Dinsdag trok Patrick Hoflack (53) uit Langemark met een 10-tal Belgische trekpaarden naar het Kerkepannebos in De Panne om er een lot gevelde bomen weg te slepen. Dit gebeurde in samenwerking met beheerder Agentschap Natuur en Bos (ANB) die de te vellen bomen had gemerkt met een blauwe cirkel.
“Het ANB organiseert soms een openbare houtverkoop waar meestal particulieren bomen kopen om ze als brandhout te gebruiken”, legt Patrick uit. “Hier gaat het vooral om esdoorns die enorm veel zaadjes verspreiden in de duinen en zo de elzen verdringen. Enkele jaren geleden had ik al het lot ernaast gekocht van zo’n 30 m³. Op dit perceel hebben we geruime tijd geleden alle gemerkte bomen al gekapt. Waarom ik hier Belgische trekpaarden inzet om bomen uit het bos te slepen? Ik heb al mijn hele leven een passie voor paarden, ik heb springpaarden en pony’s… Ik was 17 of 18 toen ik mijn eerste ritten te paard maakte aan de Drie Vijvers in Adinkerke, ik ken het Calmeynbos als mijn broekzak… In mijn tuinzaak in Langemark kweken we ook kerstbomen en daar is het verhaal van het Belgisch trekpaard begonnen. We zetten het in om het onkruid tussen de rijen kerstbomen weg te schoffelen. Zo moeten we geen pesticiden gebruiken. Enkele jaren geleden kreeg ik de vraag om met trekpaarden bomen uit een bos te slepen.”
“Hoe meer ik erover nadacht, hoe meer ik de voordelen zag. Een trekpaard maakt niks kapot in de grond en het is een unieke, ontspannende ervaring waarbij je je als menner en paard in de natuur verbonden voelt. Met zo’n boerenpaard kun je een goede band opbouwen: het is rustig en voorzichtig en we verstaan elkaar zonder woorden! Wanneer je grote machines zou gebruiken om bomen in een mooi bos weg te slepen, dan ondervindt de natuur daar jaren de nadelige gevolgen van. Bovendien krijgt het Belgische trekpaard hiermee opnieuw een toekomst, want het kan op een nuttige manier worden ingezet. Ik legde mijn idee voor bij de provincie. Ze hebben wel geluisterd, maar tot vandaag wordt het niet opgepikt… We merken wel dat het iets losmaakt wanneer de mensen ons bezig zien met onze paarden. En dat is precies onze bedoeling, dat het grote publiek even stilstaat bij het belang van goed bosbeheer en respect voor onze natuur.”
Boswachter Johan Lamaire legt uit: “De kapping in het Kerkepannebos is nodig om er het historische elzenbosje te herstellen. Van oudsher werden er in dit soort ‘pannes’ elzen aangeplant. Dit deeltje van het Kerkepannebos is nog een van de weinige restanten daarvan. De elzen dreigden gedomineerd te worden door de nieuwkomer esdoorn. Door een aantal esdoorns te vellen krijgen de elzen de kans om opnieuw de belangrijkste boomsoort te worden. De esdoorns zullen achteraf beheerd worden als hakhout en gekapt worden om de 10 à 15 jaar). Tegelijkertijd worden er ook struiken aangeplant, voornamelijk hazelaar en Europese vogelkers. Dit zal op termijn een bos opleveren met een goede verticale structuur, een grotere diversiteit en toekomstgericht een grotere mate van robuustheid.”
(MVQ)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
