De tweejaarlijkse Wildemanprijs van de Rodenbachkring Roeselare gaat dit keer naar TV-icoon Karl Vannieuwkerke. “Het is een eer om in het rijtje te staan van onder andere Chris Lomme, Jan Verheyen of Jenny Vanlerberghe.”
De Wildeman prijkt sinds 1986 op het torentje van het Roeselaarse stadhuis. Het figuurtje was in de late Middeleeuwen een keurmerk voor de kwaliteit van het laken dat in de stadshalle op de Grote Markt in Roeselare werd verkocht. De heraldische figuur is een zo goed als naakte reus met een knots, ook wel een roeslager genoemd, die naast ongetemde kracht ook garant staat voor echtheid . De Rodenbachkring koos samen met medeorganisator Cultuurlab Vlaanderen voor een verguld schaalmodel van het beeldje van de Wildeman als tweejaarlijkse prijs voor een West-Vlaming die opmerkelijke sociale of culturele prestaties leverde en naam maakte tot ver buiten de provinciegrenzen. De eerste Wildeman ging naar regisseur Jan Verheyen. Hij werd opgevolgd door vredesactiviste Jennie Vanlerberghe, kunstenaar Isidoor Goddeeris, Chris Lomme en het Volkstoneel voor Frans-Vlaanderen.
Heilige graal
Bart Casteleyn, hoofdredacteur van De Zondag en De Krant van West-Vlaanderen en vriend van Karl Vannieuwkerke, sprak bij de uitreiking het laudatio uit. “Karl schreef onlangs zijn 250ste brief in onze krant. De voorbije vijf jaar flirtte hij telkens met onze deadlines maar het leverde wel steeds pareltjes op. Karl is verantwoordelijk voor de heilige graal van de Vlaamse televisie. Zijn ‘Vive le Vélo’ is niet alleen het best bekeken programma, het is ook de minivakantie voor de Vlaming die ’s zomers thuisblijft en de beste reisgids voor wie binnendoor Frankrijk wil bezoeken. Daarnaast zamelde hij al meer dan één miljoen euro in voor Kom Op Tegen Kanker”, aldus nog Bart Casteleyn.
“Ik ben bijzonder trots om in het rijtje van warme bekende Vlamingen te mogen staan die de Wildemanprijs eerder kregen”, reageerde Karl Vannieuwkerke. “Voor deze prijs kwam ik graag nog even naar Roeselare waar ik als kind al heel vaak kwam. Ik ging er met mijn ouders shoppen in de Ooststraat en dat eindigde vaak bij Frituur Theo voor een zak frietjes.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
