Ex-Miss België. Presentatrice. Voormalige ‘vrouw van’. Modeontwerpster. Onderneemster. Het mooie kotsende meisje op de zeilboot. Binnenkort misschien wel de slimste mens ter wereld. Annelien Coorevits wordt 37 in december en voelt zich steeds minder gebonden door de hokjes waar anderen haar in stoppen. “Hoe ouder ik word, hoe minder ik me aantrek van het beeld dat mensen van me hebben.”
Trots kondigde Erik Van Looy begin dit jaar aan tafel bij Gert Verhulst aan dat hij na enkele jaren aan haar mouw trekken eindelijk Annelien Coorevits had overtuigd om deel te nemen aan De slimste mens ter wereld. “Al twaalf jaar”, lacht ze. “Sinds het prille begin van het programma heeft hij me elk jaar opnieuw gevraagd om deel te nemen, en elke keer heb ik categoriek geweigerd.”
Wat is er veranderd?
“Ik moest van mijn manager. (lacht) Die heb ik sinds kort, om mijn tv-werk in goede banen te leiden. Zijn voorwaarde was dat ik dan eindelijk eens moest toezeggen op De slimste mens, dus bij deze. Ik ben ongelooflijk zenuwachtig, maar belofte maakt schuld.”
Trek je met frisse tegenzin naar de opnames?
“Alleszins met een heel klein hartje, want ik heb amper tijd gehad om te studeren. Dat klinkt als een flauw excuus, maar de meest succesvolle deelnemers hebben zich doorgaans wel goed voorbereid. Het kan het verschil maken. Ik ben ook echt geen quizzer, daar is mijn geheugen veel te slecht voor. Ik probeer nu wel de hoofdsteden wat op te frissen en zo, veel meer kan ik niet doen. Ik hoop vooral dat de vragen me liggen. Het klinkt misschien raar, maar over sport weet ik bijvoorbeeld bijna niets. Eerlijk gezegd spring ik een gat in de lucht als ik mijn eerste aflevering overleef alles daarna is bonus. Dat zijn lage verwachtingen, hé? Terwijl ik wel weet dat ik zeker geen dwaze ben. Er zijn al veel intelligente deelnemers gestrand na één aflevering, dus zo erg is dat ook niet. En niemand kan alles weten. Ik weet dat allemaal wel, maar toch ben ik bang om af te gaan.”
“Eerlijk? Ik spring een gat in de lucht als ik mijn eerste aflevering overleef”
Heb je als voormalige Miss België het gevoel dat je iets te bewijzen hebt?
“Goeie vraag. Ik denk dat dat wel een beetje meespeelt, ja. Ik ben bang dat ik domme dingen ga zeggen, of iets niet zal weten waarvan iedereen thuis vindt dat het doodsimpel is. Dan is het makkelijk om daarop te reageren met vooroordelen over domme blondjes, natuurlijk. Nu, dat heeft me in het verleden nog nooit tegengehouden om te doen waar ik zin in heb. Integendeel, zelfs. Hoe ouder ik word, hoe minder ik me aantrek van het beeld dat anderen van me hebben. Maar toch wil ik mezelf nog steeds bewijzen, en dat zorgt voor extra druk.”
Vlaanderen heeft de afgelopen jaren wel al andere kanten van je gezien, recent nog in ‘Over de oceaan’.
“Het is nu al 16 jaar geleden dat ik gekroond werd, maar voor sommige mensen zal ik altijd die Miss blijven. Niet iedereen heeft Over de oceaan of De Columbus gezien, programma’s waarin ik inderdaad meer van mijn authentieke zelf heb kunnen laten zien. Maar misschien ga ik er wel te snel van uit dat het beeld dat mensen van me hebben negatief is. Als ze me ontmoeten, zeggen mensen wel vaak dat ik een toffe ben. Ik bedoel, ik wéét dat ik een toffe ben, maar blijkbaar verwacht niet iedereen dat.” (lacht)
Naast je tv-werk run je een eigen modebedrijf, AC by Annelien Coorevits, en recent stampte je mee Vitasweets uit de grond, een merk van suikervrije vitaminesnoepjes voor haar en nagels. Daarnaast voed je ook nog twee kinderen op: Elena (12) en Luís (8). Hoe combineer je dat allemaal?
