Na vijfentwintig jaar en 61 edities valt het doek voor De Grote Rede, het geliefde VLIZ-tijdschrift dat generaties lezers dichter bij de zee en de kust bracht. Eindredacteur Jan Seys blikt met dankbaarheid terug: “Het bijzondere is niet dat we stoppen, maar dat we dit vijfentwintig jaar hebben kunnen doen.”
Wat begon als een bescheiden magazine met drie hoofdbijdragen en een enkele rubriek, groeide uit tot een van Vlaanderens meest geliefde informatieve tijdschriften over zee en kust. Bijna honderd wetenschappers, experten en vrijwilligers leverden bijdragen aan De Grote Rede, goed voor in totaal 318 auteurs die samen bijna 200 hoofdartikels en honderden rubriekbijdragen schreven.
Nieuwe inzichten
Jan Seys van het VLIZ blikt met warmte terug op de ontelbare redactievergaderingen en het netwerk dat rond De Grote Rede ontstond. De rubriek Zeewoorden, waarvoor een zingend gezelschap van taal- en zee-experten samenkwam, noemt hij het meest inspirerend. “Dat was precies een grote kookpot waarin van alles werd gegooid en waar ik dan iets van moest maken”, zegt hij. “Soms leidde dat zelfs tot nieuwe inzichten, dankzij het opzoekwerk in oude zeekaarten en archieven.”
Door de jaren heen behandelde De Grote Rede thema’s die even breed waren als de oceaan zelf. Van dossiers over vervuiling en natuurbeheer tot verhalen over kabeljauw, zeeziekte, iconische vaarroutes en het bouwen van een Noordzee-aquarium. Het lezerspubliek was net zo divers. Iedereen vond een weg naar het gratis, reclamevrije tijdschrift.
“We gaan mee met onze tijd: voortaan ontvang je maandelijks een magazine in je mailbox”
“Op een bepaalde manier hebben we een antwoord gevonden op een behoefte die er toen was”, duidt Seys. “Toen wij begonnen, was informatie over zee en kust niet zomaar beschikbaar.”
Hoewel De Grote Rede stopt, blijft de zee niet zwijgen. Alle nummers blijven online beschikbaar op de website van het VLIZ, en het digitale Testerep Magazine neemt de fakkel over. “We gaan mee met onze tijd. Je krijgt maandelijks een magazine in je mailbox en we spelen korter op de bal”, besluit Seys. “Het blijft gratis en thematisch breed.” (ZB)
