb daar iets grijs zien lopen, en effectief plots zag ik Louise lopen. Gelukkig kon ik door de tips die ik kreeg over hoe je een angstige hond moet benaderen de kalmte bewaren en ging ik langzaam, samen met Louis, onze Engelse Bulldog, richting Louise. Mijn man stond iets verder in een hoek om ook dichterbij te gaan. Toen ik er bijna was, spurtte Louise nog even weg, maar mijn man gooide zich op de grond en kon zo Louise bij de achterpoten grijpen. Ik kon het eerst niet geloven toen mijn man riep: ik heb ze!”, aldus Angelique.
Eind goed, al goed. Al heeft het koppel er een helse week opzitten. “Ik heb de hele week geen oog toegedaan”, zo besluit een blije Angelique met de tranen in de ogen. “Ik wil iedereen zeer hard bedanken die mee heeft helpen zoeken, al de mensen die het deelden via de sociale media, alle mensen die ik zelfs niet ken die meegeholpen hebben, zonder hen en de helpende handen en tips van vzw ‘Verloren Pootjes’, ging ik ze zeker nog niet teruggevonden hebben. Er was een enorm groepsgevoel bij deze zoekactie. Ook een grote dank je wel aan Evi Dewachter, die de laatste tip gaf over waar Louise zat. Ook wil ik mijn broer Graziano bedanken, de jongen is autistisch en heeft zo zijn uiterste best gedaan om te helpen.” (DBI)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier