In de Poperingse binnenstad veranderde Kwaliteitsslagerij Leys-Orbie plots in Kwaliteitsslagerij Marie & Zoon. Patrick Leys (62) en Christine Orbie (60), die na 37 jaar de deuren van hun beenhouwerij sloten, laten hun levenswerk nog even dienstdoen als decor tijdens de opnames van Het Smelt. Dat is de verfilming van de gelijknamige roman van Lize Spit door de bekende actrice Veerle Baetens.
“De timing bleek perfect: wij zetten het gebouw met onze beenhouwerij en woning te koop en die filmploeg had net een kleine leegstaande slagerij nodig langs een hellende straat”, aldus Patrick Leys en Christine Orbie. “Toen wij begin augustus verhuisden naar onze nieuwe woning in een naburige wijk, trokken zij het gebouw in voor opnames die enkele dagen duurden. Ons materiaal moest er blijven. Toen heette de zaak kwaliteitsslagerij Marie.”
“Sinds begin deze week zijn er opnieuw opnames maar verder in de tijd, want nu prijkt het bord Kwaliteitsslagerij Marie & Zoon boven de zaak. Wij gaan geregeld een kijkje nemen, uit nieuwsgierigheid en om het gebouw te controleren, want nu woont er niemand.”
Opletten voor de handen
Ook de stielkennis van Patrick en Christine kwam al van pas. “We hielpen met de inrichting van hun toonbank, demonstreerden hoe je vlees weegt en inpakt, én we toonden hoe de kassa en snijmachine werken. Niet te fijn snijden en opletten voor de handen, waarschuwden we, want die acteurs zijn leken in het vak.”
Het kwik nadert woensdag het vriespunt in Poperinge. “In de Pottestraat, die deels afgezet is voor onze beenhouwerij, zal het zelfs even sneeuwen. Ze bootsen er de Ardennen na. De inrit naar mijn garages tegenover de beenhouwerij werd afgeschermd met een decorgevel die doet denken aan een chalet.”
Weinig hoop
Naar aanleiding van de opnames informeerde het koppel zich over het regiedebuut van Veerle Baetens, als actrice onder meer bekend van de film The broken circle breakdown. “We lazen de korte inhoud van het boek Het Smelt en dat is redelijk heftig. Veerle spraken we al geregeld, auteur Lize Spit zagen we een keer op de laatste draaidag in augustus. Dat zijn allemaal heel gewone en sympathieke mensen.”
Intussen hebben Patrick en Christine een koper gevonden voor hun pand, maar niet om er een slagerij uit te baten. “De koper zal er komen wonen. We koesterden weinig hoop voor een overnemer. Daarvoor is zo’n gebouw te klein geworden en hebben jongeren te weinig zin om nog zo veel te werken.”
Tickets voor première
“Onze klanten vinden dat spijtig, maar het is een trend. We zagen de voorbije twee jaar vijf beenhouwers in de streek met pensioen gaan zonder overnemer. Beenhouwer is nochtans een magnifieke job. We zijn wel trots dat de slagerij op het einde van onze carrière gebruikt wordt voor filmopnames.”
Naast de voormalige slagerij woont nog een oude bakker, die jaren geleden al stopte. Ook zonder overnemer. “Ik heb gehoord dat jullie per opnamedag 1.000 euro krijgen”, zo grapte hij tegen zijn vroegere buren Patrick en Christine, die dinsdagnamiddag een kijkje kwamen nemen op de set.
“Was het maar waar”, zegt Patrick met een lach. “Misschien krijgen we straks wel tickets voor de première. Ik heb het al gezegd tegen Veerle: tot op het filmfestival van Cannes!”
(TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
