Uitgeverij Bonte bundelt alle KW-cartoons van Bruggeling Guido Beuckels

Stefan Vankerkhoven

Uitgeverij Bonte pakt uit met alle tekeningen die cartoonist Guido Beuckels in de jaren 90 voor ‘De Streekkrant’ en ‘Brugsch Handelsblad’ maakte. “Ongecensureerd, al vrees ik dat sommige cartoons in het huidige #metoo-klimaat niet meer door de beugel kunnen. Je moet ze in hun tijdsgeest zien”, zegt de Brugse tekenaar.

Op 23 juni 1906 lag het allereerste nummer van het Brugsch Handelsblad in de krantenwinkels. 115 jaar later blikken we uitgebreid terug op dit heuglijk feit. We doen dat door een reeks oud-medewerkers van ons regionaal weekblad te portretteren.

Guido Beuckels (68) is er trots op dat hij een echte Bruggeling – gebrakt en gespogen is. Telkens als deze stadsgids met toeristen langs de Sint-Annarei passeert, wijst hij naar het voormalige moederhuis , waar hij ter wereld kwam: “Ik ben zelfs gedoopt in dezelfde doopvont als Guido Gezelle. Alleen mijn rijmelarij is duidelijk van een minder niveau.”

Syndicalist

De liefde voor het tekenen kreeg hij mee van zijn opa Theophile Beuckels, die in de Schaarstraat een schildersbedrijfje had en de Gouden Handrei in een schilderij vereeuwigde.

“Als kind tekende ik dat schilderij na, het was eenvoudig van compositie”, vertelt Guido Beuckels, die na zijn humaniora bij de Frères een graduaat bouwkunde behaalde aan Sint-Lucas in Brussel.

Na vijf jaar bij de Groep Planning gewerkt te hebben, belandde Guido Beuckels in de jaren 80 bij de gebouwendienst van de toenmalige BRT, waar hij tot zijn pensioen in 2015 zou blijven werken, ook een aantal jaren als vrijgestelde vakbondsafgevaardigde voor het ACV. “Brugge was voor mij decennialang enkel een slaapstad, omdat ik dagelijks naar Brussel pendelde.”

Overstap

Maar in mijn vrije tijd bleef ik tekenen. In 1989 stak ik enkele tekeningen in de brievenbus van Rik Depuyt, de directeur van De Streekkrant .

Guido Beuckels.© Davy Coghe
Guido Beuckels.© Davy Coghe

Zo is het idee gerijpt voor ‘t Brugs Hallerietje : de torens van Brugge die commentaar gaven bij de actualiteit. Sint-Salvators was voor de Cercle, de Halletoren voor de Club. En met de toren van de Onze-Lieve-Vrouwekerk kon ik een vrouwelijke stripfiguur lanceren.”

“Vijf jaar heb ik voor De Streekkrant gewerkt, van 1990 tot 1995. Maar ik ergerde mij aan het feit dat de cartoons soms te klein werden afgedrukt. Enkele tekeningen mochten ook niet verschijnen, omdat ze te gevoelig waren voor adverteerders. Die kleine wrevel heeft mijn overgang naar Brugsch Handelsblad in 1995 versoepeld. De onderhandelingen werden in het grootste geheim gevoerd, binnen hetzelfde gebouw het Memlinghuis in de Sint-Jorisstraat. Voor mij voelde die overstap aan als een transfer van Cercle naar Club: ik kreeg plots vier keer zoveel uitbetaald per tekening en enkele eerder gecensureerde cartoons vonden nu vlot hun weg naar de drukpersen van Brugsch Handelsblad . Ik kreeg een week tijd om een nieuwe naam te vinden voor mijn cartoons. ‘t Moest iets anders worden dan wat ik voor De Streekkrant deed. Het werd Onder de Brugse Torens .”

Een ziel

“De torens van Brugge kregen een ziel. Hun hoekige uitzicht werd alsmaar ronder en beweeglijker. Op den duur kregen ze zelfs voetjes en de Halletoren had echt de neus van Fred Flintstone, die kon ik al op mijn elfde perfect natekenen.”

“Qua stijl leun ik enigszins aan bij de strips van Nero. Inhoudelijk waren dossiers als het nieuwe verkeerscirculatieplan, SOS voor een Leefbaar Brugge, de perikelen rond de nieuwbouw van ‘t Pandreitje, Jean-Pierre Van Rossem en de voetbalderby’s uiteraard dankbare onderwerpen.”

“Ik heb als cartoonist drie totaal verschillende burgemeesters moeten tekenen: Frank Van Acker, Fernand Bourdon en Patrick Moenaert. Boze reacties van politici kreeg ik zelden, ik zat trouwens veilig op mijn werk bij de VRT in Brussel…”

Bert De Graeve

“Na anderhalf jaar wou Brugsch Handelsblad een nieuw concept. Bijgevolg heb ik de figuur van Guido Gezellig gecreëerd: de getrouwde achterneef van de priester-dichter.”

“Midden 1998 kwam vroegtijdig een einde aan onze samenwerking. Tot mijn grote spijt. Ik moest qua verloning inbinden, maar als vakbondsafgevaardigde bij de openbare omroep kon ik daar niet mee akkoord gaan.”

“Het waren toen erg woelige jaren bij de VRT. Bert De Graeve werd ceo en kwam het omroepgebouw binnen met de droge mededeling: jullie zijn met te veel, jullie verdienen te veel en jullie werken te weinig . Dat leidde tot stakingen bij de VRT. En precies op dat moeilijke moment vroeg de directie van Brugsch Handelsblad mij ook om financieel in te leveren.”

Stadsgids

“Nu denk ik er anders over, want ik teken niet om den brode, wel voor het plezier. Spijt komt altijd te laat. Toen ik stopte met mijn cartoons heb ik een opleiding voor stadsgids gevolgd. Voor het ledenblad van Hello Bruges teken ik nu de reeks Vooruit met de G… , soms gebaseerd op mijn eigen ervaringen als gids. Zo leidde ik een Franse klas van veertienjarige scholieren rond. Op het Huidenvettersplein vroeg een snotaap mij: ‘ où sont les puttes à Bruges?’ . Sedertdien weiger ik nog schoolgroepen rond te gidsen, maar het leverde een fraaie tekening op”, aldus Guido Beuckels.

Zijn 480 cartoons zijn door uitgeverij Bonte gebundeld onder de naam ’t Brugs Hallerietje . Guido Beuckels: “Ik vrees dat sommige cartoons in dit #metoo-tijdperk minder door de beugel kunnen. Nu zou ik zo geen Zwarte Piet meer tekenen. Ik wou enkele cartoons schrappen, maar mijn uitgever wou ze er absoluut in, omdat ze een tijdsgeest kenmerken.”

https://kw.be/dossier/115-jaar-brugsch-handelsblad/