Het zit erop. Na een maandenlange spannende zoektocht, met veel hindernissen onderweg, is de Mol ontmaskerd. Uma Vandemaele (26) uit Kortrijk saboteerde de boel voortreffelijk. “Als kandidaat redeneerde ik als Mol, en als Mol deed ik net het omgekeerde.” Ook winnaar Sven was onder de indruk van de leerkracht.
Als we Sven en Uma spreken, hebben ze nog niet veel geslapen en moet het besef nog doordringen. “Die liveshow zondag, what the fuck was dat allemaal?”, grijnst Sven. “Opeens sta je daar voor 10.000 man. Zotter moet het niet worden.”
Uma Vandemaele deelt die mening, want de afgelopen week en eigenlijk maanden zoefde ze op een heuse rollercoaster. Een emotionele ook, wellicht te wijten aan het weinige slapen en de vele indrukken die ze te verteren kregen.
Philippe was de Mol, tot hij halfweg de reeks besloot zijn mentale gezondheid voorop te stellen en een nieuwe saboteur moest gezocht worden. Was hij jullie verdachte?
Uma: “Totaal niet, eigenlijk.”
Philippe: “Ik had het al door van de eerste dag, toen ik hem een snoepje had zien weggooien van de taart. Op zich was dat niet zo raar, maar toen hij later enkel bekende dat hij er eentje had afgehaald, en geen woord repte van dat weggooien, rook ik onraad.”
Uma: “Amai, zot! Ik heb de omgekeerde denkoefening gemaakt: in plaats van te zoeken naar wie de Mol zou kunnen zijn, probeerde ik uit te sluiten wie het niet kon zijn. Uiteindelijk schoten Philippe en Manu over, al wilde ik ook Sven niet helemaal uitsluiten.”
Gevloekt toen hij ontmaskerd werd, Sven?
Sven: “Dat is dubbel, hé. Daar gaat mijn finaleticket, dacht ik. Maar eerlijk: dat was op dat moment niet het belangrijkste. Dat het goed ging met Philippe, had absolute voorrang. Ge zijt daar om u te amuseren, en als dat dan zo niet blijkt te zijn, is dat lastig als groep.”
Jullie gaven allebei al aan dat jullie de rol van de Mol wel wilden overnemen. Hoe was dat om ook die vraag effectief te krijgen?
Uma: “Ik had tijdens de gesprekken naar aanloop van het programma nooit echt expliciet te kennen gegeven dat ik het wilde zijn. Ik was eerlijk gezegd wel wat teleurgesteld dat ze voor iemand anders gingen, maar ik was nog altijd heel blij dat ik mocht meedoen. Dat alleen al was fantastisch. Toen ze de vraag wél stelden, heb ik niet getwijfeld.”
Maar veel tijd om je voor te bereiden had je niet.
Uma: “Nee, en euh… misschien was dat ook maar goed. Ik wist niet veel, dus dat speelde in mijn voordeel. Toen ze mij heel snel brieften, kon ik amper volgen. En omgekeerd gaven zij het ook al snel op. (lacht) En om het niet verdacht te maken, deden ze het ook nog eens expres zo laat mogelijk, zelfs toen we nog heel lang in de bar waren blijven plakken. Probeer het dan nog maar te onthouden. Nu, het voordeel was dat ik al de hele tijd voor pasvragen was gegaan en ik al wat geld had verloren. Ik moest eigenlijk vooral verder doen zoals ik bezig was, haha.”
Sven: “Uma was eigenlijk een stoute kandidate, maar wel een hele goeie Mol. (grijnst) Ze heeft het echt fantastisch gedaan.”
Uma: “Ik heb tijdens het eerste deel (voor het vertrek van Philippe, red.) geredeneerd als de Mol, en toen ik het effectief was, begon ik te redeneren als een kandidaat.”
Vanaf wanneer rook je onraad, Sven?
Sven: “Tijdens de opdracht in het waterpretpark, had mijn broer gezien hoe haar lief kokers had gewisseld. Hij vond dat verdacht, maar wist het niet zo zeker. Ik vond het moeilijk om daar op voort te gaan, maar toen er nog een paar zaken misliepen, stond ze wel serieus op mijn radar. Met die bananenproef, wilde ze ook zoveel mogelijk lopen en kwam ze ook nog eens af met die gele zakspin. Tja…”
Wist je dat hij het wist?
