In 1991 werd PWA, het plaatselijk werkgelegenheidsagentschap, in iedere gemeente wettelijk verplicht. PWA gaf werklozen de kans om, naast hun uitkering nog extra bij te verdienen. PWA is in 2004 overgegaan in DOL.
Burgemeester Ria Beeusaert-Pattyn (62) is voorzitter van de dienstenonderneming. “PWA gaf mensen die al twee jaar werkeloos waren de kans om naast hun uitkering een bepaald bedrag per maand bij te verdienen. Het was rond die periode dat de jeansfabriek Levi’s sloot in Roeselare. Uit die groep kwamen veel dames bij ons werken. Er was een poetsdienst en er was de mogelijkheid om bij een tuinbouwer te werken. Iedereen bleef het statuut van werkloze behouden. Voor de klanten was er een groot voordeel met de PWA-cheques die fiscaal aftrekbaar waren. De bedoeling hiervan was het zwartwerk tegen te gaan”, aldus de burgemeester. Bij DOL werken nu twee administratief medewerkers die het eerste aanspreekpunt zijn, Sofie Decramer en Carine Koeke.
Prijsstijging
In 2004 veranderde het naar DOL, waarbij een dagelijks bestuur werd opgericht. “Bij DOL hebben de werknemers een volwaardig contract met het opbouwen van rechten zoals pensioenrechten, eindejaarspremie en vakantiegeld. De vereiste dat men twee jaar werkloos was, viel weg. De administratie werd gedaan in een kantoor van het gemeentehuis”, vertelt Ria, “maar door het succes werd het te klein. We wilden met een strijkatelier starten en huurden daarom een pand in de Neerstraat. Rond 2012 verhuisden we uiteindelijk naar de accordeonfabriek. Deze werd in 2007 aangekocht, maar tot 2012 werden de bureaus gebruikt door het OCMW tijdens de bouw van het woonzorgcentrum. Klanten kunnen bij ons terecht voor de poetsdienst en het strijkatelier.”
“Met de stijging van de prijs voor dienstencheques zagen we eind 2024 dat er nog snel veel werden aangekocht. We verwachten dat waar er vroeger wekelijks iemand kwam poetsen, dit waarschijnlijk tweewekelijks zal worden. Toch doen we een warme oproep naar werknemers. Het is niet meer gemakkelijk om personeel te vinden in deze branche, terwijl de nood aan poetspersoneel hoog blijft”, besluit Ria Beeusaert-Pattyn. (JW)
