Chloé vlucht en studeert tijdens Klopjacht

Ze wil haar leven wijden aan hulpverlening, maar toch slaat Chloé Callant (26) uit Knokke-Heist op de vlucht voor de politie. Althans in de tv-reeks Klopjacht op Play4. O ja: tijdens haar vlucht wilde ze nog haar laatste examen als arts afleggen. Straf.

Deze zomer was ze een onbekende redder aan zee, vanaf zondag kent heel Vlaanderen Chloé Callant uit Knokke-Heist. Dit voorjaar nam ze deel aan de opnames van Klopjacht, het programma waarin onbekende Vlamingen op de vlucht slaan en getrainde speurders hen opjagen.

“Ik was fan van de reeks, en wilde dat heel graag doen met mijn vader. Dus schreef ik ons in. Het leek ons een uniek avontuur”, aldus Chloé. Toen ze bevestiging kreeg, zat ze nog in haar laatste jaar geneeskunde en was ze volop bezig aan een spoedartsopleiding, waarbij ze zestig uur in een week moest kloppen. Veel tijd om voor te bereiden was er dus niet.

Zonder papa

“Ik rekende daarvoor op mijn vader, maar twee weken voor de opnames viel hij uit door medische redenen. Plots stond ik er letterlijk alleen voor. Het was een fantastische ervaring, maar ik heb de spanning wel onderschat.”

“Bovendien ben je alleen altijd wel iets impulsiever. Elke avond denk je: heb ik ergens een steek laten vallen, of ben ik te voorzichtig? Je hebt geen enkele bevestiging en ook niemand om het aan af te toetsen. Al waren de mensen die mij opvingen altijd wel heel erg zorgzaam. Ik was erg onder de indruk van die gastvrijheid.”

Tijdens haar vlucht had ze nog andere kopzorgen. “Ik moest nog één examen afleggen, dus moest ik, waar ik kon, ook studeren. Dat was echt een knop omdraaien. En ongemerkt op mijn examen geraken was ook iets dat ik moest incalculeren. Dat was lastig, want ik ben echt een perfectionist.”

Enorme spanning

Hoe het afloopt kan ze nog niet kwijt, maar spijt heeft ze allerminst. “Al had ik het wel heel graag willen doen met mijn papa, die gelukkig al aan de beterhand is.”

“Het was een pittig jaar. Ik heb verbouwd en ben alleen gaan wonen. En vanaf 1 oktober ga ik aan de slag in Sint-Jan in Brugge. Zo’n job in het ziekenhuis is intens, maar de spanning die ik tijdens het programma heb gevoeld, had ik nog nooit meegemaakt.”