Al zijn hele leven droomde Klaas Duyck uit Kortrijk ervan om acteur te worden. Met zijn eerste grote rol in de populaire reeks ‘Thuis’ heeft hij al een aardige stap gezet. Toch was het allesbehalve evident en niet alleen omdat hij tot een paar jaar geleden nog als IT’er in Tenerife werkte. Nog geen twee weken geleden verloor hij zijn grootste fan: zijn moeder. “Ik ben ongelooflijk dankbaar voor de kans die ik nu krijg.”
De telefoon van Klaas staat dezer dagen niet stil, na zijn passage in Thuis. Daarin vertolkt hij sinds kort de rol van Cédric, een jonge levensgenieter die werkt als fietskoerier en bijklust als vrijwillig brandweerman. Een rol die naar eigen zeggen dicht bij hem aansluit. Niet zijn televisiedebuut overigens, want hij was eerder al te zien in een gastrolletje in Professor T, en in Onder Vuur, al sneuvelde zijn passage bij dat laatste in de montage.
Het zaadje als acteur werd al vrij vroeg gepland. Naast basketbal spelen ging Klaas ook naar de scouts en naar de dictie. “Mijn moeder had mij ingeschreven in het Conservatorium in Kortrijk toen ik een jaar of negen was, maar ik vond die dictie best geestig. Omdat ik het met mijn vrienden kon doen, en omdat we er altijd toneeltjes speelden. Ook de leerkrachten konden dat appreciëren en we haalden steevast goeie punten. Van daaruit ben ik doorgegroeid naar de opleiding woord-drama, waar dat toneel spelen iets serieuzer werd. Ik was als kind ook gefascineerd door films. Hoe een acteur als Robert De Niro, waarvan je wéét dat die iemand speelt, toch in elke rol geloofwaardig een personage kon neerzetten… fantastisch. Ik word niet zo snel geraakt, maar zoiets kan wel binnenkomen bij mij.”
“De job als acteur leek me super interessant en iets waar ik me kon mee vereenzelvigen. Ik wilde zelf ook kunnen verhalen vertellen en elke keer verrast worden door vanuit een personage anders naar de wereld te kijken.” Met andere woorden: de stap naar het RITCS was een logische keuze. “Maar na twee jaar voelde ik dat die school op dat moment in mijn leven niets voor mij was. De klik moet er zijn, waardoor je je ook kan bloot geven. Maar dat voelde ik toen niet.”
Van postbode tot acteur
Klaas trok de stekker uit zijn opleiding, maar liet zijn droom niet varen. “Integendeel. In de periode daarna deed ik allemaal losse jobs, zodat ik nog audities kon doen. Ik wilde me niet vastpinnen op een andere carrière, en ging werken in onder meer de horeca. Ik heb vanalles gedaan. Van chauffeur bij de Post tot werken in fabrieken. En zelfs als een auditie niet in een rol eindigde, gaf ik niet op. Dat is een deel van het bestaan als acteur. Als je niet om kan met een tegenslag, dan begin je er best niet aan. Soms heb je het niet in de hand, en zoeken ze bijvoorbeeld iemand met andere uiterlijke kenmerken. Hoe dan ook, ik was telkens blij om op zijn minst mijn werk te kunnen tonen aan mensen uit het vak.”
Die positieve ingesteldheid kreeg Klaas mee in zijn opvoeding. “Ik ben nooit bij de pakken blijven zitten. Ik heb thuis geleerd om niet snel op te geven. Mijn moeder is langdurig ziek geweest, en toen ze niet meer kon werken, zette ze de tuin op orde of begon ze te breien. Wat er ook gebeurt, je moet er het beste van maken, zei ze altijd. En ik wist dat ik voor een moeilijk of onzeker bestaan koos, en natuurlijk stonden mijn ouders daar niet voor te springen, maar ze zagen ook dat ik er echt voor ging.”
Bij BBC in Tenerife
Maar toen de coronapandemie een paar jaar geleden het land en de wereld stillegde, besloot Klaas het over een andere boeg te gooien. Hij trok naar Tenerife, om daar van het leven te genieten. Lees: uitgaan en surfen. “Al had ik mijn ouders beloofd om er ook werk te zoeken. Thuis had ik online gesolliciteerd voor een IT-job in Tenerife, waar ze mensen zochten die Nederlands en Frans praatten. Ik kon er bij een vriend logeren en had er de tijd van mijn leven. Ik deed er trouwens nog steeds audities. Meer nog: ik stond daar zelfs op de set van een BBC-reeks, waar ze een barman nodig hadden. Vanuit Tenerife deed ik ook auditie voor een rolletje in Professor T en Onder Vuur. Ik keerde toen telkens terug naar ons land. Bij Onder Vuur betaalden ze zelfs mijn vliegtuigticket. Maar na een tijd wilde ik het paradijselijk leven ginder weer inruilen voor de realiteit, en besloot ik om definitief terug te keren en nog eens alles op alles te zetten. Ik mis het wel, maar ik heb er zeker geen spijt van. Zeker omdat toen die auditie voor Thuis op mijn pad kwam. Ik ben heel dankbaar voor die kans, echt waar. Ook al omdat ik er ongelooflijk warm onthaald werd en ik zoveel leer van mijn collega’s. Van welke rol ik nog droom? Goh, ik wil eerst deze kans met mijn twee handen grijpen, maar de ultieme droom is misschien wel een Engelstalige reeks à la Breaking Bad. Een flinke portie drama, waar je als acteur veel in kwijt kan, en ook nog eens knap geschreven… Ja, zoiets lijkt me ook fantastisch.”
Wat de rol bij Thuis extra speciaal maakt, is dat de mama van Klaas grote fan was. “Ik keek vaak ook met één oog mee, waardoor ik de personages wel kende. Ze heeft nog een klein stukje kunnen zien van wat ik deed. Natuurlijk was ze trots. En dat kwam niet zozeer omdat het haar lievelingsserie was, maar vooral omdat ze zoals elke moeder haar kind gelukkig wilde zien. En dat ik mijn droom kon realiseren. Ik ben blij dat ze dat nog heeft mogen meemaken.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
