Vanaf maandag 8 januari zie je in ‘De Expeditie: Groenland’ op Play4 en GoPlay hoe acht Bekende Vlamingen zich wagen aan een unieke trip in het ijskoude Groenland. Een van hen is de halve West-Vlaming Viktor Verhulst (29), die naar eigen zeggen niet van een kleintje vervaard is. “Alleen thuis zitten? Dan word ik zot.”
Samen met Tine Embrechts, Joris Hessels, Sven Mary, Lynn Van Royen, Jinnih Beels, Average Rob, Pommelien Thijs en twee ervaren arctische gidsen onderneemt Viktor Verhulst in De Expeditie: Groenland een extreem uitdagende tocht in Groenland. Met ski’s en een loodzware slee leggen ze in erg moeilijke omstandigheden een traject van 164 kilometer af van Kangerlussuaq tot Sissimut, een ongerept en desolaat gebied en dit in ijzige omstandigheden tot -35°C. Aan de meeste mensen zou je dit toch twee keer moeten vragen, maar Viktor heeft naar eigen zeggen niet getwijfeld. “Ik ben iemand die graag alles uit het leven haalt. Ik wil alles wel eens proberen. Dit is niet iets wat ik zelf zou boeken of iets dat per se op mijn bucketlist stond, maar als je zo’n unieke kans krijgt, dan zou het jammer zijn om die niét te grijpen.”
Afzien
“Of ik het onderschat heb? Nee, eigenlijk niet. Ik ben sowieso iemand die vrij nuchter is en kan relativeren, dus ik wist wel waar ik aan begon. Tijdens die eerste gesprekken met de gidsen hadden ze het over allerlei gevaren, zoals frostbite, waarbij de uiteinden van je vingers er kunnen afvriezen. Ik dacht op dat moment dat de redactie ons wat bang wilde maken om wat spanning te creëren, maar na die eerste dag zag ik van alles rond mij gebeuren waaruit bleek dat ze zeker niet hadden overdreven.”
Viktor zag zijn deelname vooral als een uitdaging. “Het was fysiek afzien, maar ik kan daar wel van genieten. Ik kan zeer diep gaan en doe dat ook graag. Omdat je dan het gevoel hebt dat je leeft, door even fysiek over de rooie te gaan. Ik leg mezelf wel regelmatig uitdagingen op. Ik liep al eens een marathon en stapte de Dodentocht in Bornem uit. Ik heb ook nog een tijdje gekoerst, wat ook niet te onderschatten is.”
Niets te bewijzen
Viktor doet het naar eigen zeggen vooral voor zichzelf. “Ik heb niet het gevoel dat ik iets te bewijzen heb. Je moet leren tevreden zijn met wie je bent. Als je dan toch iets wil bewijzen, moet dat vooral voor jezelf zijn, niet voor iemand anders. Als ik aan zoiets begin, dan doe ik het uit, sowieso. Al kom ik halfdood over de streep. Een beetje afzien kan geen kwaad, hé. Je wordt er sterker van en het geeft je wat bagage. Dus nee, opgeven stond niet in mijn woordenboek.”
Het is niet de eerste keer dat Viktor deelneemt aan een programma, maar bij Dancing with the Stars of Love Island was hij eerder presentator, die altijd een deel van de controle kan houden. “Het was een zalig gevoel om je over te geven aan de natuur. Ook om je gsm achter te laten en nul contact te hebben met de buitenwereld. Dat was al even geleden, ja.” (lacht) “Iedereen vloekt op die gsm, maar we gebruiken hem ook vaak. Als je de telefoon hier twee weken aan de kant legt, verklaren ze je gek. Maar in Groenland deed dat echt deugd. Toen we terugkwamen en ik al die honderden berichten zag, dacht ik wel efkes: fuck jong. Dat zal misschien het enige zijn wat ik aan die trip ga missen, dat gevoel van onbereikbaar te zijn.”
Schrik om zichzelf tegen te komen, had Viktor niet. “Nee. Het klinkt misschien wat saai, maar ik wist dat de kans klein was dat zoiets zou gebeuren. Ik had dat vooraf ook aan mijn familie laten weten. Ik ken mezelf wel goed, het is niet dat ik wijzer ben geworden over mezelf.”
Prikkels
Het helpt misschien ook dat hij in augustus 30 wordt. “Lastig? Ik vond 29 jaar worden precies wat ambetanter. Ineens besef je dat je jonge jaren stilaan voorbij zijn. Ik sta er wel bij stil. Vooral dan over hoe snel het leven gaat en aan wat voor sneltempo we in deze maatschappij leven, met zoveel prikkels. Ik heb een soort obsessie om elke dag iets te willen meemaken waar een herinnering voor het leven aan vasthangt. Dat lukt natuurlijk niet altijd. Als ik niets spectaculairs heb meegemaakt, dan heb ik al eens spijt. Ik wil altijd iets beleven. Alleen thuis zitten? Dan word ik zot. Misschien ben ik daarmee bezig net doordat ik ouder word. Als ik met vrienden op café zit en verhalen van tien jaar geleden bovenhaal, dan lijkt dat alsof het gisteren was. Dat maakt me soms melancholisch.”
Maar er is gelukkig straks ook heel wat om weer naar uit te kijken. “Absoluut. Het is momenteel heel druk door mijn heli-opleiding. Ik heb een paar vrienden die met de helikopter vliegen. Ik ben al een paar keer meegeweest en het leek me plezant om dat ook te kunnen. Ik raakte aan de praat met de mensen van Toran (bedrijf dat helikoptervluchten en -opleidingen aanbiedt, red.) in Wevelgem. Zo’n opleiding duurt doorgaans lang, maar zij hebben een intensieve cursus van een aantal maanden op poten gezet, samen met nog andere studenten. Drie dagen per week ben ik die theorie nu aan het studeren. Dan volgen er examens en praktijkervaring: zo’n 45 à 60 uur vliegen. Ik heb nog maar één uur gevlogen, maar dat is een beetje zoals je eerste lessen in de rijschool. Ik zie het wel zitten, ja. Plus: ik heb het al overal verkondigd dat ik dat diploma ga halen, dus nu moet het wel.” (grijnst)
Daarnaast gaat Viktor opnieuw plaatjes draaien, maar zonder zijn compagnon de route Kobe Ilsen, die het te druk heeft. “De eerste show is op 13 januari en de agenda loopt aardig vol. Ik heb echt goesting om het opnieuw te doen.” Of we hem tenslotte vragen of hij op zijn plaats zit, knikt hij bevestigend. “Ik ben een gelukkige mens, ja. Ik heb een fantastische familie en een geweldige vriendin. Ik mag elke dag doen wat ik graag doe. Ik heb niets om ongelukkig over te zijn.”
‘De Expeditie: Groenland’, elke maandag op Play4 en GoPlay. De reeks is ook al integraal te bekijken via Streamz.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
