Sinds maandag kan je bij Streamz kijken naar ‘Kung Fu Helden’, dat op 10 maart ook te zien is bij VTM. Daarin zien we hoe acht bekende gezichten elf dagen in afzondering gaan in een Zenboeddhistische tempel in Zuid-Korea. Ook Guga Baúl gaat de fysieke en mentale uitdaging aan. “Mijn ego, of eerder het beeld over mezelf, stond wel vaak in de weg.”
Nadat BV’s al de oceaan, Groenland en de woestijn in Namibië overstaken en de Kilimanjaro beklommen, stuurt VTM een groepje bekende koppen richting… Zuid-Korea. In Kung Fu Helden zien we hoe Sabine Hagedoren, Arno Van Impe (ofte Arno The Kid), Anke Buckinx, Jeroen Perceval, Nora Monsecour, Kevin Janssens, Astrid Coppens én Laurent Bailleul ofte Guga Baúl het vertrouwde leven achter zich laten. Ze trekken voor elf dagen naar een eeuwenoude Zenboeddhistische monnikentempel voor een ‘life-changing’ avontuur. Volledig afgesloten van de buitenwereld – zonder telefoon of zelfs boeken – dompelen ze zich onder in de wereld van Shaolin Kung Fu.
Die wereld vol zen en rust lijkt alvast haaks te staan op die van Guga, wiens brein te vergelijken valt met een kleurrijk pretpark met veel toeters en bellen. “Maar zelfs dat pretpark moet af en toe sluiten voor onderhoud”, grijnst Guga. “Dat was voor mij ook de reden om hiervoor toe te zeggen. Van alle programma’s waar ik al voor gevraagd werd, was dit misschien zelfs het meest passende. Een fysieke intensiteit met ook een mentale inspanning? Bring it on! Of ik ervaring had? Ik heb als kind een paar jaar judo gevolgd, tot ik een oranje gordel had, maar daarna moest ik afhaken wegens te veel andere hobby’s. Los van het boksen en olieworstelen (voor respectievelijk ‘Boxing Stars’ en ‘Beat VTM’, red.) is er weinig dat linkt naar martial arts.”
Vechten met de master
Guga kwam er in een heel uiteenlopend gezelschap terecht. “Kevin kwam ik al eens tegen op een première en Anke had ik al een paar keer ontmoet bij de radio, maar sommige mensen nog totaal niet. Dat is altijd spannend, want je moet je eigen pad volgen tijdens zo’n avontuur, maar voor die zelfontwikkeling is er toch ook een zekere groepsdynamiek nodig. Ik ben er gewoon in gestapt met het idee dat we wel zouden zien waar we uitkomen. Ik was niet bezig met de camera’s of zo. Natuurlijk hoop je jezelf tegen te komen, maar ik merkte wel dat mijn ego, of eerder het beeld over mezelf, vaak in de weg stond. Op een gegeven moment had ik een discussie met een van die masters, wiens Engels heel gebrekkig was waardoor de communicatie stroef liep. Dan is het initieel figuurlijk wat vechten met die kerel, om dan gaandeweg te zien dat die eigenlijk een peperkoeken hartje heeft, en vaststellen dat je ook wat weker wordt of bepaalde emoties toelaat. Dat was wel een fijne evolutie om te zien. Maar of ik tot nieuwe inzichten ben gekomen? Niet zozeer. De oefeningen die we er deden, zijn een goeie vorm om daartoe te komen, maar het is niet zo dat ik daar heel veel nieuwe zaken over mezelf heb geleerd. Ik ben iemand die veel bezig is met die body & mindrelatie. Voor mij is dat zelfs een dagelijks gegeven. Als mijn lichaam signalen geeft dat ik te veel rush, dan ga ik op de rem staan en bijvoorbeeld ademhalingsoefeningen doen. Je kan het een beetje vergelijken met roeien in een bootje op de oceaan. Je moet niet hopen dat de golven rustiger worden, maar leren hoe je met die grote verschillen in golven moet omgaan. Door te aanvaarden dat er soms grote golven of pieken zijn, leer je jezelf staande te houden in plaats van te verzuipen.”
Loslaten
Het betekent evenwel niet dat Guga de rust en kalmte zelve is in het dagelijks leven. “Het moeilijkste is nog steeds om die controle los te laten. Want daar gaat het eigenlijk om: beseffen dat je helemaal geen controle hebt over de zaken, dus dat loslaten de enige manier is om daar mee om te gaan.”
Moest Guga ook loslaten: zijn telefoon. “Ik ben daar veel mee bezig, ja. Voor mij is dat een handig toestel om kennis te vergaren. Ik wil graag alles weten, en van zodra ik kan, check ik een nieuwsfeit of jaartal over iets. Dat is een beetje De Slimste Mens die zijn sporen heeft nagelaten.” (glimlacht)
“Als je die moet afgeven, lijkt dat in het begin megamoeilijk. Tot je beseft dat je dat eigenlijk voornamelijk gebruikt als een zekere afleiding. Je merkt dat je op die locatie dan een andere manier zoekt om die afleiding in te vullen. Of ik als een andere mens ben teruggekeerd? Niet zozeer. Misschien ben ik me nog iets bewuster geworden van bepaalde zaken, en bepaalde oefeningen doe ik nog steeds, maar je voelt ook heel hard dat je in de praktijk weer terechtkomt in een prestatiegerichte maatschappij. Wat ik daar heb geleerd, is dat de omgeving heel belangrijk is. Die Shaolinners worden grootgebracht met meditatie en kung fu, terwijl wij dat niet hebben. Als je dan de cijfers ziet van het aantal mensen bij ons dat antidepressiva slikt, dan word je niet bepaald vrolijk van onze aanpak in het Westen.”
Premiejager
Een cultuurshock zou Guga het evenwel niet noemen. “Dat is eerder iets voor Sam Gooris als je die in Australië of zo dropt.” (lacht) “Wij werden niet zozeer met een andere cultuur geconfronteerd, wel met de natuur. Je komt daar wel wat dichter bij de natuur. Ik woon in Antwerpen en daar is dat niet altijd mogelijk. Zelfs in het Rivierenhof hoor je de auto’s op de Ring. Maar ik probeer die natuur wel steeds vaker bewust op te zoeken. Dat wel.”
Guga, die dit najaar weer op tour gaat met Radio Guga, is binnenkort ook te horen in Hitpig!. In die animatiefilm, die draait rond een varken dat een premiejager is, mag hij het stemmetje inspreken van het hoofdpersonage. “Daarnaast ben ik nu vooral bezig met allerlei ideeën te bedenken en uit te werken, maar niets concreets. Niets forceren, en niet aan het gras trekken, maar kijken hoe het toch groeit. Zie, ik heb er écht wel iets van opgestoken.” (lacht)
‘Kung Fu Helden’, nu te zien op Streamz en vanaf 10 maart bij VTM.
