In de tv-serie ‘Restaurant Misverstand’ op Eén schittert de Heulse Ingrid Verhelst (63) als keukenmedewerker. Op 56-jarige leeftijd moest Ingrid met haar diagnose en het overlijden van haar man Joost (+2017) op korte tijd twee klappen verwerken. Nu wil ze het stilzwijgen rond jongdementie doorbreken. Met volle overgave staat ze achter het fornuis. “Voor mij is het leven nu anders maar het blijft iedere dag genieten”, zegt Ingrid.
Presentator Dieter Coppens vond acht nieuwe medewerkers met jongdementie die aan Vlaanderen willen tonen wat ze wél nog kunnen na hun diagnose. De voltallige keukenbrigade en het bedieningspersoneel van ‘Restaurant Misverstand’ is tussen 52 en 66 jaar jong. Door jongdementie moeten ze vaak verplicht stoppen met werken, vallen hobby’s en vrienden weg en krijgt vooral hun zelfvertrouwen een stevige deuk. Daar willen de acht in ‘Restaurant Misverstand’ graag verandering in brengen door aan de wereld te tonen wat er wél nog kan.
Ingrid Verhelst is een van de deelnemers. Ze is de weduwe van wijlen Joost Rigole (+2017) met twee volwassen kinderen Maarten (38) en Maaike (40), die nu haar mantelzorgers zijn. Ingrid woont sinds 1983 in Heule en werkte als boekhoudster bij in een vlasbedrijf Vandecasteele in Lendelede. In 2019 schitterde Ingrid al in ‘Iedereen Beroemd’ met Pascal Braeckman, de klankman van Tom Waes, tijdens de vuurdoop indoor skydiven. Ze stond ook op het toneel in de Stadsschouwburg in Kortrijk tijdens de voorstelling ‘De Loteling’ waar mensen met jongdementie hun verhaal vertellen. “Ik wil het taboe rond jongdementie doorbreken”, vertelt ze. “Er zijn veel mensen die niets van de ziekte afweten, die ons afwijzen.”
Menopauze of stress
In 2014 kreeg eerst haar man Joost te horen dat hij leed aan slokdarmkanker. Na zijn operatie had Joost een thuisverpleegster, die merkte dat Ingrid heel afwezig was. Ingrid liet zich in de zomer van 2016 onderzoeken, net op het moment dat haar man terminaal werd. Twee maanden later in augustus kreeg Ingrid te horen dat ze de ziekte van Alzheimer had. Joost zelf overleed in 2017 op 61- jarige leeftijd.
“Ik had al een paar keer gezegd dat het niet juist zat maar het ging nog allemaal”, vertelt Ingrid. “Ik heb mij driemaal laten testen maar de dokter zeiden dat ik een burn-out had. Dat het de leeftijd was, of de menopauze of stress. “
Na de derde test maakte Ingrid zich kwaad. ” Ik was het beu. Ik had geen goed geheugen meer en voelde me achteruitgaan. Ik had een vermoeden maar om zekerheid te hebben namen de dokters een ruggenmergpunctie. En ja, de diagnose was de Ziekte van Alzheimer. Feitelijk was dat voor mij een opluchting. Ik wist tenminste wat ik had.”
Ingrids kinderen Maaike en Maarten kregen meteen na de diagnose het nieuws van hun moeder te horen. “Voor mijn broer en ik was het een mokerslag”, zegt dochter Maaike. “Beide ouders ziek… Wij waren enorm geschrokken terwijl het voor ma al lang een uitgemaakte zaak was. We hadden niet direct de link naar Alzheimer gelegd. Mama was pas 55 jaar.”
“We hadden toen nog nooit gehoord van jongdementie. Maar de diagnose verklaarde veel. Zeker toen ze bijvoorbeeld op haar werk fouten begon te maken. Iets wat vroeger nooit gebeurde. Na deze harde diagnose, zorgde papa voor haar toekomst. Hij contacteerde Het Ventiel, een buddyproject voor een zinvolle dagbesteding voor mensen met jongdementie. Het klikte meteen met haar lotgenoten. Na het overlijden van pa had ze direct opvang bij ons, haar vrienden en Het Ventiel.”
Genieten
Ingrid bleef 5,5 jaar als weduwe met jongdementie alleen in haar huis wonen. “Zelfstandig zijn is de ideale rem tegen mijn jongdementie”, zegt ze. “Het is een drijfsfeer om alles nog te kunnen doen op mijn manier. Dit is mijn sterkte, mijn uitdaging. Ik heb veel steun van anderen rond mij en wordt met goede zorgen omringd. Ik was geen voorloper, geen haantje de voorste maar door mijn ziekte ben ik sterker geworden. Het is anders. Er is voor mij een andere wereld opengegaan. Onder andere mijn artistieke talenten kwamen naar boven. Niettegenstaande de harde diagnose leid ik een mooi leven waar elke dag een nieuwe uitdaging is.”
Voor de kinderen is het niet eenvoudig om er altijd voor moeder te kunnen zijn. “We hebben ook ons werk en gezin”, aldus Maaike. “Gelukkig worden we enorm geholpen door Thuiszorg en Familiehulp. Zij konden ons organisatorisch ontlasten. Kortrijk heeft écht geluk dat er zoiets als ‘Het Ventiel’ bestaat. Dat is heel zeldzaam in België.”
“Ik leef nu tussen lotgenoten: erg confronterend om te zien wat er me nog te wachten staat”
Tot vorige maand woonde Ingrid nog alleen thuis en gaat ze een aantal dagen per week naar Het Ventiel. Ingrid heeft veel contact met lotgenoten. Helaas komt er ook aan het alleen wonen een einde. Voor de kerstperiode verhuisde Ingrid naar een woonzorgcentrum De Korenbloem in Kortrijk. Haar huidige toestand liet niet meer toe om alleen te wonen. “Ik heb een kamer en leef nu volledig tussen lotgenoten. Enerzijds ben ik hier goed verzorgd, maar anderzijds is het confronterend om te zien wat me te wachten staat.”
“Ik zet me daarover door mijn positieve ingesteldheid. Ik kan alles aanvaarden. Het is uiteraard jammer. Moest ik het Ventiel niet hebben, dan zou het nu slechter zijn met mij. Ik ben altijd bezig. Wegkwijnen in mijn zetel versnelt de ziekte. Ik weet dat het sowieso fataal afloopt, maar daar denk ik niet aan. Ik leef van dag tot dag”, vertelt Ingrid. Voor de toekomst is ze nog steeds zelfzeker. “Ik pak alles mee wat voor mij nog doenbaar is en binnen mij, mogelijkheden ligt. Jongdementie remt je af, maar je moet doordoen en verder genieten van het leven.”
‘Restaurant Misverstand’: vanaf 6 februari elke maandag om 20.40 uur op Eén en al vanaf 6 uur ‘s ochtends op VRT MAX. ‘Restaurant Misverstand’ is een programma van Roses Are Blue voor Eén, in samenwerking met Alzheimer Liga Vlaanderen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