“Door hard te werken, zoals elke West-Vlaming. (lacht) Mode was voor mij een logische stap, die liefde is er altijd al geweest. Als klein meisje groeide ik op tussen fiere vrouwen, zowel mijn moeder als mijn grootmoeder kwamen steevast piekfijn voor de dag. Ik ben ook opgevoed met het idee dat je toch altijd een beetje je best moet doen, zelfs op een slechte dag. Kledij doet veel voor je mindset: als je je goed voelt in wat je draagt, kan je heel wat aan. Daarom ligt mijn outfit voor De slimste mens ook al klaar een feestelijk zwart jurkje uit mijn eigen collectie. Ik doe heel veel zelf, van klanten bezoeken tot de verkoop, en dat vind ik ook oprecht leuk. Maar het is keihard werken als zelfstandige in de modesector. Je hebt geen moment rust: zodra je collectie in de winkels hangt, moet je alweer bezig zijn met het ontwerpen van de volgende. Het kan soms wel stresserend zijn, zeker in combinatie met mijn tv-werk. Toch vind ik het een fijne combinatie. Ik vind mijn werk voor tv nu ook leuker dan vroeger, omdat er naar mijn gevoel niets meer aan vasthangt. Alles wat komt, is mooi meegenomen. Nu ik niet meer zo hard aan die mediacarrière moet timmeren, kan ik ook meer genieten van de ervaringen. Vroeger was dat lastiger, omdat ik te hard bezig was met hoe ik misschien zou overkomen en of ik het wel goed deed.”
(lees verder onder de foto)
Heel West-Vlaams ook, die zin om te ondernemen en zelf iets op te bouwen.
“Ik weet zelfs niet wat het is om een baas te hebben, want ik heb nog nooit voor iemand gewerkt. Soms kan ik er wel jaloers op zijn, hoor. Zelfs de meest gedreven werknemer kan na een drukke dag wel de deur van het kantoor sluiten en genieten van zijn avond. Zelfstandigen weten: het stopt nooit. Als ik op zaterdag een mail zie binnenkomen van een klant, dan móét ik antwoorden. Je wil niemand teleurstellen, en een dag niet werken is ook een dag niet verdienen. Dat vind ik misschien wel het minst fijne aan deze leeftijd: je weet echt waarvoor je werkt. Mijn huis moet afbetaald worden, mijn kinderen moeten eten. Het móét allemaal. Die financiële verantwoordelijkheid zorgt wel voor onrust in mijn hoofd: wat als het allemaal mislukt? Ik ben bang om stil te vallen, dus hou ik veel verschillende balletjes in de lucht. En om mijn gedachten te verzetten, werk ik meestal nog wat meer. (lacht) Dan heb je immers geen tijd om na te denken of je zorgen te maken. Gewoon deuredoen.”
Je presenteerde van 2016 tot 2021 ‘Temptation Island’. Enkele ex-deelnemers deden recent een boekje open over de gang van zaken achter de schermen en zeggen ‘mentaal gesloopt’ en ‘gemanipuleerd’ te zijn. Heeft dat je verrast?
“Ik was er eerlijk gezegd nog niet van op de hoogte, maar ik kan met de hand op het hart zeggen dat ik daar in mijn tijd nooit iets van heb gemerkt. Ik was destijds intens betrokken bij de productie van het programma en wij hebben in elk geval nooit iets in scène gezet. We hebben de deelnemers ook nooit alcohol in de mond gegoten of zo. Er wordt al jarenlang van alles beweerd over de gang van zaken bij Temptation Island, maar voor zover ik weet is alles steeds correct verlopen. Als er foute dingen voor de camera’s gebeurden, was dat omdat de deelnemers het zelf deden.”
