Voor wie dacht dat het wat zou slabakken in ‘De Mol’… guess again. In alweer een dijk van een aflevering moesten we tot ieders verbazing afscheid nemen van topverdachte Thomas. “Ik heb nergens spijt van.”
‘De Mol’ is écht als goede wijn. Dit seizoen wordt er echt opnieuw op hoog niveau gespeeld, zowel door de spelers, maar even goed door de programmamakers. De ene keer zijn de proeven geweldig psychologisch, dan weer bijzonder spectaculair.
In het begin van de reeks was Thomas niet bepaald verdacht, maar de afgelopen weken werd hij langzaam maar zeker hoofdverdachte. Zowel ex-kandidaten, de ‘Mollen-jagers’ in Café De Mol als kijkend Vlaanderen bestempelden hem als de saboteur van dienst.
Maar na de explosieve eindproef, bleek hij de man te zijn die een rood scherm te zien kreeg.
Wat was er misgelopen?
“Ik was van plan mijn buikgevoel niet te gebruiken en de test in te vullen volgens een tactiek. Ik heb echter de fout gemaakt door iemand vanuit een sterk buikgevoel nogal snel als kandidaat te beoordelen. En nu ik terugkijk op mijn parcours ben ik er bijna zeker van dat die toch de mol is…”
Wat ging er door je heen toen je het rode scherm zag?
“In eerste instantie eigenlijk weinig. Je staat op en vertrekt, op automatische piloot. Het komt pas echt binnen tijdens het korte gesprek nadien.”
Maar wat een spectaculaire aflevering om het spel af te sluiten. Hoe heb jij dat ter plaatse ervaren?
“Dat was inderdaad een fantastisch spectaculaire proef. Ook het feit dat Toos op heel veel plaatsen het asfalt volledig kapot heeft gereden zegt genoeg. Hij moest op de duur zijn eigen gecreëerde putten in het wegdek ontwijken. Ik was wel heel teleurgesteld in het mislukken van de proef…”
Je was voor sommige kijkers verdacht. Wanneer in het spel denk je dat je verdacht overkwam voor de kijker? Hoe voelde dat?
“Ik was als speler nooit echt bezig met het geld. Het doel was het ontmaskeren van de mol, dat geld is voor mij bijkomstig… Hier en daar heb ik wel eens subtiele pogingen gedaan om mijn tegenstanders wat uit hun kot te lokken. Maar hoe verdacht ik ook was: ik was dus niet de mol…”
Waar heb jij spijt van? Wat had je anders moeten aanpakken?
“Ik heb nergens spijt van. Maar mocht ik in de tijd kunnen terugkeren had ik mijn laatste test natuurlijk anders ingevuld. Ik was in mijn zoektocht naar de mol uit mijn lood geslagen door de proef met de bus, want de handelingen van mijn hoofdverdachte klopten niet. Ik had mijn geweer op het laatste moment misschien nog moeten durven veranderen van schouder… Achteraf is dat natuurlijk gemakkelijk gezegd.”
Wat was het meest verrassende moment?
“De opening van de deur achter mij tijdens het laatste selectiegesprek. Ik durfde het niet uit te spreken maar ik voelde wel dat er interesse was om mij mee te nemen in dit avontuur. Het moment dat de deur openging en de telefoon rinkelde in de gang met de rode gordijnen besefte ik dus dat ik geselecteerd was voor dit waanzinnig avontuur. Ik heb de hele treinreis naar Kortrijk met mijn mondhoeken tot aan mijn oren gezeten!”
Wat heb je onderschat?
“De periode van enkele dagen tussen het verlaten van het spel en het terug in het openbaar komen was heftig. Je hebt zo’n rollercoaster meegemaakt en je kan dat niet delen. Ik kon ook absoluut niet naar huis omdat ik mijn drie dochters niet wou opzadelen met die ‘zwijgplicht’.”
Was dit het avontuur van je leven?
“Dat was zeker een gigantisch groot avontuur dat ik de rest van mij leven hard en heel dankbaar zal koesteren. Maar ik hoop dat ik met mijn vrouw, kinderen, familie en vrienden ook nog mooie avonturen mag beleven. We lopen hier maar één keer rond dus we maken er maar beter het beste van.”
Ollemolle Mol
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier