Mollenvanger Marc Denys in gesprek met Els, het vierde slachtoffer van de Mol

En toen waren ze nog met zes. Met spijt in ons hart namen we zondagavond afscheid van Els uit Gelrode. De klinisch onderzoeker reageerde als een ninja bij het doorprikken van de gouden ballon, maar haar snelheid mocht niet baten tijdens de eliminatietest. Van dé grote hoofdverdachte van tv-kijkend Vlaanderen naar het rode scherm, het kan snel gaan bij De Mol.

Zou die ene pasvraag, die ze in de laatste opdracht net niet won (Pedro won de vrijstelling), haar gered hebben? Deze vraag krijgt pas een antwoord tijdens de allerlaatste aflevering, maar als jullie mollenvanger van KW kon ik de sympathieke en goedlachse Els nu wel al alle andere vragen stellen.

Dag Els, je was een kandidaat die bij velen bovenaan het verdachtenlijstje stond. Wat is er gebeurd?

Ik vermoed dat de beruchte tunnelvisie waar je als kandidaat makkelijk in verzeild raakt me uiteindelijk de das heeft omgedaan. Alles gebeurt als een sneltrein: je wordt constant blootgesteld aan nieuwe prikkels, je bent moe, en dat alles samen heeft mijn logisch denkvermogen zeker beïnvloed tijdens mijn zoektocht naar de mol. Ook de stress had zich stevig opgebouwd tegen de laatste eliminatie (Els greep net naast een pasvraag). Op die stoel zitten en dan dat rode scherm krijgen voelt een beetje alsof je als een misdadiger het verdict ‘levenslang’ krijgt. (lacht)

Zeker niet, Els. Het was een plezier om je wekelijks bezig te zien. Ik moet je wel vragen of je geen spijt hebt dat je samen met Sarah en Pedro die molkoffer in het spel terug liet komen?

Nee, want het was een bewuste keuze. Je wil echt niet de eerste afvaller zijn, dus elk voordeel neem je graag mee. Bovendien brachten we ook nog geld in de pot (3.000 euro). Dat gaf voor mij de doorslag. Achteraf gezien was het natuurlijk een pittig spelelement – leuk en spannend, maar wel eentje waar we tijdens het spel stevig op gevloekt hebben. (lacht)

Je zette jezelf daarmee wel vol in de schijnwerpers. Had je verwacht dat je Vlaanderens hoofdverdachte zou zijn na aflevering 1?

Ja, ik had wel verwacht dat ik na dat openingsspel als een van de hoofdverdachten gezien zou worden. In die positie heb je nu eenmaal impact op wat de mol ter beschikking krijgt voor de rest van het spel.

Hoe waren de reacties van je collega’s, vrienden, het thuisfront?

De reacties waren echt heel positief en hartverwarmend! Het was een gek moment toen bekend werd dat ik een van de kandidaten was. Je beleeft dat avontuur al een hele tijd in alle stilte en volledig onder de radar, het voelt bijna als iets dat je verdrongen hebt. En dan is daar ineens die bekendmaking en stromen ontzettend veel positieve reacties binnen. Pas op dat moment dringt het echt tot je door waaraan je eigenlijk hebt deelgenomen.

Hoe vaak vragen mensen je tegenwoordig om je gespreide tenen te laten zien?

Gelukkig heeft nog niemand me dat gevraagd sinds de eerste aflevering uitgezonden werd. Ik denk dat die beelden al traumatiserend genoeg waren voor Vlaanderen. (lacht) Al vond ik het wel leuk om reacties te lezen van mensen die blijkbaar hetzelfde ‘talent’ hebben – we zijn met meer dan ik dacht!

Nu durf ik het al niet meer vragen (lacht). Maar je hebt daarnaast natuurlijk nog een fysiek kunstje om heel trots op te zijn. Ik heb nog nooit iemand zo snel en gracieus een gouden ballon weten doorprikken!

Ik moest en zou die ballon doorprikken (lacht), dus was ik in mijn hoofd al een hele analyse aan het maken: welke beweging moest ik maken om als kleinste van de groep toch als eerste die ballon te doorprikken? Klein zijn heeft ook z’n voordelen – snelheid, bijvoorbeeld! (lacht)

Heel knap gedaan, Els. Wat vond je het allerleukste aan je molavontuur?

Zonder twijfel de connectie die je meteen voelt met de groep. Je komt daar toe met negen totaal onbekende Vlamingen, allemaal verschillend in leeftijd en achtergrond, en toch klikt het vanaf de eerste dag. Je speelt spelletjes, leeft volledig in het moment en laat alle controle los. Dat maakt het zo intens. ‘De Mol’ is ook echt een emotionele rollercoaster: van keihard lachen naar tranen met tuiten, dan weer teleurstelling in een spel en vijf minuten later zit je alweer in een andere vibe. Omdat je alles samen beleeft, voel je ook echt met elkaar mee. De chemie in onze groep was zo sterk, we konden altijd op elkaar rekenen. Voor ik eraan meedeed dacht ik altijd: “Amai, waarom wenen die al na aflevering 1?” – wel, nu snap ik het helemaal. Wij weenden letterlijk élke aflevering. (lacht)

Wat had je anders moeten of willen aanpakken?

Goh, spijt is een groot woord, maar als ik iets zou mogen herdoen, dan was het zeker die laatste eliminatietest. Mijn avontuur eindigde echt te vroeg. Al weet ik ook: ik heb m’n best gedaan en ik kan mezelf niks verwijten. Ik heb er keihard van genoten, tot het allerlaatste moment (lacht)!

Wat heb je onderschat, Els?

Ik had wel verwacht dat slaaptekort een rol zou spelen, maar ik had niet voorzien dat het zo’n impact zou hebben op mijn logisch denkvermogen. Ik herinner me nog de olifantenproef in aflevering 3, toen Gilles me quizvragen stelde. Mijn brein raakte echt in de war, waardoor het moeilijk was om zijn vraag en de antwoorden überhaupt goed op te slaan. Daarnaast slaap je altijd samen met andere kandidaten en de ene slaapt veel rustiger dan de andere. Ik sliep bijvoorbeeld eens samen met Hilde en ik ben er bijna zeker van dat ze ‘s nachts nog naar die olifanten liep. (lacht)

Wat verwacht je nog de komende weken?

Ik kijk ernaar uit om nog meer van Thailand te ontdekken! Daarnaast ben ik benieuwd naar de avonturen die de andere kandidaten na mijn exit nog hebben meegemaakt. Maar het allermeest kijk ik uit naar de reünie waar ik iedereen, inclusief de mensen achter de schermen, weer zal zien!

Hoe kijk je nu, zoveel maanden later, terug op het avontuur?

Ik ben enorm dankbaar dat ik dit avontuur heb mogen meemaken. Het voelt nog steeds surrealistisch dat ik deel uitmaak van dit seizoen. Het was zo’n unieke en geweldige ervaring! Elke zondagavond geniet ik ervan om een compilatie te zien van alles wat we hebben gedaan. Ik zou het iedereen zeker aanraden om zich in te schrijven!

Da’s een hele mooie tip voor de fans. Je was een superleuke kandidaat, Els. Bedankt voor de leuke babbel!

Tot volgende week, tot ‘Ollemolle Mol’!

Mollengroetjes,

Marc Denys