“Ogen gesloten? Dat los ik op!”: Alexander (42) uit Kortemark staat altijd paraat met zijn camera

Alexander Mandeville uit Kortemark is gebeten door fotografie. Hij maakte van zijn hobby zijn bijberoep en staat paraat voor eender welke fotoreportage. Sinds kort beschikt hij ook over een modern uitgeruste studio waar hij fotoreportages kan maken.

“Al mijn hele leven ben ik gepassioneerd door fotografie”, begint Alexander Mandeville (42) zijn verhaal. Alexander woont langs de Lichterveldestraat met zijn vrouw Gwendolien Kerkhof en zijn twee dochtertjes Judith en Gaëlle. “Nu en dan vroegen vrienden me of ik eens een fotoreportage wou maken op familiefeesten. Ik deed dat altijd en met veel plezier, maar hobbyfotograaf zijn, is niet bepaald een goedkope hobby. Dus besloot ik om in bijberoep fotograaf te worden. Mijn hoofdberoep heeft niets met fotografie te maken, want ik werk als slager bij Renmans. Oorspronkelijk was ik heel erg bezig met natuurfotografie, waarbij ik met van die heel lange lenzen vogels fotografeerde vanop grote afstand. Daarnaast hield ik me ook bezig met macrofotografie. Denk daarbij bijvoorbeeld aan de foto van een vlieg, waarbij je in detail haar facetogen ziet. Ik denk dat heel wat filmmakers hun inspiratie uit de macrofotografie haalden om zo hun aliens te creëren.”

“Een huwelijk kan je niet opnieuw doen, dus moet alles erop staan”

“Nu zijn het dus vooral familiale aangelegenheden zoals doopsels, communies, huwelijken, zowel op locatie als in de studio. Vroeger huurde ik hiervoor een studio bij een collega, maar na onze verbouwingen heb ik mijn eigen professioneel ingerichte studio, waar ik perfect hele gezinnen kan vastleggen op de gevoelige plaat. Een mens doet natuurlijk zelf heel wat ervaring op, maar ik volgde in het verleden heel wat opleidingen en cursussen fotografie. Veel fotografen werken met één of twee toestellen, terwijl ik een arsenaal van negen toestellen heb. Als ik een huwelijksreportage moet maken, neem ik er altijd drie of vier mee. Je ziet sommige fotografen vaak van lens wisselen, maar ik doe dat nooit. Ik neem altijd een ander toestel. Voor de ingewijden: de 85mm-lens is mijn favoriete lens. Daarmee zoom je niet in of uit, maar je moet zelf verder of dichterbij gaan en dat maakt het net voor de fotograaf zo interessant om mooie beelden te schieten. Ik zorg ervoor dat mijn foto’s altijd dubbel opgeslagen worden, dus alle foto’s zijn zeker gelukt”, vertelt Alexander.

Pasfoto’s

“Je moet al veel onchance hebben als je beide geheugenkaarten zouden crashen. Zolang de klant zijn foto’s niet gehad heeft, wis ik de foto’s niet. Ik neem bij elke reportage heel veel foto’s, want ik wil niks missen. Een huwelijk kan je niet opnieuw doen, dus we moeten ervoor zorgen dat alles erop staat. Het grootste werk aan een fotoreportage komt pas na het nemen van de foto’s, aan de computer. Ik lever alle foto’s digitaal aan in hoge resolute én zonder logo. Ik bewerk elke foto zorgvuldig: licht, donker, schaduw, bepaalde zaken verwijderen … Ik kan de foto’s trouwens ook zelf afdrukken tot op A3-formaat.”

Je kan ook bij Alexander terecht voor je pasfoto’s. “Heel wat mensen weten trouwens nog altijd niet dat zelfs het kleinste kind een kids-ID moet bij hebben als je naar het buitenland gaat, ook al ga je maar naar Sluis of naar de Auchan. Die jonge spruiten bezorg ik met plezier een geslaagde pasfoto.”

Gesloten ogen

Wat was één van de leukste locaties waar Alexander een communiereportage moest maken? “Dat was in het oude Flipperzwembad hier in de gemeente. Het was een zwemmer die het maar wat tof vond om daar zijn foto’s te laten nemen. Ook oude, bouwvallige gebouwen hebben heel wat charme om als achtergrond te dienen. In mijn studio kan ik zelfs iedereen fotograferen met eender welke digitale achtergrond.”

“Tijdens de coronaperiode maakte ik de schoolfoto’s hier in Kortemark. Een groep kinderen of kleuters op foto vastleggen is niet altijd even makkelijk, want er is er altijd wel eentje die met de ogen gesloten staat. Gelukkig staat de techniek voor niets en bestaat daar ook een oplossing voor. Ik zet de camera op een statief en neem een hele reeks foto’s in een paar seconden. Als je de foto’s in je computerprogramma op elkaar legt, heb je altijd gegarandeerd een foto met alle kindjes die mooi lachen en in de lens kijken”, besluit Alexander.