Anouk en dochter Manon tonen danskunsten in ‘Come Dance With Me’: “Ons hele leven al doen we alles samen”

Anouk De Baets (44) en haar dochter Manon (12) zijn zaterdagavond te zien in het nieuwe familieprogramma ‘Come Dance With Me’ op Play4. De geknipte uitdaging voor moeder en dochter, die ook in het echt als duo door het leven gaan. “Soms denk ik dat haar papa er daarboven voor gezorgd heeft dat we zij aan zij in dat programma staan.”

Manon Short (12) staat al zo goed als haar hele jonge leven op de dansvloer: haar eerste danspasjes zette ze toen ze amper drie was. “Er waren nog kindjes uit de kleuterklas die zo’n dansinitiatie deden en bij Manon viel het al vrij snel op dat ze er aanleg voor had. Maar vooral: ze leek zich geweldig goed te amuseren”, vertelt haar mama Anouk De Baets (44). Later evolueerde Manon richting street dance, modern en jazz. “Rond haar achtste begon ze ook wedstrijden te dansen en af en toe behaalde ze dan een mooi podiumplaatsje. Dat sterkte haar, gaf haar meer zelfvertrouwen”, aldus Anouk.

Geen weg terug

Manon groeide namelijk op zonder papa: die overleed al toen ze drie maanden oud was. “Hoewel ze toen nog veel te klein was om dat te beseffen, zorgde het onderhuids toch voor spanningen in haar jonge leven. Terwijl de andere kinderen in haar klas allemaal een ‘normaal’ gezin hadden, had zij alleen een mama. Daardoor was ze als kind heel gesloten en leunde ze heel erg op mij”, vertelt Anouk. Ondertussen zit Manon in Gent op internaat. “Een bewuste keuze om elkaar wat meer los te laten”, legt Anouk uit. “In het begin was dat voor ons beiden aartsmoeilijk: er zijn veel traantjes gevloeid die eerste weken.”

Dansen was voor Manon altijd al de ideale uitlaatklep en toen kwam er een jaar geleden plots dat verrassende telefoontje. “Of mijn dochter zin had om mee te doen aan een nieuw televisieprogramma? We gingen toen bij Play4 op gesprek en ik heb daar mijn uiterste best gedaan om Manon te overtuigen”, vertelt Anouk. “Toen ze me vertelden dat ik zelf óók de dansschoenen zou moeten aantrekken, voelde ik mij er lichtjes ingeluisd”, glimlacht ze. “Ik had Manon net helemaal warm gemaakt om mee te doen, hoe kon ik haar dat nog ontzeggen? Er was geen weg terug!”

Ook voor Manon was het eerst even slikken. “Oh nee, dacht ik eerst. Samen met mama het podium op, wat gaat dát geven”, grijnst ze. “Ik had mama daarvoor nog nooit zien dansen.”

“Maar goed, we hebben toegezegd en ik stortte me met Manon in het avontuur”, aldus Anouk, die als kinesiste in een woonzorgcentrum werkt. “Dat was puzzelen, want de opnames vonden plaats in Lint. Gelukkig ging mijn baas mee in het verhaal.”

In het zweet

Of de danspasjes van mama niet wat roestig waren? Die balletlessen waren tenslotte al jaren geleden. “Nee hoor, ze kon het nog”, knipoogt Manon. “Alleen moest mama haar pasjes soms wel honderd keer herhalen voor de choreografie volledig goed zat.”

“Bij mij ging het inderdaad net iets minder vloeiend dan bij Manon”, glimlacht Anouk. “Dansen is haar passie en op haar leeftijd gaat dat vanzelf. Niet dat ik mij oud voel hoor, integendeel: dansen houdt je jong. Ik had het alleen wel wat onderschat om zo uit mijn comfortzone te stappen.”

Je kind gelukkig zien, dat is het enige wat je als moeder wil

Maar Anouk liet zich niet kennen en danste zich voor haar dochter in het zweet. “Tot in de kinezaal op het werk toe: ik deed dan in de pauze de deur even dicht en oefende mijn danspasjes in. Ik kon mijn dochter toch niet ontgoochelen” glimlacht ze. “Ik heb veel stress en slapeloze nachten gehad. ‘Ga ik me niet belachelijk maken?’, ging het vaak door mijn hoofd. Maar dan zag ik Manon genieten en zette ik die angst direct weer opzij. Je kind gelukkig zien, dat is het enige wat je als moeder wil en voor Manon was het een unieke kans om met al die topchoreografen te mogen samenwerken. Bovendien motiveerde ze mij ook de hele tijd. Uiteindelijk heb ik er stiekem toch wel van genoten en ben ik achteraf gezien dus ook wel blij dat ze ons hiervoor gevraagd hebben. Mezelf inschrijven voor een dansprogramma? Dat had ik nooit van mijn leven gedaan!”

“Het klikte ook goed met de andere dansduo’s en met de hele televisiecrew backstage. Al snel voelde het als één grote familie”, zegt Manon. “Da’s waar”, beaamt Anouk. “Ik heb ook enorm veel aan de andere ouders gehad. We zaten tenslotte allemaal in hetzelfde schuitje”, lacht ze. “We waren er allemaal ingeluisd. Dat verrassingselement maakt het eerste seizoen ook extra uniek.”

Op elkaar afgestemd

Is hun onderlinge band nóg sterker geworden door de danservaring? “Manon en ik waren al zo goed op elkaar afgestemd”, zegt Anouk. “Al ons hele leven doen we zowat alles samen. Een babysit heb ik nooit gehad. Als ik op restaurant ging, ging Manon mee in de Maxi-Cosi. Daarom is het ook zo fijn om nu samen met haar op een podium te staan.”

Ook Manon vindt het best wel cool om met haar mama op de dansvloer te staan. “Er zijn niet veel leeftijdsgenoten die dat kunnen zeggen”, glimlacht ze. “Af en toe had ik zelf ook wel wat gezonde stress, maar tijdens het dansen vergeet je dat.”

Dezelfde ogen

Manons vader Michael overleed begin 2010, op zijn 28ste. “Epilepsie”, zegt Anouk. “Hij vermagerde fel op korte tijd, maar de dokters schreven dat toe aan stress. Tot hij plots die stuipen kreeg. Op het einde gingen ze niet meer weg en uiteindelijk ging hij in coma. Ik bleef alleen achter met een dochtertje van drie maanden.”

“Soms ben ik wel nieuwsgierig naar mijn papa”, zegt Manon. “Ik ken hem alleen van op foto’s. En van mama haar verhalen.”

“Ik zie hem als ik naar Manon kijk”, zegt Anouk. “Ze heeft dezelfde ogen. Manon is het mooiste cadeau dat Michael mij nog kon geven. Ik denk wel eens dat haar papa er daarboven voor gezorgd heeft dat we nu samen in dat dansprogramma staan. Doordat Manon twee maanden te vroeg is gekomen, heeft hij haar geboorte nog net kunnen meemaken. Precies of het moest zo zijn”, klinkt het.

TikTok-dansjes

Samen dansen, dat blijven moeder en dochter gewoon doen. “Onlangs hebben we ons eerste TikTok-dansje ingeblikt. Mama is redelijk mee met haar tijd”, knipoogt Manon. “Mijn vriendinnen komen hier ook allemaal graag over de vloer.”

“Soms dragen we elkaars schoenen: handig als je dezelfde schoenmaat hebt als je dochter. Zaterdagavond gaan we het hier thuis trouwens gezellig maken met familie. We zijn allebei erg nieuwsgierig naar de reacties.”