Het Eurovisiesongfestival is na al die jaren nog steeds het grootste muziekevenement van het jaar, dat er bovendien elke editie in slaagt om verrassend uit de hoek te komen, zonder dat er evenwel aan grandeur ingeboet wordt. Gustaph mag dit jaar ons land muzikaal vertegenwoordigen. Dankzij VRT-journalist Gianni Paelinck uit Oostende – zelf een notoir fan – hoeven we niets te missen. “Straks komen mijn drie grootste passies samen.”
Doorgaans vertoeft Gianni in de Wetstraat of de rechtbank als journalist, maar hij ruilt die straks in voor het Eurovisiesongfestival in Liverpool. Twee werelden die niet verder van elkaar af lijken te liggen, maar toch voelt Gianni zich daar als een vis in het water. Hij is sinds 2021 de vaste reportagemaker van dienst voor de VRT ter plaatse, voor zowel radio, tv als online. “Ook de RTBF heeft gevraagd of ik een live verslag wil doen. Dat deed ik eerder al eens voor hen in Rotterdam twee jaar geleden”, aldus Gianni. “Of mijn Frans goed is? Ze vragen me opnieuw, dus… (lacht) Bovendien deed ik mijn Erasmus gedaan in Frankrijk en heb ik nog een Franstalig lief gehad. Ik kan me dus aardig uit de slag trekken.”
Er valt heel wat te zeggen over deze editie. “Ik ben vooral heel benieuwd naar hoe het VK het aanpakt. Het is niet de eerste keer dat een ander land de organisatie overneemt van de winnaar – het Verenigd Koninkrijk heeft ook al eerder ingesprongen. Het is wel de eerste keer dat het gebeurt omdat het winnende land in een oorlogssituatie verkeert. Of dit invloed zal hebben op de wedstrijd zelf? Politiek heeft altijd een rol gespeeld, zeker als er zoveel landen komen bij kijken. Maar zelfs zonder de oorlog had Oekraïne ongetwijfeld hoog geëindigd vorig jaar. Ze hebben het overigens al altijd goed gedaan. Het zou anders zijn als Oekraïne dit jaar opnieuw wint, want dan denk ik dat het vooral een politieke overwinning zal zijn en komt de geloofwaardigheid van het Songfestival in het gedrang.”
Dark horse
Bij ons vloeide er al heel wat inkt over kandidaat Gustaph, na een onverwachte selectie. “Hij won die in elk geval heel nipt. En bookmakers zijn nog altijd niet helemaal overtuigd. Al moet ik wel zeggen dat ik stilaan een ommekeer zie in de positieve richting. Op de pre-eurovisionfeestjes heeft hij heel wat harten veroverd. Gustaph is sowieso iemand met ervaring en hij en zijn team hebben zich tot in de puntjes voorbereid. Het nummer is er eentje waar je niet kan bij stilzitten en daarnaast is hij bijzonder goed omringd, met ook fantastische backing vocals. Die achtergrondzang mag in principe op tape, maar ze kiezen er toch voor om live te zingen om ook daar het verschil in te maken. Hij kan volgens mij een dark horse (iemand die niet hoog ingeschat wordt, maar wel hoog kan eindigen, red.) zijn. Het kan wel in zijn nadeel spelen dat er in de halve finale geen vakjury komt bij kijken. Want doorgaans krijgt België meer punten van de jury dan van de televoters.”
(lees verder onder de foto)
Maar de andere klassieke vraag: wie is dan wél topfavoriet? “Zweden pakt uit met Loreen, die in 2012 al won met de hit Euphoria. Als het land wint, dan komen ze qua aantal eindoverwinningen op gelijke hoogte met Ierland. Dat zou historisch zijn. Bovendien is Johnny Logan dan ook niet meer de enige die meerdere Eurovisiesongfestivals op zijn palmares heeft staan. Het speelt dan wel weer in haar nadeel dat het publiek misschien een tweede Euphoria verwacht. En we mogen ook Finland niet onderschatten. Sowieso denk ik dat het een strijd wordt tussen de Scandinavische landen, want ook Noorwegen maakt een kans. En wat het extra spannend maakt, is dat ze in dezelfde halve finale uitkomen.”
Liefde voor Lisa
Nederland leverde de afgelopen weken dan weer geen al te goeie beurt op de pre-eurovisionfeestjes, ze zongen ronduit vals en zagen hun kansen kelderen. “Maar misschien kan het tij nog gekeerd worden. Rond Blanche waren er in 2017 ook twijfels toen ze haar liedje voor het eerst live bracht, maar dat is op het Songfestival anders uitgedraaid (ze werd vierde, red.). Bovendien is het optreden op het Songfestivalpodium zelf het allerbelangrijkste. Daar moet je je bewijzen.”
Het is duidelijk: aan reportagemateriaal geen gebrek. “Allerminst”, grijnst Gianni. “Zeker omdat er nu ook geruchten rondgaan dat Luxemburg een terugkeer zou maken. De Luxemburgse premier is alvast een grote fan van het festival.” Gianni is naar eigen zeggen vooral verknocht aan de gouden jaren van het Songfestival, toen er nog een live orkest was. “Namen als Johnny Logan (winnaar 80-87) of Anne-Marie David (winnares 73) spreken voor mij meer tot de verbeelding dan de huidige generatie winnaars. Dat heeft niet zozeer met jeugdsentiment of zo te maken, want ik was toen nog niet eens geboren. Bij mij is het vooral begonnen met Lisa Del Bo in 1996. Ik was op slag verliefd. (lacht) Bovendien heb ik het vooral voor de Franstalige nummers, van Après Toi tot Tu Te Reconnaîtras. Dat laatste is trouwens 50 jaar oud, maar tijdloos.” Gianni steekt niet weg dat hij al weken, zo niet maanden uitkijkt naar het festival. “Dit is mijn hoogtepunt van het jaar. Maar ik ga naar ginder als objectieve journalist. Als België geen goeie beurt zou maken bijvoorbeeld, dan wordt er – terecht – verwacht dat ik dat ook uitspreek. Maar ik vind het wel fantastisch dat straks mijn drie grootste passies samen komen. Het was een jongensdroom om voor de VRT te werken. Dat ik dan nog verslag mag uitbrengen van het Eurovisiesongfestival maakt de droom mogelijk nog groter. Bovendien ben ik ook gefascineerd door het verhaal van de Titanic. En laat net de rederij White Star Line ontstaan zijn in Liverpool… Veel beter kan het niet worden. Dit is living the dream.”
Eurovisiesongfestival: van dinsdag 9 tot en met zaterdag 13 mei op VRT.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