Uma: “Tijdens de laatste proef, met het ontmantelen van de bom, had ik door dat hij het wist. Ik heb toen aan de productie gezegd: ‘als ik nu doe alsof ik weet dat hij het weet, maar het toch niet weet’. Ze begrepen er niks van en lieten mij dan maar mijn ding doen, haha.”
Sven: “Het was eigenlijk een soort omgekeerde psychologie versus omgekeerde psychologie. Heel bizar. Maar heel grappig vooral. Ook al omdat Yens niets doorhad.”
Wat beschouw je als het mooiste moment, Uma?
Uma: “Het moment met het meeste kippenvel, was ongetwijfeld toen de opnames er op zaten, de camera’s werden uitgeschakeld en de productie begon te klappen. Toen kwam alles in één keer binnen. Hetzelfde als op de luchthaven, toen we het vliegtuig naar huis gingen opstappen. Ik heb gigantisch gebleit.”
Sven: “Het was ook een heel bizar moment. Je had verwacht dat je antwoorden ging krijgen op de vele vragen, maar nu was het opeens een ander verhaal. Yens stapte het vliegtuig op richting Spanje, en wij vlogen samen naar huis. De hele tijd zaten we naast elkaar, en ik wist toen al dat zij de Mol was, maar ik sprak het ook dan niet uit. Genoeg over dat programma gepraat, dacht ik.”
Uma: “Dat thuiskomen was echt wennen. Een zwart gat, ja. We waren ook gewend dat mensen alles voor ons deden.”
Sven: “Ik stond op, en vroeg aan mijn vriendin: wat moet ik aandoen vandaag? Heel vreemd.”
Je beleeft een fantastisch avontuur. Maar dan moet het mediacircus nog beginnen. Waren jullie daar op voorbereid?
Uma: “Ja, en toch niet. De eerste keer dat het echt doordrong, was toen ik stond aan te schuiven in het rusthuis, waar ik op woensdagmiddag al eens ga eten. Ik stond daar met mijn plateau in mijn handen, toen twee kinderen passeerden en compleet in shock mij aankeken. ‘Uma!’ Euh, ja, dacht ik. Dat vond ik opeens heel confronterend. Ik was daar echt niet goed van. Op school was het echt crazy. Iedereen werd zot.”
Sven: “Mensen zien u en denken dat ze u kennen. Het is echt heel bizar. Eén keer was er een groep kinderen die mij hadden omsingeld. ‘Wij gaan niet weg voordat je zegt of je de Mol bent!’ En zelfs toen hun ouders hen kwamen halen, was het van: ‘Ik weet waar je woont, Sven!’ Ik had echt zoiets, van: ‘wat?!’ Op één dag ben je plots een BV.”
Uma: “Of mensen die nu opeens een selfie vragen. Zondagavond vroeg iemand of ik dat zinnetje van ‘We hebben hier een kameel!’ nog eens wilde inspreken. Euh, wat doe je daar dan mee?”
Jouw vader was verwonderd dat je zo lang kon zwijgen.
Uma: “Hij was echt in shock toen hij het hoorde. Op voorhand had hij het al gezegd: ‘Als jij De Mol bent, dan ken ik mijn dochter niet meer.’ Maar mensen die mij echt kennen zagen mij op tv zoals ik was, dus waren bepaalde reacties of bewegingen allerminst verdacht.”
Je kent ondertussen al de vier evangelisten?
Uma: “Johannes, Marcus, Mattheus, Lucas. Ik heb het gezegd aan de godsdienstkoepel: dankzij mij weten de leerlingen weer wie ze zijn.” (lacht)
En nu, wat staat er nu op het programma?
Sven: “Ik ga eerst wat uitrusten, denk ik. Alles wat rustig verwerken.”
Uma: “Eerst even bekomen, inderdaad. Ik ga weer voor de klas staan. Al denk ik dat de eerste les vooral over De Mol zal gaan…”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
