Op een zucht van de finale moest leerkracht Thomas Vandendriessche (42) tot ieders verbazing zijn koffers pakken in het populaire programma ‘De Mol’. De vader van drie beleefde het afgelopen half jaar het avontuur van zijn leven. “Binnenstappen in de school van mijn jongste is wel pittig.”
Het is met de herkenbare brede grijns dat Thomas de deur thuis opent. De bekendste leerkracht van Vlaanderen beleeft vreemd genoeg een kalme week. Veel klassen van het Atheneum in Ieper, waar hij lesgeeft, zijn op uitstap dus schiet er niet veel volk over. Maar net als bij de aankondiging van de kandidaten staat zijn telefoon niet stil. “Ik heb plots veel vrienden bij op sociale media”, aldus de leraar aardrijkskunde en wiskunde. “Maar ik heb geen idee wat ik met al die vriendschapsverzoeken moet aanvangen. Het is wel grappig om jezelf plots in memes te zien verschijnen. En blijkbaar heb ik ook edits op TikTok. Maar ik heb geen idee wat dat wil zeggen.” (lacht)
Thomas is al fan van ‘De Mol’ van het eerste uur. Of het tweede uur, want in een ver verleden schreef hij zich als jonge gast al in voor het tweede seizoen. “Sinds het in 2016 weer op antenne kwam, heb ik me toch een viertal keer ingeschreven. Maar het was de eerste keer dat ik op gesprek mocht. Toen ik hoorde dat ik erbij was, was ik erg verbouwereerd. Ik kon het niet geloven.”
Vijf weken weg
Zijn vrouw Cathy was op de hoogte, net als zijn ouders én zijn directrice. “Vlak voor mijn vertrek was ik op inleefreis naar Ghana. Ik moest twee dagen vroeger vertrekken, zogezegd voor een project in Kopenhagen. Op school vonden ze dat verdacht, want ze weten dat het al heel belangrijk moet zijn vooraleer ik mijn leerlingen achterlaat. Ik ben naar huis gekomen, waar mijn andere koffer klaar stond. Minder dan een dag later was ik al weer weg. Het voordeel was dat ik weinig tijd had om te stressen. Maar vijf weken weg van huis, met drie kinderen… ik sta nog een tijdje in het krijt bij mijn vrouw, denk ik.” (grijnst)
Sinds het in 2016 weer op antenne kwam, heb ik me toch een viertal keer ingeschreven. Maar het was de eerste keer dat ik op gesprek mocht. Toen ik hoorde dat ik erbij was, was ik erg verbouwereerd. Ik kon het niet geloven
Thomas ging mee met als doel een spelletje te spelen. “Ik had heel veel stress voor de eerste vragenronde. Ik wist totaal niet aan wat ik mij moest verwachten, maar ik wou zeker niet meteen naar huis. Het zotste moment? Die proef met die bus die we zondag zagen. Al vond ik die kleine psychologische proefjes zoals met die kaarten of die aftelknop in de motelkamer even fantastisch om te doen. Ik kan best wel tegen mijn verlies, ja. Ik kon het dan ook makkelijk relativeren toen ik naar huis moest. Ik had op voorhand willen tekenen om zo ver te geraken. Het was fantastisch om mee te maken.”
Op de terugweg kreeg Thomas naar eigen zeggen toch een krakje. “Toen ze vroegen of het ging, moest ik wel efkes wenen, ja. Ik ben ook wel een emotionele mens, dus ik zat op het vliegtuig met natte ogen. En ook in het appartement aan zee, dat mijn vrouw als onderduikadres had geregeld, zat ik toch een paar keer eenzaam naar de zee te staren met tranen in de ogen. Maar dat is niet erg. Integendeel: die paar dagen aan zee deden deugd om alles weer een plekje te geven. Eenmaal thuis was dat voorbij. Al moet ik zeggen dat het heel raar deed om er met niemand te kunnen over praten. Dus ik was heel blij om die foto’s en beelden terug te zien.”
“Het gemis van de andere gasten was even gaan liggen, maar nu het programma te zien is, kijk ik er écht naar uit om iedereen weer te zien. Want heel die periode tussen de opnames en de uitzending mochten we geen contact hebben met elkaar.”
Ik kijk er echt naar uit om iedereen terug te zien
Toen het programma op antenne ging, verraste hij heel wat mensen in zijn omgeving. “De reactie van mijn kinderen was geweldig. Ik heb ze niet willen opzadelen met die ‘zwijgplicht’. En de jongste is vijf, dus het concept ‘geheim bewaren’ staat nog niet op punt. Mijn gezin verdacht me niet zozeer, omdat ze vonden dat ik wel erg mezelf was. Maar er waren toch vrienden en collega’s die me de jongste weken almaar meer begonnen te verdenken, net als blijkbaar nog heel wat andere mensen. Geen idee hoe dat komt. Ik kreeg een beetje het imago van verstrooide professor. Wat ergens wel klopt, maar ik legde het er ook wat dik op bij momenten. Niet om de boel te saboteren, maar gewoon om eens te kijken hoe de anderen zouden reageren… Als ik de beelden terugzie, valt mij wel op dat diegene die overschieten wel nog een niveautje hoger spelen. Zij lijken te denken in driedubbele lagen. Er zitten er een paar tussen met een heel sterk spelinzicht. Maar nog eens: ik kan niet wachten om iedereen terug te zien.”
les van de vorige mol
In amper een paar weken tijd is Thomas plots een bekend gezicht. “Al valt dat mee. Ik kom vooral op veel dezelfde plaatsen waar ze mij kennen. Een paar weken geleden voelde ik wel heel wat blikken in de Ikea, maar voor de rest valt het mee. Al is het wel pittig om binnen te gaan in de school van mijn jongste dochter. Zij zit in de Freinetschool in Marke. Als ik Pia ga halen, is daar altijd een nest kinderen met 17.000 vragen. In de klassen doen ze ook projecten rond De Mol. Maar ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik het niet tof vind. Bovendien ben ik wel zeker dat die aandacht straks weer gaat liggen.”
Leuk detail: de Mol van vorig jaar, Uma Vandemaele uit Kortrijk, geeft les aan dochter Rozie. “Ik ken haar, maar niet persoonlijk. Die connectie heb ik bewust wel verzwegen in de gesprekken voor ‘De Mol’. Hoe verder de afstand tussen ons twee, hoe beter, dacht ik. Wel grappig: vorige week heb ik haar toevallig ontmoet op café. En ze geeft les in ‘tvier, een school die ik samen met andere ouders heb helpen oprichten. Geen idee of ze mij verdacht. Of ik zelf De Mol had kunnen zijn? Ik zou dat wel zien zitten, maar toch liever niet. Ik vind het veel toffer om te zoeken. Ik denk dat er ook een pak meer stress bij komt kijken.”
Thomas blijft ondanks alles vrij zeker wie de Mol is. “Ik denk dat ik de test te veel op mijn buikgevoel heb ingevuld en de persoon in kwestie niet meer verdacht. Maar die testen zijn ook niet simpel. En mijn geheugen is ook niet al te best. Geen idee eigenlijk waarom ze mij aan boord gehaald hebben.” (lacht)
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
