Binnen een kleine drie weken steekt een handvol BV’s de oceaan over per zeilboot, voor het tweede seizoen van het populaire Play4-programma ‘Over de oceaan’. Eén van hen is Annelien Coorevits, die de belangrijke taak heeft om aan boord het eten te voorzien en zo de moraal hoog te houden. “Al die weken mijn kinderen missen… ik durf er nu nog niet aan denken.”
Begin dit jaar zond Play4 de realityreeks Over de oceaan uit, waarbij zes bekende Vlamingen de Atlantische oceaan overstaken per zeilboot. De tocht van 5.000 kilometer ondernamen ze zonder externe hulp, enkel een ervaren kapitein behield het overzicht. De gasten waren voor de rest voornamelijk op zichzelf en elkaar aangewezen. In het tweede seizoen waagt Annelien Coorevits zich ook aan het avontuur.
Slapeloze nachten
“Eerlijk? Ik begrijp eigenlijk nog altijd niet waarom ik heb toegezegd”, lacht ze. “Ik heb er al een paar slapeloze nachten aan overgehouden. Dit is héél ver buiten mijn comfortzone. Ik probeer er momenteel niet te veel aan te denken. Toen ik de vraag kreeg, heb ik erg getwijfeld. Het stelt me wel gerust dat de reeks gemaakt wordt door Woestijnvis. Zij slaagden er vorig jaar ook in om de verschillende persoonlijkheden heel mooi en genuanceerd te portretteren.” Op 18 november gaat het richting de Canarische eilanden, waar ze drie dagen later starten met de oversteek van de Atlantische oceaan. “Ik vind de zee fantastisch. Ik ben er echt verliefd op. Op vakantie heb ik al eens een bootje gehuurd, om te duiken of om te picknicken op een eilandje. Maar dit is van een ander kaliber. Ik heb zelfs nog nooit geslapen op een boot. Ik moet zeggen dat de paniek soms overheerst, want eigenlijk heb ik geen tijd om mijn werk drie weken on hold te zetten. Mijn klanten (Annelien heeft een eigen kledinglijn, red.) weten dat ik dag en nacht bereikbaar ben, ook in het weekend. Dat is een constante druk. Het idee alleen al om drie weken lang niet bereikbaar te zijn…”
Eerlijk? Ik begrijp nog altijd niet waarom ik heb toegezegd
Naar de grootste uitdaging hoeven we niet eens te vragen. “Mijn kinderen missen, daar durf ik nog het minst aan denken. Tijdens de opnames van Temptation Island in Thailand moest ik ze ook drie weken missen, maar ik belde ze wel elke dag. De productie wist dat ook. Ik belde elke dag, zonder uitzondering. Nu is dat een heel ander verhaal, want we hebben daar geen bereik.”
Pittig
Bovendien zal er waarschijnlijk ook niet zoveel tijd zijn om hen te missen, want Annelien krijgt een van de belangrijkste taken aan boord: zij voorziet de gasten én de crew van eten. “Ik ben het wel gewend om te koken, maar op de boot is er geen frigo en geen diepvries. We hebben nu al zoveel mogelijk ingeblikt. Dominique (Persoone, die vorig jaar kok aan boord was, red.) zei me vlakaf: Weet ge wel waar ge aan begint, meiske? (lacht) Hij gaf al aan dat het zeer pittig wordt. De eerste vijf dagen zal ik proberen zo vers mogelijk te koken met producten vanop de Canarische eilanden, maar vanaf dan wordt het behelpen. Ik ben wel van plan om de gerechten zo simpel mogelijk te houden. De eerlijke dagelijkse kost, van ossobucco tot rijstpap. Voor het bakken, van koekjes tot pannenkoeken, krijg ik wel hulp. Weet je, eten is leven, hé. Een hartig gerecht kan oprecht deugd doen tijdens een moeilijk moment. En die zullen er aan boord zeker zijn. Ik ga in elk geval mijn beste beentje voorzetten. En een geluk bij een ongeluk: veel tijd om na te denken zal er niet zijn. Ik gok dat ik elke dag een uur of twee vrije tijd zal hebben. En dat ik het daarmee ga moeten doen.”
Zelfbeheersing
Nog een uitdaging: met een groep mensen op elkaars lip zitten. “Ik heb een hyperdrukke job, dus ik heb soms wel nood aan een momentje van rust voor mezelf. Het wordt echt een lesje in zelfbeheersing. Gelukkig ziet het er een fijne groep uit. Gert Verheyen is een heel warme mens, net als James Cooke die een vat vol energie is. Jonas Geirnaert kende ik minder goed, maar we hebben al samen op een zeilbootje gezeten ter voorbereiding en dat ging heel goed. En met Ella Leyers en Elodie Ouedraogo zijn er nog twee powervrouwen aan boord. Ik kijk er erg naar uit om hen beter te leren kennen. Natuurlijk zal het gaandeweg wel eens botsen, maar ik denk niet dat het een probleem zal worden. Integendeel, je voelt dat er wel al een zekere klik is tussen de mensen van de groep.”
Hoewel het voor Annelien een sprong in het onbekende is, ziet ze het niet noodzakelijk negatief in. “Het is geen geheim dat ik enkele hectische jaren achter de rug heb, met enkele diepe dalen. Ik heb mij op mijn werk en mijn kinderen gestort. Er is letterlijk nog geen tijd geweest om stil te staan. De kans is groot dat ik straks nog mijn klop krijg, en misschien is dat niet eens zo slecht. Benieuwd of ik er binnen een maand ook nog zo over denk…” (lacht)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
