Stuntmannen, ontmijners, boomchirurgen, professionele duikers: ze passeren allemaal in de nieuwe realityreeks ‘De Gevaarlijkste Jobs van Vlaanderen’ die sinds deze week te zien is op VTM2. Ook Johan Gysels heeft geen alledaagse nine-to-five job: in de tweede aflevering zie je de 60-jarige torenkraanmonteur in actie op Oosteroever. “Niet voor mensen met hoogtevrees”, aldus de Handzamenaar.
In de eerste aflevering van De Gevaarlijkste Jobs van Vlaanderen was onder meer al te zien hoe boomverzorger Til met zijn kettingzaag in de hand metershoog in enkele dennen klom om ze een kopje kleiner te maken. Voor Johan Gysels (60) uit Handzame is dat klein bier: in de aflevering van dinsdag neemt hij je mee naar Oosteroever in Oostende om er een meer dan honderd meter hoge torenkraan af te breken. “Ik heb vroeger nog voor een bouwfirma gewerkt en daar moesten we weleens de voorbereidingen doen om een snelmontagekraan op te zetten. Zo’n job als torenkraanmonteur – het echte werk, zeg maar – zei me wel wat, dus toen er op een gegeven moment een betrekking vrijkwam bij Verhelst Machines, heb ik mijn kans gegrepen en 25 jaar later doe ik deze job dus nog steeds”, aldus Johan.
Maturiteit
Hij was 35 toen hij ermee begon. “Op die leeftijd heb je toch al een zekere maturiteit, en dat is ook nodig in deze job: op honderd meter boven de grond moet een mens niet al te zot doen”, klinkt het. Het spreekt dan ook voor zich dat Johan niet bang is van hoogtes. “Het is inderdaad geen geschikt beroep voor mensen met hoogtevrees, en eerlijk? Eigenlijk is dit een harde job. Hele dagen in weer en wind, van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat… Maar die onregelmatige uren horen er nu eenmaal bij, en als je het graag doet, valt dat allemaal wel te relativeren. Anders zou ik het ook niet al zolang uithouden. En de uitzichten daarboven zijn fe-no-me-naal. Dat maakt veel goed.”
“Vanop 100 meter hoogte zie je bij helder weer White Cliffs of Dover”
Zo ook op Oosteroever, waar Johan in opdracht van de firma Versluys een torenkraan demonteerde met zijn team. “Op honderd meter hoogte kan je daar bij helder weer Engeland zien. De ‘White Cliffs of Dover’. Het windmolenpark op de Thorntonbank ziet er vanuit de lucht heel anders uit dan aan land, en ook onze kustlijn en polders zijn vanop die hoogte adembenemend mooi. In Oostende kan je vanop zo’n torenkraan gemakkelijk tot in Zeebrugge en Nieuwpoort kijken. Dat geeft een machtig vrij gevoel.” Andere keren zit Johan letterlijk met zijn hoofd in de wolken.
“Daarom ook is het zo belangrijk om goed op elkaar afgestemd te zijn: als je je kraanman niet ziet zitten, móet je wel vertrouwen op diens instructies”, aldus Johan. Er is ook een schaduwkant aan zijn job. “In 2001 heb ik in Blankenberge een collega van een torenkraan zien vallen. Ik stond naast hem op het moment dat het gebeurde, en hoe hard dat ook was, ik móest nog dezelfde dag weer naar boven. Had ik dat toen niet gedaan, dan had ik wellicht nooit van mijn leven nog in een torenkraan durven kruipen. Maar dat verdriet draag je sowieso voor altijd mee. Gelukkig zijn de tijden veranderd en zijn de veiligheidsmaatregelen een pak strenger geworden.”
‘Den oeden’
Voor zijn jonge collega’s is Johan ‘den oeden’. “Op mijn leeftijd wordt het werk al wat lastiger, je moet er wel een beetje conditie voor hebben. Maar pas op: de ‘jonge garde’ kan soms niet mee met mij. Ik heb vroeger lang triatlon gedaan”, glimlacht hij. “Weet je, er is geen leerschool om torenkraanmonteur te worden. Zo’n kraan opbouwen, dat moet je leren op de werkvloer. En ondanks al die nadelen, heb ik er echt mijn plezier in gevonden. Het geeft bijvoorbeeld ook veel voldoening om nadien nog eens voorbij zo’n torenkraan te passeren en dan te kunnen zeggen van ‘deze heb ik zelf gemonteerd’.”
Dinsdag 5 december om 21 uur op VTM2.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