“Op Temptation Island is alles voor zover ik weet steeds correct verlopen. Wij manipuleerden de gang van zaken niet”
“Ooit hadden we zelfs een seizoen waarin er amper iets is gebeurd. Productioneel gezien was dat niet zo interessant, maar het bewijst wel dat wij de gang van zaken niet manipuleerden. Anders hadden we het wel wat sensationeler gemaakt, hoor. Het is natuurlijk een discutabel programma, maar de deelnemers zijn in mijn ogen altijd uitstekend begeleid geweest: zowel tijdens als na de reis werd er psychologische ondersteuning voorzien. Ik heb Temptation Island altijd heel graag gepresenteerd, omdat de productieploeg uit fantastische mensen bestond. Ik kan geen slecht woord over hen zeggen, maar natuurlijk kan ik ook alleen maar voor mijn jaren spreken. Als er werkelijk dingen zijn gebeurd die niet door de beugel kunnen, is het goed dat het allemaal naar buiten komt. Dan ben ik de eerste om dat aan te moedigen.”
Merk je zelf ook dat er nu steeds meer aandacht is voor grensoverschrijdend gedrag?
“Ja, soms schrik ik er wel van. Onlangs had ik opnames met Piet Huysentruyt, waarbij hij heel beleefd vroeg of het oké was om zijn arm om me heen te slaan voor een foto. Ik was oprecht verbaasd: waarom vraagt die dat nu? Tja, ik moet tegenwoordig wel opletten, hoor, was zijn antwoord. Dat vind ik toch jammer, eerlijk gezegd. Het is goed dat er meer aandacht is voor grenzen, maar als iedereen zó voorzichtig wordt, valt er ook heel wat spontaniteit en vriendschap weg. Bovendien ben ik echt een knuffelaar: bij opnames pak ik altijd heel snel andere mensen vast. Ik heb eigenlijk nog nooit gevraagd of dat wel oké is. Maar goed, dat ligt ook wel ietsje anders voor mannen. Ik weet dat ik het niet te luid mag zeggen, maar als ik over straat loop en er een sympathieke bouwvakker naar me fluit, zie ik dat toch vooral als een compliment. Dat ik er nog wel mag wezen voor mijn leeftijd, zeg maar. Bon, het is natuurlijk iets heel anders als je lastiggevallen of gestalkt wordt. Dat heb ik zelf ook al meegemaakt en dat was verschrikkelijk. Slachtoffers moeten zoiets altijd zonder angst of schroom kunnen melden.”
Maak je je ook zorgen over je dochter op dat vlak?
“Ik gruw van de gedachte dat het haar ooit zou overkomen. Tieners zijn zich er wel meer van bewust dan wij vroeger. Ze pikken enorm veel op van social media. Persoonlijk heb ik een hekel aan TikTok, maar soms komen er ook nuttige dingen op voorbij, zoals tips over ongewenste aandacht van mannen op straat. Daarnaast is het een kwestie van opvoeden: leer je kinderen meisjes en jongens dat een nee een nee is. Dat is een duidelijke grens, waar niemand ooit over mag gaan. Mijn dochter is gelukkig niet op haar mondje gevallen. Ze heeft het ook van geen vreemden, want zowel mijn zussen als ik zijn assertief genoeg om lastige mannen van repliek te dienen. (lacht) Maar groepsdruk is iets waar alle tieners gevoelig voor zijn, dus je hoopt als moeder toch vooral dat ze zich staande zal weten te houden.”
Jij hebt het toch al mooi 16 jaar gedaan, in de harde wereld van de media.
“Zelf heb ik nooit iets ernstigs meegemaakt, ook niet in mijn jaren als Miss België. Er werd wel eens een hand op mijn billen gelegd, maar dan smeet ik die weinig subtiel terug. Daarmee was de kous af. In het algemeen heb ik mijn grenzen altijd goed bewaakt, vanaf het prille begin. Ik heb bijvoorbeeld nog nooit een tv-opdracht gedaan waar ik geen zin in had. Ik heb al veel uitnodigingen voor panels en quizzen afgeslagen omdat ik het simpelweg niet bij me vond passen. Hoe ouder ik word, hoe meer risico dat wellicht inhoudt: het is niet meer zo vanzelfsprekend dat ik op tv verschijn. Maar voorlopig doe ik het allemaal nog graag. Enfin, toch tot ik in dat oranje zeteltje bij Erik Van Looy zal zitten.” (lacht)
De Slimste Mens ter Wereld, vanaf maandag 16 oktober op Play4.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
